De Waalse licenties voor munitieleveringen aan Tanzania veroorzaken weer heisa bezuiden de taalgrens. Intussen blijkt ook Nepal niet de ‘prille democratie’ waarvoor het ooit werd aangezien.

Het zat er vorige week weer bovenarms op in de Waalse regering. Onderwerp van discussie: de exportlicentie voor New Lachaussée, een Luikse firma die munitie wil leveren aan Tanzania, maar de licentie daarvoor in maart nog geschorst zag nadat federaal minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (VLD) had geopperd dat de kogels weleens in het woelige Oost-Congo zouden kunnen belanden.

Op donderdag 23 juni komt het dossier weer op tafel in Namen. Het belette minister-president Jean-Claude Van Cauwenberghe (PS) niet om vanuit Japan al te laten weten dat ‘werkgelegenheid de doorslag zou kunnen geven’ bij het nemen van een beslissing. Met de mensenrechten, zo meldde hij, zat het in Tanzania wel snor. Een commissie die Van Cau daarvoor had uitgestuurd, zou dat in een rapport aan hem bevestigd hebben.

Vervelend voor de Waalse CDH-excellenties op het thuisfront, die het bewuste rapport helemaal nog niet hadden gezien, en meteen stekelig opmerkten dat dergelijke beslissingen normaal gesproken niet in Japan, maar in Namen worden genomen. En dat ethische overwegingen ook zullen meespelen als de knoop wordt doorgehakt.

Of het akkefietje tot een breuk zal leiden in de Waalse regering, lijkt onwaarschijnlijk. Maar electoraal kan CDH wel vrezen voor kwalijke gevolgen. Ook de Vlaamse groenen werden enkele jaren geleden in snelheid gepakt door hun coalitiegenoten – toen betrof het de levering van enkele duizenden minimi-mitrailleurs aan Nepal. Het leidde tot het aftreden van minister Magda Aelvoet (Agalev) en de kwestie achtervolgt het huidige Groen! nog altijd. Vooral nu blijkt dat Nepal zijn status van ‘prille democratie’ helemaal niet heeft waargemaakt: sinds 1 februari 2005 is de noodtoestand er weer van kracht en leveren regering en maoïstische rebellen dagelijks bloedig strijd.

Magda Aelvoet spreekt voorlopig liever niet meer over Nepal, omdat ze de affaire naar eigen zeggen ‘emotioneel nog niet verteerd heeft’. Haar partijgenoot, europarlementslid Bart Staes, die destijds de kat de bel aanbond, gelooft dat de affaire een van de redenen was voor de groene electorale afgang in 2003. Staes: ‘Het kan haast niet anders dan dat de groenen daar in het stemhokje een prijs voor hebben betaald. Onze kiezer heeft, terecht, de pacifistische principes hoog in het vaandel. En de indruk ontstond dat Agalev niet meer principieel was.’

Ironie van het verhaal: als CDH schade zou oplopen door de huidige vaudeville, zijn het waarschijnlijk de Waalse groenen van Ecolo die daar de vruchten van zullen plukken.

J.V.B.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content