President Nicolas Sarkozy krijgt het steeds vaker aan de stok met drie van zijn troetelministers.

Het leek een meesterzet. De regering die president Nicolas Sarkozy kort na zijn aantreden in 2007 vormde, moest ‘de diversiteit van Frankrijk’ weerspiegelen. Daarmee zette hij ook de Parti Socialiste voor schut, want in socialistische regeringen waren etnische minderheden nooit vertegenwoordigd. Drie van de vrouwelijke bewindslieden in het nieuwe kabinet hadden een moslimachtergrond. Minister van Justitie Rachida Dati en staatssecretaris voor Stedelijk Beleid Fadela Amara zijn van Marokkaans-Algerijnse afkomst en groeiden op in de banlieues. Staatssecretaris voor Mensenrechten Rama Yade is de in Senegal geboren dochter van een naar Frankrijk geëmigreerde diplomaat.

Anderhalf jaar later botert het niet echt meer tussen Sarkozy en die drie. De grootste problemen heeft de president met de blitse Rachida Dati,die ooit op de cover van Paris-Match poseerde in een roze avondjurk van Dior met luipaarddessin. Maar daar zit Sarkozy niet mee. En dat ze op 43-jarige leeftijd een kind kreeg van een onbekende vader – so what? Sarkozy heeft vooral kritiek op het beleid van Dati, dat hij steeds meer naar zich toe probeert te trekken. Zo was het niet Dati – die vijf dagen na haar bevalling alweer aan het werk was – maar de president zelf die vorige week aankondigde dat hij de functie van onderzoeksrechter wil schrappen uit het Franse rechtssysteem. Ook met de jonge staatssecretaris voor Mensenrechten Rama Yade (32) heeft Sarkozy het regelmatig aan de stok. Toen Sarkozy de Libische president Muammar Khaddafi naar Parijs uitnodigde, zei Yade in een kranteninterview dat ‘Frankrijk geen vloermat is waar een terrorist het bloed van zijn misdaden van zijn voeten kan schrapen’. En onlangs stuurde ze Sarkozy wandelen toen hij haar vroeg in juni kandidaat te zijn voor de Europese verkiezingen.

Fadela Amara – de voormalige voorzitter van Ni putes ni soumises – noemde dan weer de regeringsplannen om immigranten te onderwerpen aan een DNA-test ‘weerzinwekkend’. En ze klaagt terecht dat ze geen geld krijgt voor haar plannen om de banlieues weer leefbaar te maken.

Het vervelende voor Sarkozy is dat hij zich niet kan permitteren een van de drie te ontslaan. Al tijdens zijn verkiezingscampagne hamerde hij op de noodzaak van een Condoleezza Rice à la française. Als hij nog maar zou durven te suggereren dat bijvoorbeeld Dati incompetent is, zal hem dat op het verwijt van racisme komen te staan. De meest waarschijnlijke uitkomst is dat Sarkozy als hyperpresident gewoon alle netelige dossiers naar het Elysée zal laten verhuizen – voor zover dat niet al gebeurd is.

© The Economist

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content