De paars-groene federale regering heeft al bekende koppen laten rollen. Sommige ‘slachtoffers’ blijven niettemin op post tot hun pensioen, anderen hebben een ruime ontslagvergoeding uit de brand gesleept.

De û ongetwijfeld onvolledige û hitlijst is goed voor ongeveer 9 miljoen euro (360 miljoen frank). De paarse inhaaloperatie kost de belastingbetaler een bom duiten. Voor een goed begrip: de hoge wedden van de nieuwkomers en de enorme kosten van de evaluaties zijn niet meegerekend.

De lijst illustreert dat de dure assessments (geraamd op 2000 euro per geteste persoon voor de hoge kaders) allesbehalve feilloos zijn. Nogal wat ‘mislukkelingen’ werden aangedragen door selectiebureaus.

HITLIJST

1) DE SECRETARISSEN-GENERAAL

Drie christen-democratische secretarissen-generaal en één directeur-generaal die in het kader van de Copernicushervorming een nieuweling boven zich kregen, worden gewoon doorbetaald tot aan hun pensioen (ongeveer 85.000 euro bruto per man per jaar). Een eenvoudige berekening op basis van het totaal aantal jaren dat ze nog te gaan hebben, leert dat hier een bedrag van 3,75 miljoen euro mee gemoeid is.

2) ETIENNE SCHOUPPE

De CD&V-topman van het spoor en zijn pakjesdienst (ABX) heeft drie jaar lang de aanvallen van minister van Verkeer Isabelle Durant (Ecolo) en VLD-partijvoorzitter Karel De Gucht weerstaan, maar moest onlangs toch het onderspit delven. Schouppe blijft wel tot 2007 in dienst van, en dus betaald door ABX. Daarbovenop komt een ontslagvergoeding van ‘iets tussen 1,25 en 1,5 miljoen euro’. Het ontslag van Schouppe zal dus ongeveer 2,5 miljoen euro kosten. Daarbij zijn niet gerekend de kosten van de zoektocht die leidde tot de indienstneming van topmanager Christian Heinzmann: de man die kwam, zag en het hazenpad koos.

3) FRANS ROMBOUTS

De vorige topman van De Post zou in principe een ontslagvergoeding van 2,5 miljoen euro gekregen hebben û niet slecht voor iemand die twee jaar aan de slag was. De raad van bestuur van De Post bracht dat bedrag terug tot ‘slechts’ 800.000 euro.

4) MARIE-MADELEINE SPEHL-ROBEYNS

Om van deze oude PRL-coryfee, die directeur-generaal van het Paleis voor Schone Kunsten was, af te geraken, moest een nieuwe (overbodige) functie gecreëerd worden, waarbij ze wel haar loon en haar voordelen behield, inbegrepen wagen met chauffeur en vrij gebruik van bankkaarten, alles samen geraamd op 800.000 euro voor de jaren tot aan haar pensioen.

5) MIEKE VANDENBERGHE

Deze CD&V-dame was een doorn in het oog van Noël Slangen, de communicatieadviseur van premier Guy Verhofstadt. Haar liquidatie als chef van de Federale Voorlichtingsdienst kostte vier volle jaarwedden of 650.000 euro bruto. Ondertussen werd woordvoerder Olivier Alsteens van minister Louis Michel in haar plaats benoemd.

6) LUC BEERNAERT

De eerste manager van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen, door headhunters naar voren geschoven, moest al na anderhalf jaar vertrekken en kreeg daarbij verwijten van wanbeleid om de oren. Desondanks ontving hij een ontslagvergoeding (inbegrepen groepsverzekering) van om en bij 340.000 euro.

7) ERIC VERHULST

De eerste topmanager van de FOD Informatie- en Communicatietechnologie ruimde al na korte tijd baan voor Frank Robben, die zelf snel de handdoek in de ring gooide. De ontslagvergoeding van Verhulst bedroeg ongeveer 120.000 euro. Er is veel geld gepompt in het vinden van een nieuwe kandidaat.

8) ALBERT DALCQ

Na een lange zoektocht werd de bankier Dalcq de opvolger van de eerste manager van de Belgische Technische Coöperatie, de academicus Luc D’Haese die er al na twee jaar de brui aan gaf. Minder dan tien maanden na zijn benoeming werd Dalcq gewipt, wegens onbekwaam. Hij nam wel 75.000 euro als ontslagvergoeding mee, niet slecht voor iemand die niks heeft gepresteerd, maar vond dat te weinig en probeert via gerechtelijke weg meer te krijgen. Ondertussen zijn de selectiebureaus aan een nieuwe zoektocht begonnen en passeren ze weer langs de kassa.