Er waart een spook door Vlaanderen. (Eens zien of het zijn klassieken kent.) Het zal na de komende verkiezingen in de Senaat zitten en toch zal niemand ervoor kunnen stemmen, want het zal op geen enkele lijst voorkomen. Het zal namelijk door zijn partij worden gecoöpteerd. Dat spook is Leo Delcroix, ex-secretaris van de CVP, nu Vlaams parlementslid en senator.
Delcroix verkeert in de virtualiteit – de postmoderne mediavariant van wat in de gothic novel een spook heette. Virtueel, omdat hij dus kandidaat is (voor een politiek mandaat) zonder kandidaat te zijn (op een verkiezingslijst). Hij is het ook omdat hij tegenwoordig elektronisch rondspookt op het internet als Webmaster Leo. En hij is het vooral omdat hij wel aspirant-gecoöpteerde is, terwijl dat wordt ontkend.
CVP-voorzitter Marc Van Peel loochent zonder blozen dat Delcroix de coöptatie is beloofd. Op zijn voorhoofd verschijnt een zwart kruis. Delcroix zelf bevestigt graag dat hem wel degelijk een toezegging is gedaan. Alleen vond hij dat anderen daarover maar uitleg moeten verstrekken.
Kortom, het circus van leugen en bedrog trekt weer rond in schimmige deals die het daglicht schuwen – een solfergeur die verraadt dat Delcroix niet ver uit de buurt kan zijn.
De zaak komt Van Peel slecht uit. Een paar weken geleden nog leek hij slapend rijk te zullen worden. Iedereen wou zijn vriendje zijn. Vandaag rollen zijn manschappen vechtend over de straat, ruziënd over mandaten en paragraafjes in het verkiezingsplatform. Daar komt nu de affaire-Delcroix bij. En ze is door betrokkene zelf via diens website aan het licht gebracht. Om hem moverende redenen, dat spreekt vanzelf.
Daarmee houden de ongerijmdheden niet op. Van Peel beweert dat Delcroix geen kandidaat is omdat, wanneer hij dat wél zou zijn, “een bepaalde pers” alweer een “hetze” tegen hem zou ontketenen. Hoezo nu? Van Peel beweert altijd dat Delcroix geheel smetvrij is. En hoezeer er rond de man ook een schandaalsfeertje hangt, Delcroix is inderdaad nog nooit veroordeeld. Waar zijn hij en de CVP dan bang voor? Zouden ze niet beter de confrontatie met open vizier aangaan om die praatjes eindelijk de wereld uit te helpen? En sinds wanneer laat deze fiere partij zich intimideren door zoiets nietigs als “een bepaalde pers”?
Een coöptatie dient om enig extra intellectueel gewicht in de Senaat te brengen, soms ook om electoraal gezakte, maar waardevolle politici een reddingsboei toe te werpen. Geldt dat ook voor meneer Leo? Het antwoord daarop doet niet eens ter zake. Volgens Van Peel komt Delcroix namelijk niet op een lijst om hem polemieken te besparen, hoewel de man zelf (in Het Volk) zegt dat “weinig mij nog kan raken”. Delcroix’ aanstaande coöptatie dient dus alleen om hem buiten de discussie te houden. En dat terwijl het tegensprekelijke en publieke debat over principes, projecten en programma’s de essentie van de democratie is.
Delcroix organiseerde op zijn webstek een wedstrijd. Vraag: waarom zal Leo op 13 juni niet op een lijst staan? Voor Delcroix is de democratie niet meer dan een raadselke. De eerste prijs is een krat Château Bormes-les-Mimosas van een goed jaar. Meneer Leo zelf heeft al gewonnen: de belofte van een zitje in de Senaat.
Marc Reynebeau
