Magistraten, speurders en wellicht ook verdachten lachen in hun vuist sinds een VU-senator en een journalist het raadsel om de moord op veekeurder Karel Van Noppen dachten op te lossen.
DE aanhouding van Carl De Schutter op woensdag 22 mei in zijn villa in Sainte-Maxime, een arendsnest bovenaan de baai van Saint-Tropez, heeft alleen de buitenwacht en de betrokkene zelf verrast. Deze dertiger, die in andere omstandigheden zijn naam ook letterlijk eer aandoet, was met slechts een jeep, een Ferrari, een Rolls Royce en een Rambo-dolk bij de hand argeloos in de tuin aan het werk toen Franse en Belgische speurders discreet de hobbelige zandwegel beklommen die naar De Schutters’ landhuis leidt. Hun optreden volgde op een even discrete observatie en de aankomst, enkele dagen voordien, van een gemengd team van de gerechtelijke politie bij de parketten van Turnhout en Kortrijk en van de nationale brigade van gerechtelijke politie, beter bekend als ?de 23ste?.
De rogatoire opdracht ging uit van de Turnhoutse onderzoeksrechter Myriam Vrints, verwees uitsluitend naar de heling van gestolen voertuig(en) en sloot aldus ogenschijnlijk aan bij een Antwerps onderzoek naar grootscheepse voertuigenzwendel, sinds het najaar 1995 in handen van onderzoeksrechter Kathleen Bijttebier. Die had Carl De Schutter in dit verband al internationaal laten opsporen. De autozwendel heeft echter (tot op heden) niks van doen met de heling van de gestolen BMW, waarmee De Schutter minstens aanwezig zou geweest zijn bij de moord op veekeurder Karel Van Noppen op 20 februari 1995, ’s avonds in de buurt van zijn woning in Wechelderzande.
De Schutter had in Sainte-Maxime, behalve zijn vriendin Nicole, zoveel wapens, munitie en explosieven in huis dat hij zelfs de voorhoede van 45ste Texaanse divisie had kunnen verrassen toen de geallieerden op 15 augustus 1944 in de baai ontscheepten. Maar hij werd gewoon meegevoerd en met zijn intussen weer vrijgelaten vriendin opgesloten in de gevangenis van Draguignan, een veertigtal kilometer landinwaarts.
STRAFBLAD.
Zoals de namen van de Britse vennootschappen met contactadres in De Schutters’ villa het zo mooi zeggen, woonde hij op een Wedgehill en had hij, vanop deze wigvormige heuvel in zee, een Golden View. De man heeft gouden jaren achter de rug, al is hij al lang geen onbekende meer voor het gerecht. Hij werd al veroordeeld wegens onopzettelijke doding, valsheid in geschrifte, heling en overtredingen op de wapenwet. Precies door zijn zwak voor wapens en makkelijk geld, verzeilde hij almaar verder in de illegaliteit. Zo werd hij tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld omdat hij een compaan uitstuurde om een stel exclusieve jachtgeweren te stelen in de wapenwinkel, waarin hij zelf gewerkt had. Eind 1993 werd hij door de Rechtbank van Eerste Aanleg nog eens veroordeeld tot ruim zes jaar cel omdat hij onder meer illegaal wapens had verhandeld. Daar hoorden onder andere een aantal Norinco-pistolen bij. Dit Chinees merk is befaamd voor zijn goedkope maar getrouwe kopieën van Russische en Amerikaanse legerpistolen, zoals de Makarov, de Tokarev en de Colt M 1911. Zo’n Russische kopie zal hem trouwens fataal worden.
Tot eenieders verrassing en de ergernis van velen herleidde het Hof van Beroep van Antwerpen in februari 1994 de gevangenisstraf tot één jaar en kreeg De Schutter zijn eerder verbeurd verklaarde Ferrari terug. Toen hij dan begin 1995, eerst in halve vrijheid, en enkele dagen voor de moorddadige raid op Karel Van Noppen definitief vrijgelaten werd, kon voor de fils à maman het makkelijke leven herbeginnen. In de baai van Saint-Tropez nog wel.
Intussen had Carl De Schutter in de gevangenis van Antwerpen ook de zeven jaar oudere Albert Barrez leren kennen. Diens ?carrière? is er een van diefstallen van exclusieve maar makkelijk verhandelbare goederen, liefst in grote hoeveelheden. Barrez werd zelfs een ervaren containerdief en klaarde al eens een klus voor de grote jongens. Op 21 januari 1994 betrapte de Antwerpse politie hem echter op heterdaad, toen hij in Merksem een gestolen truck met oplegger aan het starten was. Sindsdien werd hij, in opdracht van de Antwerpse onderzoeksrechter Isa Van Hoeylandt, op 5 januari 1996 nog eens opgepakt omdat hij er, samen met acht companen, van verdacht wordt tussen augustus en december 1995 een aantal auto’s en kratten vol dure kleren gestolen te hebben. Zo belandde hij opnieuw achter de tralies. Vorige week dinsdag stelde de raadkamer van de Rechtbank van Eerste Aanleg in Antwerpen de behandeling van deze zaak uit tot 3 juni. ’s Namiddags stelde de raadkamer in Turnhout Albert Barrez ook officiëel in verdenking, wegens medeplichtigheid aan de heling van de gestolen BMW, die bij de moordaanslag op Karel Van Noppen werd gebruikt, en van medeplichtigheid aan die moord.
DOODSVERACHTING.
Die BMW werd daags voor de raid op Van Noppen bij het gerechtsgebouw in Antwerpen door C.G., in opdracht van De Schutter en/of Barrez gestolen, bezorgd en nadien in Elsene achtergelaten. Zij het met nieuwe velgen en banden. De autodief werd veertien dagen geleden op zijn beurt ingerekend maar, zoals de wet op de voorlopige hechtenis het voorschrijft, na voldoende geachte bekentenissen weer vrijgelaten. Van de tweede auto, een Mercedes (?), die volgens sommigen eveneens bij de moord op Van Noppen zou gebruikt zijn, is (voorlopig ?) geen sprake meer.
Intussen hebben De Schutter en Barrez naar verluidt bekend dat ze bij die aanslag betrokken waren, maar zijn ze elkaar beginnen beschuldigen van de moord en zwijgen zij in alle talen over de eigenlijke opdrachtgever(s). Voor zover beide verdachten die kunnen kennen. Hoogstwaarschijnlijk werden ze aangesproken en gecontracteerd door een betaalheer, die zoals zelfs de geschiedenis het wil wellicht de enige is die weet voor wie er opgetreden en geschoten werd.
Alleen de chronologie bewijst al dat het plan om Van Noppen aan te pakken (maar hoe ?) lang voor de definitieve vrijlating van De Schutter, en dus ten dele in de gevangenis van Antwerpen, met Barrez en derden is beraamd. De twee hebben bij de uitvoering van hun opdracht in iedere geval enkele blunders begaan. Sommigen beweren dat de daders blijk gaven van overmoed. En dus van verblinding.
Om te beginnen was er (te) veel volk bij de voorbereiding en de uitvoering van de raid betrokken. Een ervaren beroepsdoder werkt alleen en schermt zichzelf af tegen mogelijke indiscreties. Daar weten ze in Luik trouwens alles van. Dat bij zo’n opdracht een gestolen voertuig gebruikt wordt, is normaal. Dat het echter nadien met nieuwe en identificeerbare velgen en banden wordt achtergelaten, is bevreemdend. Even verwonderlijk is het gebruik van een pistool en nog wel een type met een merkwaardige wapensignatuur. Een pistool lost wel een paar kogels meer dan een revolver zonder herladen, maar slingert wel zijn lege hulzen en dus ook extra ballistische bewijzen in het rond. Een revolver daarentegen houdt zijn lege hulzen in de trommel. Als die patronen dan ook nog van een uitzonderlijk type zijn, zoals die van een Chinees Norinco-pistool, dan moet(en) de dader(s) zich wel zeer ongenaakbaar voelen. Tenzij de voorliefde voor een bepaald wapen het haalt van de rede. Iedereen heeft zo zijn zwaktes. Zeker een primair als Barrez en een verwend iemand als De Schutter.
AMALGAMEN.
De gerechtelijke politie bij het parket van Turnhout, de 23ste en het Centraal Bureau voor Opsporingen (CBO) van de rijkswacht koesterden sinds midden vorig jaar de quasi-zekerheid dat Carl De Schutter en Albert Barrez nauw betrokken waren bij de moord op Van Noppen. De Turnhoutse onderzoeksrechter Myriam Vrints en zeker de nationale magistraat, advocaat-generaal André Vandoren en advocaat-generaal Marc Timperman, die specifiek de strijd tegen de hormonenhandel in België coördineert, eisten echter meer zekerheid. De magistraten wilden duidelijk vermijden dat overhaaste aanhoudingen andermaal zouden leiden tot even vlugge vrijlatingen bij gebrek aan afdoende bewijzen. Zo liet onderzoeksrechter Vrints, op aansturen van enkele speurders, eind maart 1995 in Brugge ineens drie verdachten oppakken, die de raadkamer in Turnhout een week later moest vrijlaten : bij gebrek aan bewijslast. En zo zijn er in hormonenzaken wel meer onderzoeksrechters te vlug van stapel gelopen of door voortvarende speurders op een verkeerd been gezet.
Om dit te vermijden zouden de speurders hun informanten dus opnieuw bevragen en hun informatie toetsen aan de misdaadanalyses van het CBO van de rijkswacht en de 23ste (nationale) brigade van gerechtelijke politie. De rijkswacht vreesde echter dat een aantal nochtans cruciale inlichtingen kwamen van één en dezelfde informant, die op 4 april 1995 al voor de deconfiture zorgde. Ook bij de gerechtelijke politie bleek de aarzeling groot om meteen toe te slaan.
Uiteindelijk vertrouwde Myriam Vrints na een incident met de rijkswacht het verder onderzoek toe aan de gerechtelijke politie van Turnhout. Mits versterking van de 23ste en van de gerechtelijke politie van Kortrijk. Daar had onderzoeksrechter Marc Allegaert eerder al met zijn gedrukte initialen voor ogen de ORMA-cel opgericht en de rijkswacht ook daaruit verwijderd. Zo is er dan vanuit Turnhout met de gerechtelijke politie en de nationale magistraten verder gewerkt om De Schutter, Barrez en consoorten onverwacht maar onherroepelijk te strikken. Zij het dat elk spoor naar het eigenlijke moordwapen en naar het moordgeld (tot op heden ?) uitbleef. Al werd het Van Noppen-contract hoogstwaarschijnlijk met baar geld uitbetaald.
Sinds De Schutter op 22 mei in Sainte-Maxime werd aangehouden en evenals Barrez nu verdacht wordt van (medeplichtigheid aan) moord, zijn sommige kranten maar vooral De Morgen opnieuw allerlei ?familiale en zakelijke banden? en zogenaamde ?links? gaan leggen. Er werden dus alweer amalgamen en schuldigen door associatie gemaakt. De Schutter werd, bijvoorbeeld, een nicht toegedicht, die er in werkelijkheid geen is. Die is wel getrouwd met een verdacht vetmester van wie de moeder dan weer bevriend is met zijn compaan in Lokeren, die zelf tot tweemaal toe in Antwerpen werd opgepakt in verband met de vieze zaakjes van een vroeger veroordeelde en nu opnieuw verdachte hormonentrafikant.
VERBANDEN.
En er werd opnieuw verwezen naar een mogelijke derde verdachte, die mordicus een van de drie moet zijn die op 4 april vorig jaar uiteindelijk door de raadkamer in Turnhout werden vrijgelaten en die ?het manneke? blijkt te zijn van een in verdenking gesteld fraudeur met Europese vleessubsidies.
Er zijn er echter wel meer in de vleessector die niet rouwig waren om de dood van een lastige vleeskeurder zoals Karel Van Noppen. Daarom is al wie voordeel heeft bij de misdaad nog niet de opdrachtgever van de moord. Seneca’s?Cui prodest scelus, is fecit? ten spijt. Het meest ophefmakende amalgaam, kwam echter van Ludwig Verduyn in De Morgen van 30 en 31 mei. Daarmee evenaart de auteur bijna zijn financiële fabels over de zogeheten beursgoeroe Jean-Pierre Van Rossem. Ook toen herkenden de bevoegde speurders en magistraten nog nauwelijks hun eigen dossier.
Verduyn beweerde zonder verpinken dat een bij naam genoemde Nederlandse drugsbaron ?de tussenpersoon is tussen het Vlaamse distributienetwerk van de vleesmaffia en de Nederlandse drugsmaffia. De moord werd opgezet door Vlamingen (…) In het crimineel milieu wordt echter niet overdreven zwaar getild aan de mogelijke betrokkenheid van Barrez en De Schutter. Daar zoekt men de moordenaars bij de vleesmaffia.? Daags tevoren luidde de hypothese van dezelfde krant ?dat toen Karel Van Noppen de link tussen de Vlaamse vleesfraudeurs en de in de Kempen gesitueerde uitloper van een Nederlands drugssyndicaat ontdekte, de stoppen doorsloegen. De opdracht voor de moord kwam uit Nederland, zei een informant ons onlangs.?
Tot zover nog het verhaal in De Morgen, die zich daarbij graag op senator Willy Kuijpers (VU) beriep, van wie Verduyn duidelijk alleen de elementen overnam die zijn hypothese dienstig waren. Kuijpers raakte geprofileerd als de man die, aan de hand van zijn contacten ?met tipgevers uit de West-Vlaamse onderwereld? en met ?een informeel schema van gebeurtenissen die zich alle concentreren rond de moord op IVK-keurder Karel Van Noppen?, het onderzoek terzake eind vorig jaar in een stroomversnelling zou gebracht hebben. Intussen blijkt echter dat alvast de rechtstreeks betrokken speurneuzen Kuijpers nooit ontmoet hebben en evenmin een boodschap hebben aan zijn schema’s.
BRONNENKRITIEK.
Vorige zaterdag schreef Verduyn in De Morgen reeds dat ?het niet altijd zo makkelijk is door de bomen nog het bos te zien?. Er werd dan toch, ter staving van ?de betrokkenheid van criminelen uit het drugsmilieu? bij de moord op Van Noppen, verwezen naar twee verhalen in het weekblad Humo eind januari 1996. Daarin werden nogmaals de drie verdachten opgevoerd die op 4 april 1995 zijn vrijgelaten. ?Een aantal onderzoekers gaat er nog altijd van uit dat twee van de drie arrestanten toch met de moord op Karel Van Noppen te maken hebben. Zij zouden de moord in opdracht hebben gepleegd, samen met één van hun companen uit de West-Vlaamse misdaadcircuits. W., V. en T. maken namelijk deel uit van een groot netwerk van criminele bendes die zich in en om Brugge bezighouden met zo ongeveer alles wat de wet verbiedt (…) Via een verzameling met hen in de slag zittende buitenwippers en portiers verdelen zij mee die drugs over de Vlaamse megadancings..? Enzovoort.
Humo bracht op 30 januari met veel aplomb ook het verhaal van de auto’s die zogezegd bij de moordaanslag zijn gebruikt. ?Dat waren er waarschijnlijk drie : een BMW, een Mercedes en een VW Jetta. W., die een geoefend autodief is en samen met een beroepsmilitair uit Brugge in de illegale autohandel zit, had de Mercedes en de BMW voordien gestolen. W. had de BMW 525 zelfs gepikt van een caféhouder uit Beernem, aan wie hij en de beroepsmilitair hem twee dagen eerder hadden verkocht. Daarna had men de auto naar een bevriende garagehouder in Mechelen gebracht (…) Maar toen kwam dus de opdracht om Van Noppen aan te pakken. In de dagen voor de moord op Van Noppen verdween het trio, dat normaal dagelijks terug te vinden is in het circuit van duistere cafés en dancings in en rond Brugge, plotseling totaal uit ieders gezichtsveld. Op de dag van de moord zelf zouden ze met de Jetta en de Mercedes vanuit Oostrozebeke zijn vertrokken. Misschien hebben zij de BMW in Mechelen opgepikt of misschien heeft iemand anders hem naar Welcherderzande gereden, waar Van Noppen woonde. De gebruikte auto’s zijn op dit ogenblik nog altijd niet gevonden, evenmin als het moordwapen.?
Aldus nog Humo’s Janssen & Janssens-duo vijf maanden geleden met toch wel enkele krasse beschuldigingen. Intussen is, sinds de aanhouding van De Schutter, Barrez en de ware autodief, genoegzaam bekend dat het in werkelijkheid helemaal anders verliep en dat bronnenkritiek niet aan iedereen is besteed. Temeer dat Humo, De Morgen en Kuijpers duidelijk van hetzelfde vatje tapten. Waarmee een aloude tipgever zich sinds enkele maanden opnieuw interessant denkt te maken.
Frank De Moor
De begrafenis van Karel Van Noppen kreeg, zoals zijn executie, een symbolische betekenis.
Karel Van Noppen kreeg een postuum eerbetoon. Zo ontving zijn weduwe (foto) een aandenken aan zijn verkiezing tot Man van het Jaar ’95 door de lezers van Knack en de luisteraars van Studio Brussel.
Karel Van Noppen wou, als inspecteur van het Instituut voor Veterinaire Keuring (IVK), enkele vetmesters uit de Kempen ook in het LAR-slachthuis in Rekkem aanpakken en zo de IVK-controles in dit West-Vlaamse grensdorp opdrijven.
