In 1991 schreef Julian Barnes (1946) “Talking it over”, een ongewone roman over een eerder banale liefdesaffaire: de onopvallende Gillian is de vrouw van de zakelijke Stuart, tot diens boezemvriend en tegenpool Oliver haar van hem afneemt.

Barnes schreef het boek als een verzameling monologen, waarin de drie hoofdpersonages heden en verleden door elkaar mengen en op een speelse manier verslag uitbrengen van hun liefde voor elkaar. Volgens Olivier werkt de liefde volgens het principe van de vrije markt. Er is nu eenmaal zoiets als concurrentie en “de een zijn geluk is vaak gegrondvest op een ander zijn ongeluk”.

Er gaat dikwijls een beklemmende spanning uit van de ironie die Barnes hanteert, en ze is wonderwel behouden in de toneelbewerking door Blauw Vier.

Barnes’ boek mag dan al door zijn manier van schrijven geknipt zijn voor een society-comedy, het is geen lachertje om monologen om te zetten in dialogen die nog genoeg aan de verbeelding van de toeschouwer overlaten. Barnes formuleert het allemaal zo mooi, maar Marnick Bardyn, Frank Dierens en Katrien Meganck slagen erin (in een regie van Greet Vissers) om de personages van het papier los te maken. Ze krijgen een duidelijk profiel. Ze hebben nog het Britse flegma maar ze staan toch ook heel dicht bij ons. Hun literaire jasje gooien ze geregeld af en er ontstaat een actieterrein voor een rondje bekvechten.

Vissers ziet “Trioloog” als een “kamersonate voor drie stemmen”. De stemmen staan voor getuigenissen: de personages verkondigen elk hun eigen waarheid. Ze doen het in de intimiteit van een kamer (door Mieja Hollevoet met luttele decorstukken gesuggereerd), maar ze komen niet tot een eenklank. Ze behouden in alles een zekere trots. Ze staan alledrie op hun gelijk en volgens Barnes zijn ze allemaal medeplichtig aan wat er gebeurt.

Blauw Vier maakte de voorbije seizoenen opmerkelijke jongerenvoorstellingen naar stukken van Edmond Rostand. Met “Trioloog” worden volwassenen én oudere schooljeugd geviseerd. De vrije vorm waarin wordt gespeeld, de gepolijste taal, het thema van verliefdheid en onstandvastige liefde zijn aspecten voor een eventuele educatieve nawerking. Volwassenen letten meer op de pessimistische kijk op het huwelijk en op het verdriet dat achter de humor van het – ondanks alles – intrieste verhaal schuilt.

Reisvoorstellingen. Info: (03) 230.81.91.

Roger Arteel