Sommige mensen zijn op zoek naar een gezonde voeding. Maar niet allemaal.

Kojje, uitbaatster van een groene winkel in het Leuvense, heeft net als haar collega’s in andere natuurvoedingszaken vermoeiende tijden achter de rug. Nieuwe klanten wilden tot drie keer toe de verzekering krijgen dat er geen dioxine in de eieren zat. De vertrouwde klanten verbaasden zich niet over het incident: dat er van alles in het vlees zit dat niet deugt, was de voorbije jaren toch al herhaaldelijk bewezen? “Nu hoef ik eindelijk niet meer aan mijn ouders uit te leggen waarom ik vegetariër ben”, zei een jonge klant vrolijk. Andere klanten wisselden dioxinemoppen uit: Wat moet je doen als je kip vijfhonderdeieren gelegd heeft? De olie verversen. De chaos van de voorbije maand legde deze sector alvast geen windeieren. De branche van de bioproducten zit in de lift. Bij de Beroepsvereniging voor de Biologische Verwerkers en Verdelers stond de telefoon niet stil. Coördinator Hugo Baert: “Veel boeren hadden al geruime tijd interesse in de bioteelt, maar menen dat de markt nu pas groot genoeg is om de omschakeling te doen lonen.”

Kojje heeft vijftien jaar ervaring met de verkoop van bioproducten, en geeft daarnaast voedingsadvies en vegetarische kooklessen. Welke accentverschuivingen stelt ze vast? En krijgt ze veel gezondheidsfreaks over de vloer? Kojje: “De fanatiekelingen zijn gelukkig in de minderheid. Je vindt ze vooral bij mensen die een bepaald dieet volgen om van een kwaal te genezen of om niet opnieuw ziek te worden. Er zitten bekeerlingen bij die zweren bij hun dieet. Ze zouden anderen het vlees van het bord keilen en vinden dat vegetariërs een lagere bijdrage aan de ziekteverzekering zouden moeten betalen omdat wetenschappelijk bewezen is dat hun eetwijze gezonder is. Ik hou niet zo van plotseling fanatisme. Je kunt beter heel je leven voor 80 procent gezond eten dan voor het volle pond de gezondheidstoer op te gaan en na drie maanden weer af te haken.

Het valt mij op dat er heel wat jonge mensen over de vloer komen. Ze kiezen heel bewust om gezond te eten. Die gewoonten verwateren blijkbaar wel vaker in de loop van de jaren, wegens de partner of wegens de werkdruk die je niet toelaat veel aandacht aan je eten te schenken. Ik zie een aantal mensen na jaren terugkeren naar natuurvoeding. Een deel van hen is vergeten hoe ze vroeger hun maaltijden bereidden. Verder zie ik dat steeds meer mensen hun problemen oplossen via de voeding. Een heel positieve tendens. De voeding heeft een grote invloed op de gemoedsgesteltenis, en omgekeerd.”

In Duitsland bestaat de zegswijze man ist was man isst: men is wat men eet.

Kojje: “Een toenemend aantal mensen is zich tegenwoordig bewust van het verband tussen voeding en psychische toestand. Wanneer mensen me vertellen wat ze eten, kan ik mij vaak al een beeld vormen van hun klachtenpatroon en psychische neigingen. Zoet nemen als surrogaat voor affectie, is een bekend voorbeeld. Minder bekend is dat een overdreven verbruik van brood, vooral tarwe, een kalmerende invloed heeft. Het houdt mensen onderdanig. Niet voor niets gaven de Romeinse keizers het volk brood en spelen. Een ander voorbeeld: alleen wie zware fysieke prestaties levert, kan zich veroorloven grote porties rood vlees te eten, zoals bewezen werd door een studie onder Finse mijnwerkers. Tijdens de jaren in de mijnen gingen ze zonder veel klachten door het leven, maar na de sluiting van de mijnen kregen ze veel meer last van hart- en vaatziekten. Waarom? Ze hadden hun gewoonte om veel rood vlees te eten niet aangepast aan hun gewijzigde situatie, en hun lichaam kon die hoeveelheid niet meer verwerken. Dat regelmatig gebruik van zuivel tot slijmvorming en ontstekingen leidt, is in de natuurvoedingssector algemeen bekend, maar bij het grote publiek minder. De agro-industrie probeert namelijk datgene te promoten waarvan de grootste overschotten bestaan. Verder stoppen veel mensen zichzelf geregeld vol met de grootste rotzooi: koffie, zoet en alcohol belasten het mechanisme. Als mensen hun auto zouden vullen zoals henzelf, dan zou het vehikel geen meter rijden. We vinden het evident om de juiste brandstof aan ons ijzeren beest te geven, maar we verwaarlozen onszelf. De oorzaak daarvan is dat voeding bij ons een gangbaar compensatiemiddel is voor een gebrek aan geestelijk evenwicht in plaats van een middel tot meer harmonie. Ik vind het een positieve tendens dat steeds meer mensen de gezondheid zien als een middel tot grotere volheid in het leven.”

Ria Goris

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content