Jan Delvaux
Jan Delvaux Belpopkenner

En plotseling hadden de Fransen het fijne gevoel dat ze in een ander land wakker waren geworden. Na bijna veertig jaar van onderwerping aan wat de zo gehate Angelsaksen hen hadden voorgezet, kwamen onze zuiderburen vanuit het niets aanzetten met de meest dynamische en kosmopolitische dansmuziek van de jaren negentig. Daft Punk brak in 1996 de ban met de aardverschuiving “Homework” en bracht in zijn zog snoepgoed als Air, Cassius en Mr Oizo mee. In eenzelfde opwaartse beweging groeide “la douce” uit tot de tweede rapmarkt van de wereld.

Het weekblad Les Inrockuptibles neemt in een dubbeldik zomernummer de tijd om de zaak tot in de details uit te spitten. Interessant, want het is het relaas van onbestaande muzieklanden die plotseling op het internationale plan beginnen mee te tellen. En daar lijkt ook België met de jongste lichting ( dEUS, K’s Choice, Soulwax, Zita Swoon) stilaan in te slagen.

Net als wij wilden de Fransen er toch zo graag bij horen. Dat leverde talloze imitaties van buitenlandse voorbeelden op die, buiten wat lokaal succes, geen enkele zode aan de dijk brachten. Het gevolg is een wirwar van afgebroken lijnen en een groot contingent gefrustreerde artiesten.

Volgens Les Inrockuptibles is er pas zoiets als Franse rock ontstaan toen men er van afzag om kost wat kost te willen rocken. Op dat moment van overgave vielen alle remmen en ambities weg en kon er complexloos geknutseld worden. De eigen muzikale overlevering heeft daarin een belangrijke rol gespeeld. Van monumenten als Serge Gainsbourg en geadopteerde Fransman Jacques Brel is dat begrijpelijk. Zij zijn ondertussen uitgegroeid tot internationaal erfgoed – al moesten ze daar wel eerst voor sterven. Achter het duo schuilt een lange rij van halve onbekenden die vooral van belang waren omdat ze de aanzet gaven om zelf eens iets te proberen. Zo noteert Air ondermeer de flauwe synthesizerpop van Jacno en Etienne Daho als genetisch materiaal.

De opmars van house en techno zorgde voor een opening. Ritmisch bewegen vergt weinig woorden. En dat helpt als je als Fransman in welke taal ook door de rest van de wereld begrepen wilt worden. Daft Punk versnelde de stroom en zorgde zowel artistiek als commercieel voor een belangrijk precedent. “Frankrijk stond meteen duidelijk op de kaart”, zegt Christophe Monier van Micronauts, “En hun koppige houding tegenover de muziekbusiness is een waardig vervolg op wat Nirvana tien jaar geleden heeft gedaan.”

Jan Delvaux

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content