JA

Opgetekend door Lieve Reynebeau

Steve De Coninck

‘De heisa rond het festival is gebaseerd op een foute perceptie. We willen helemaal geen kinderen uitbuiten voor een televisieshow! In Scandinavië bestaat de wedstrijd al jaren, dit jaar wordt het Eurosong Festival for Kids voor het eerst in Europees verband georganiseerd. We hebben uitgebreid overlegd met de Scandinavische producer die het festival al jaren begeleidt, met de dienst kinderarbeid… Nergens in Europa is een kind zo beschermd als hier. De regels over kinderarbeid zijn zeer duidelijk en bij de VRT kennen we die regels, met Ketnet hebben we er dagelijks mee te maken. Daarnaast ontzien we het schoolleven van de deelnemers maximaal door vijfennegentig procent van de activiteiten voor het festival tijdens vakanties of weekends te plannen.

De audities vinden plaats tijdens de paasvakantie. Naast de muzikale test is er ook een psychologische screening voorzien, van de kinderen én van hun ouders. We willen vooral geen dominante ouders die hun kind onder druk zetten of opleggen wat het moet doen. Tijdens de audities maken we ook duidelijk waar ze aan beginnen. Dat de kinderen heel veel aandacht gaan krijgen en dat niet iedereen uit hun omgeving dat leuk zal vinden. We spelen het helemaal open. Ketnet filmt de audities, maar alleen de beelden van de winnaars zullen op het scherm komen. Geen beelden van verliezers, zoals bij Idool 2003, waar mensen echt afgaan.

Elke deelnemer brengt een zelfgeschreven liedje, wat dus voor honderd procent aansluit bij de creativiteit en de eigenheid van het kind. De meeste kinderen kunnen nog geen goede song schrijven en zij zullen dus niet door de selecties raken. Wie het wel haalt, heeft talent en de capaciteit een nummer te schrijven. Vaak zijn die kinderen al jaren met muziek bezig of spelen ze al in een groepje. Samen met de kandidaten zullen we aan het liedje werken, helpen met de danspasjes, de podiumpresentatie, het achtergrondkoortje… alles volgens de behoeftes van het kind en het nummer. Maar de ideeën moeten van het kind zelf komen! We maken geen playbackshow, met klonen van artiesten, met non-talenten die bijna geen kans hebben om door te groeien. Wij geven talenten een podium en een professionele begeleiding, wat de ouders vaak niet kunnen betalen.’

NEE

Sandra Kim

‘Ik geloof niet dat een liedjeswedstrijd voor jonge kinderen een goede zaak is. Mijn deelname aan het Songfestival heeft me geschaad en een impact gehad op mijn hele verdere leven. Dan heb ik het niet over het festival op zich, want dat was leuk, maar wel over mijn loopbaan als zangeres. Een kind moet een zo normaal mogelijke jeugd hebben, niet opgaan in de wereld van de volwassenen. Een gemiste jeugd haal je nooit meer in. Vroeg of laat zullen de deelnemers aan het Kindersongfestival nadelen ondervinden van hun deelname. Ik draag de stempel van het festival nog steeds.

Het is eenvoudig te poneren dat de deelnemers van nabij begeleid zullen worden en met de beste zorg omringd zullen zijn. Het is makkelijker gezegd dan gedaan. De druk en het succes kunnen heel gevaarlijk zijn voor de psyche van een kind. Je weet nooit zeker wat zich in hun hoofd afspeelt. Kinderen begrijpen niet hoe de wereld in elkaar zit en durven hun gedachten niet altijd uitspreken. Ik werd ook begeleid door managers, kreeg steun van mijn gezin, familie, vrienden… toch liep het fout. Ik zing heel graag, maar ik haat de showbusiness, heel dat wereldje dat rond het zingen hangt. Mijn ouders kenden dat ongewone milieu net zo min als ik, toen ik het Songfestival won. Ik zeg daarmee niet dat daar alleen mensen met slechte bedoelingen rondlopen. De showbizz heeft zoals elke omgeving zijn voor- en nadelen, dus kun je beter voorbereid zijn.

Ik ben absoluut tegen het feit dat kinderen vanaf acht jaar mogen deelnemen, zij zijn gewoon veel te jong voor een dergelijk evenement. Een tiener van vijftien begrijpt goed wat met en rond hem gebeurt, maar een kind van acht jaar? Op die leeftijd moet een kind met vriendjes spelen, naar school gaan en genieten van het leven. Ook al kan het goed zingen en zingt het heel graag, net zoals er kinderen zijn die goed kunnen paardrijden of tennis spelen. Er is een zeer groot verschil tussen zingen voor de spiegel en op een podium optreden voor een groot publiek en camera’s. Dat legt zoveel druk op de schouders van een kind, ook al zingt het zo graag. Het zijn doorgaans de ouders die hun kinderen inschrijven en hen aansporen om aan dergelijke wedstrijden deel te nemen. Een kind droomt daar niet van! Het zijn de ouders die hun kind daar graag zien staan.’

‘Wij geven talenten een podium en een professionele begeleiding.’

‘Een gemiste jeugd haal je nooit meer in.’