SIMON CARMIGGELT.
In 1987, het jaar van zijn dood, schreef Simon Carmiggelt: “Vroeger heb ik wel eens van een uitgever het verzoek gekregen om een autobiografie te schrijven. Ik weigerde, omdat ik de gebeurtenissen in mijn leven, die het opschrijven waard waren al in de vorm van verhaaltjes door mijn hele werk had gesnipperd. “The rest was silence.” De portee van die woorden zou pas later duidelijk worden, toen Renate Rubinstein haar geheime verhouding met “de meest getrouwde man van Nederland” opbiechtte. In “S. Carmiggelt. Een levensverhaal” (De Arbeiderspers, 599 fr.) volgen Sylvia Witteman en Thomas van den Bergh het spoor van Carmiggelt door de Amsterdamse binnenstad. Er valt veel te lachen: “De geheelonthouders hebben gelijk, maar alleen de drinkers weten waarom.”
WIEL KUSTERS.
Voor bewoners van de Amsterdamse grachtengordel is Maastricht nog verder weg dan Brussel. De Nederlands-Limburgse dichter Wiel Kusters kan daarover meepraten. Zijn poëzie kreeg niet altijd de aandacht die ze verdiende. Ter gelegenheid van zijn vijftigste verjaardag zijn nu zowel zijn kindergedichten als zijn grotemensengedichten bijeengebracht in een fraai gebonden uitgave: “Zegelboom” (Querido, 1100 fr.).
MEIR SHALEV.
Na de Russische, de Portugese, de Tsjechische en de Bimmelebomse hebben uitgevers en critici nu ook de Israëlische Gabriël García Márquez ontdekt. Met die vergelijking wordt Meir Shalev onrecht gedaan. Maar met “De grote vrouw” (Vassallucci, 998 fr.) heeft hij opnieuw een meesterlijke roman afgeleverd, over een man tusen vijf vrouwen en het leven in de woestijn. Tegelijk werden zijn vorige romans “De kus van Esau”, “De vier maaltijden” en “Russische roman” goedkoop herdrukt als Rainbow Pocket (298 fr. per stuk).
BELGISCHE TOESTANDEN.
Het politiek essay is in onze contreien altijd een ondergeschoven genre geweest. De meeste sociale en politieke wetenschappers schrijven liever met een bezemsteel dan met een vlijmscherp pennetje. Toch zijn Marc Swyngedouw en Marco Martiniello erin geslaagd een aantal aardige bijdragen te verzamelen over “de lotgevallen van een kleine bi-culturele democratie”. “Belgische toestanden” (Anthos/Icarus, 895 fr.) wil “een toekomstscenario schetsen voor een vermoeide staat.”
TOTAAL ONVERDIEND.
Eén van de merkwaardigste en meest succesvolle Nederlandse literaire tijdschriften is “Hard gras”, een blad waarin uitsluitend over voetbal wordt geschreven. Er is nu ook een Vlaamse tegenhanger “Totaal onverdiend” (Icarus, 495 fr. per nummer), met onder meer prachtige voetbalnovelles van A.F.Th. van der Heijden en Eduardo Galeano, waartegen de bijdragen van mensen als Rik de Saedeleer en Frank Raes, met permissie, toch wat bleekjes afsteken.
P.P.
