‘In deze drugswet worden jongeren gediscrimineerd. Zij worden gestraft, volwassenen gaan vrijuit. Bovendien ligt de nadruk te veel op repressie, terwijl er meer aandacht moet naar preventie.’ Anne-Mie Drieskens, nationaal secretaris van de Gezinsbond, maakt kanttekeningen bij het drugsbeleid.
‘Wij willen ons vooral concentreren op de instromers. Het is belangrijk om minderjarigen een normbesef te geven. Daarom zeggen wij: als je risicogedrag vertoont, stel je je bloot aan vervolging. En waarom de grens op 18 jaar? Tja, autorijden doe je toch ook pas vanaf 18 jaar?’ Dat zegt kamerlid en huisarts Jacques Germeaux (VLD).
Anne-Mie Drieskens
‘Als gezinsbeweging willen we het signaal geven dat elk gebruik van om het even welke drug ongewenst is. Wij geloven in preventie, repressie is de allerlaatste stap. In de wetgeving ligt de klemtoon duidelijk anders. Minderjarigen worden gestraft voor wat toegelaten is voor volwassenen! Dat is discriminatie, het beleid moet eenduidig en consequent zijn. Iedereen moet de boodschap krijgen dat drugsgebruik ongewenst is. In onze visie moeten justitie en politie hun aandacht richten op de verstrekkers van de verslavende producten, niet op de gebruikers. Nu wordt het drugsbeleid te veel opgelegd aan de jeugd, waardoor die revolteert. Jongeren moeten bij het drugsbeleid worden betrokken. Scholen en ouders moeten samen met hen zoeken naar de beste methodes om de preventie gestalte te geven.
Iedereen in de maatschappij heeft een rol als het om drugspreventie gaat. Ouders dragen veel verantwoordelijkheid, ze moeten het eigen gebruik van drugs, alcohol, medicatie… in twijfel trekken. Scholen moeten een algemeen drugspreventieplan opstellen, de overheid moet meer voorlichtingscampagnes organiseren, met de klemtoon op gezondheid. De media spelen dan weer een belangrijke rol als informatieverspreider, want er is behoefte aan informatie over producten en over de omgang met die producten. In de ruimere zin heeft ook de maatschappij als geheel veel invloed op jongeren.
De hulpverlening moet beter worden uitgebouwd, zodat ze sneller initiatieven kan nemen. De verschillende diensten moeten laagdrempelig zijn, zodat ouders en jongeren er makkelijk een beroep op kunnen doen. Justitie en politie mogen pas optreden als alle andere middelen uitgeput zijn, in een crisissituatie, als er behoefte is aan bijvoorbeeld tijdelijke gedwongen opsluiting. Als het gaat om genotsmiddelen, gelooft ook de hulpverlening niet in straffen. Jongeren moeten hulp krijgen om sterk te staan in de samenleving, zonder die middelen nodig te hebben. Ze moeten weerbaar gemaakt worden, moeten leren keuzes maken en kritisch nadenken. Ze moeten bewust de keuze maken om gezond te leven.’
Jacques Germeaux
‘In de eerste plaats: ik respecteer de mening van de Gezinsbond. Preventie is heel belangrijk. De nieuwe drugswet legt vooral de nadruk op het repressieve en curatieve aspect, dat klopt. Maar preventie is nu eenmaal een Vlaamse materie, terwijl de drugswet een federale materie is. Misschien zou er beter een regeringscommissaris komen om alle overheden die met de drugsproblematiek bezig zijn rond de tafel te krijgen.
Voorts ben ik ervan overtuigd dat het een illusie is te denken dat we scholen of steden drugsvrij kunnen maken. De markt bepaalt wat kan of niet kan, niet de overheid. De overheid kan alleen bepalen wat mag en niet mag.
Wel, we willen ons vooral concentreren op de instromers. Het is belangrijk om minderjarigen een normbesef te geven. Daarom zeggen wij: als je risicogedrag vertoont, stel je je bloot aan vervolging. Punt uit. En als die minderjarige dan tegen de lamp loopt, tja, that’s the game. Eigenlijk willen we door een repressief signaal te geven, aan preventie doen.
Waarom we de grens leggen op 18 jaar? Tja, het is gewoon belangrijk om ergens een grens te trekken – anders kom je er gewoon nooit uit. Autorijden doe je toch ook pas vanaf 18 jaar? Trouwens: als jongeren niet akkoord gaan met die grens, moeten ze maar protesteren. Het kan toch niet de taak van de overheid zijn om jongeren altijd maar hun zin te geven? Ik geloof in een jeugd die opstandig, rebels is en dingen wil veranderen. Waarom zie je nergens nog studentenrevoltes? Omdat de overheid juist veel te meegaand is met onze jongeren. Het is belangrijk dat we hen eens ‘nee’ leren zeggen.
Een bijkomend voordeel is: door cannabis te verbieden voor minderjarigen, zal het nu een bepaalde aantrekkingskracht blijven hebben. Stel dat we cannabis legaliseren, dan gaat het die aantrekkingskracht verliezen. En riskeren we dat jongeren gaan experimenteren met veel zwaardere producten, zoals amfetamines of XTC… Wel, dan nog liever cannabis.’
‘Jongeren moeten leren keuzes maken.’
‘Met een repressief signaal willen we aan preventie doen.’
