JA

‘Meerderjarigen kunnen sinds enkele jaren kiezen voor euthanasie, als de medische wereld machteloos staat tegenover hun onmenselijk lijden. Jammer genoeg voorziet de wetgever niet in die optie voor kinderen, die zich nochtans ook in dezelfde uitzichtloze situatie kunnen bevinden. De pijn en het onbegrip zijn voor lijdende kinderen zo mogelijk nog erger dan voor volwassenen. Ongeveer 100 à 200 jongeren sterven jaarlijks aan een terminale ziekte. Dat sommigen onder hen er bewust voor kiezen om van hun uitzichtloze pijn verlost te worden, verdient ons begrip en respect. Ook een kleine groep heeft recht op een waardig einde.

Sommige artsen die meeleven met het lijden van hun ongeneeslijk zieke en lijdende patiëntjes, helpen hen zacht in te slapen. Er komt een moment dat je de vraag niet meer kunt ontwijken en eigenlijk is het inhumaan en egoïstisch dan te weigeren. Maar een arts die op het verzoek ingaat, is momenteel wettelijk strafbaar. Bepaalde ziekenhuizen die tegen euthanasie zijn, hebben een andere oplossing: men stopt gewoon met de behandeling en sluit de vocht- en voedseltoevoer van het kind af. Anders gezegd, men laat de patiënt uitdrogen en uithongeren. Is dat dan humaan?

Natuurlijk moet de vraag van het kind zelf komen, niet van de familie. Ouders en artsen overleggen met de patiënt, maar die beslist zelf of hij of zij euthanasie wil. Het is verbazend hoe levenswijs kinderen hun ziekteproces inschatten en daarom vragen naar een milde en waardige dood, zonder pijn en aftakeling. Hoe pijnlijk het afscheid ook is, wanneer ouders hun ongeneeslijk zieke kind mateloos zien lijden, is het een daad van ultieme liefde hun kind los te laten en waardig te laten sterven.’

NEE

‘De huidige euthanasiewet, enkel geldig voor volwassenen, geeft een veel te enge visie op de problematiek van de levensbeëindiging. De klemtoon ligt er op de eigen beslissing om uit het leven te stappen. Maar voor ons is het uitgangspunt de zorgrelatie: om samen, zeker bij terminaal zieken, de pijn weg te nemen en comfort te geven. Wij zijn geen voorstander van de bestaande euthanasiewet, dus ook niet van een uitbreiding naar kinderen. Minderjarigen zelfbeschikkingsrecht geven over euthanasie lijkt me meer dan een brug te ver. Het kind moet gehoord worden, dat zeker, maar belast het alstublieft niet met de beslissing over zijn eigen leven.

We zeggen ook niet dat euthanasie nooit kan. In extreme gevallen waar palliatieve zorg geen soelaas meer biedt, zou het absurd zijn om euthanasie absoluut te weigeren. Maar dan hebben we het wel over situaties zonder uitweg. Palliatieve zorg is voor het merendeel van de gevallen een veel beter alternatief.

Eigenlijk ben ik geschokt door het voorstel van mevrouw Leduc. Ze stelt het voor alsof ze stervende kinderen helpt. Als je echt begaan bent met hun lijden, bekijk dan hoe je hen de beste zorg kunt geven. Slechts uiterst zelden is dat door euthanasie te plegen. De palliatieve zorg afstemmen op kinderen verdient voorrang. Wij betreuren dat de overheid daarvoor onvoldoende steun en middelen vrijmaakt.

Of de christelijke inspiratie van mijn partij in dit debat een factor is? Op zijn minst in die zin dat wij de problematiek niet zo eendimensionaal bekijken. We zeggen: neem het leven niet weg, wel het lijden. Zinloos, uitzichtloos lijden hoeft voor een moderne christen ook niet.’

Opgetekend door Jef Van Baelen

‘Kinderen vragen een waardige dood zonder pijn en aftakeling.’

‘Neem het leven niet weg, wel het lijden.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content