JA

Thomas Verbeke

‘We snappen dat mensen zich zorgen maken over de pluralistische verruiming bij de scouts. Maar we hebben er druk over gediscussieerd, en dan beslist om wel nog een uitgebouwd pedagogisch zingevingskader aan te bieden, maar niet langer meer met het katholicisme als uitgangspunt. We geloven in de kracht van dialoog, we willen ons zicht verbreden en ons niet langer laten vastpinnen op één mogelijke weg. Ik ben het niet eens met de kritiek dat wij toegeven aan het ‘ietsisme’, het geloven in ‘iets’ zonder te weten waarin. We stellen ons open voor andere mogelijkheden, want misschien lopen ook die andere wegen door een mooi bos.

Ik wil ook benadrukken dat ons groepsleidingscongres een positieve keuze heeft gemaakt. We verruimen, maar schaffen niks echt af. Op korte termijn zal er niet zoveel veranderen. Behalve dan dat onze band met de katholieke Kerk minder krampachtig wordt. Maar in essentie is dit een bevestiging van een bestaande situatie. Hoe we die zingeving concreet willen invullen, moeten we nog bekijken. Het zijn onze scouts en gidsen die deze evolutie vorm geven. Natuurlijk was het makkelijker geweest om alles te laten zoals het was. Maar we hebben ervoor gekozen om onze nek uit te steken, want iemand moest dat als eerste doen.

De kritische reacties op de beslissing van het congres komen vooral van mensen die hun eigen winkel verdedigen. Terwijl wij onze christelijke wortels helemaal niet willen verloochen. Levensbeschouwing blijft echt wel een rol spelen in onze scoutsbeweging. Dat is toch veel belangrijker dan het afleggen van het katholieke kleed? Ik vind het ook vreemd dat de Kerk nog niet gereageerd heeft. Het zou bijzonder jammer zijn als een dialoog niet meer zou kunnen. We willen blijven nadenken over het christelijke verhaal en op sommige vlakken willen we zeker nog met de Kerk samenwerken. Een nieuwe naam hoeft men op korte termijn niet te verwachten, maar zeker wel binnen de komende twee jaar.’

NEE

‘Wij vinden dat we beter in die Kerk blijven. We moeten daarbij wel kritisch blijven en dat zijn we ook. We hebben in 2001 een open brief geschreven aan de samenleving en de Kerk waarin we zeiden dat we ons niet meer kunnen verzoenen met de standpunten van het Vaticaan. Daarop hebben we minder respons gekregen dan we gehoopt hadden, hoewel we toch enkele goede gesprekken hebben gehad, onder andere met kardinaal Danneels. Maar we wachten eigenlijk nog steeds op concreet resultaat. Toch snappen we dat het voor de Vlaamse Kerk en de kardinaal niet altijd eenvoudig is om op onze vragen te antwoorden. Zij moeten loyaal zijn aan Rome.

Je mag het instituut ook niet verwarren met het katholieke geloof. Zingeving is nog steeds een van de dingen waar jongeren sterk mee bezig zijn, en wij vinden dat we daar nog steeds het katholieke geloof mogen aan verbinden. Wij van de nationale leiding vinden dat we geen banden moeten doorknippen die niet doorgeknipt hoeven te worden. Wij hebben het geluk een hele goede en jonge proost te hebben, die echt tussen de jonge gasten staat en voor hen dat geloof nog op een eigentijdse manier kan invullen. Hij bewijst dat werken rond de K nog kan aanslaan. Maar ik weet dat niet alle plaatselijke groepen het geluk hebben om nog zulke mensen te hebben. En dat is jammer. Het is niet makkelijk om dat verhaal nog verkocht te krijgen aan de jongeren van vandaag, en Rome en het Vaticaan maken het ons daarbij absoluut niet gemakkelijk.

De vraag over de K wordt op dit moment volgens mij niet gesteld vanuit de groepen. Wij hebben niet echt zo’n directe democratie als de scouts, met een leidingcongres, dat klopt. Onze hiërarchie is een getrapte. Ik denk niet dat de K de eerste jaren ter discussie komt te staan bij ons. Misschien over een jaar of tien.’

‘We verruimen, maar schaffen niks af.’

‘De K staat niet ter discussie bij ons.’