Terwijl de regering blijft volhouden dat ‘alles onder controle’ is, capituleren haar eigen topambtenaren. Een straffer bewijs voor een rampzalig asiel- en migratiebeleid is er nauwelijks.

De vakbonden van het personeel van de opvangcentra voor asielzoekers beslissen deze week of het sluimerende ongenoegen over werkdruk en een tekort aan mankracht een uitlaatklep krijgt met stakingsacties. Dat wordt dan een zoveelste trieste aflevering in de afwikkeling van een beleid dat is vastgelopen in een malaise zonder voorgaande, met vooral onnoemelijk veel menselijke miserie als gevolg.

Nochtans stuurde de federale regering in juli vorig jaar een heel andere boodschap uit. De twee ‘kempkippen’ Annemie Turtelboom (Open VLD) en Marie Arena (PS) waren toen vervangen door de staatssecretarissen Melchior Wathelet (CDH) en Philippe Courard (PS) om het asiel- en migratiedossier eindelijk weer vlot te trekken. Ze zouden worden geholpen met een akkoord om enkele tienduizenden mensen zonder papieren te regulariseren op basis van criteria zoals ‘een onredelijk lange procedure’, een ‘prangende humanitaire situatie’ en ‘duurzame lokale verankering’. Drie maanden later volgde ook nog een politieke afspraak om schijnhuwelijken harder aan te pakken, gezinshereniging te bemoeilijken en de snel-Belgwet van Paars te verstrengen. Van die tweede regeringsbeslissing heeft sindsdien alleen het laatste punt de fase van een voorontwerp voor een wetswijziging bereikt.

Aan het beleidsfront van de asielzoekers is het intussen dweilen met de kraan open. Een van de gevolgen van een tweede grootscheepse regularisatiecampagne in goed tien jaar tijd is een forse toename van het aantal nieuwe asielaanvragen. In 2009 waren het er ruim 17.000, of 40 procent meer dan het jaar voordien. De verdubbeling op maandbasis houdt bovendien aan, met als resultaat een weer pijlsnel oplopende achterstand bij het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en een budget dat na de jongste begrotingscontrole noodgedwongen is opgetrokken tot 365 miljoen euro. Maar dat geld volstaat niet om de opvangcrisis onder controle te krijgen, niettegenstaande andersluidende berichten van regeringszijde. Naast torenhoge dwangsommen, gaan de centen op aan overvolle centra, noodopvang in hotels en containers, en aan lokale initiatieven van OCMW’s die ook al meermaals noodkreten hebben geslaakt. Dit verhindert niet dat opnieuw duizenden asielzoekers in de illegaliteit verzeilen en in vaak mensonwaardige omstandigheden overleven. De vicieuze regularisatiecirkel is daarmee alweer in gang gezet.

Het onvermogen om hierop enige greep te krijgen is inmiddels zo groot geworden dat aan de top van het door de Franstalige socialisten geannexeerde Federaal Agentschap voor de Opvang van Asielzoekers zelfs PS-getrouwe directieleden het voor bekeken houden en ontslag nemen. Het illustreert slechts hoe verziekt de hele aanpak is, en niet alleen op dat niveau. Maar omdat het kabinet-Leterme andere kopzorgen heeft en liever de schone schijn over haar asiel- en migratiebeleid ophoudt, wordt ook dit helaas een urgente klus voor de volgende regering.

//BLOG Reageer op www.knack.be/opinie

door Patrick Martens

Duizenden asielzoekers verzeilen opnieuw in de illegaliteit en moeten in vaak mensonwaardige omstandigheden overleven.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content