De Vlaamse regering wil dringend wat doen aan de verkeersproblemen. Vlaams minister voor Mobiliteit Steve Stevaert (SP) bereidt een pak maatregelen voor. Onder andere: een inhaalverbod voor vrachtwagens op wegen met twee rijstroken tijdens de spitsuren.
Steve Stevaert
“In het Vlaamse regeerakkoord staat dat we het aantal verkeersslachtoffers met eenderde willen verminderen. Dat is een zeer ambitieus plan waarvan het inhaalverbod voor vrachtwagens op wegen met twee rijstroken en enkel binnen de spitsuren, één onderdeel is.
Het klopt dat het verbod enkel voor Vlaanderen geldt. Als wij moeten fietsen in het Waalse tempo, dan staan we nergens. Ook zou een Belgische maatregel meteen overal worden toegepast terwijl wij per plek de neveneffecten bekijken en dus genuanceerder kunnen werken. Dat gebeurde al op de proefprojecten. Daar onderzochten we nauwkeurig wat de effecten van het inhaalverbod waren. De vrees dat er uiterst rechts een muur van vrachtauto’s zou ontstaan die het invoegen onmogelijk maakte, was ongegrond. De afstand tussen de vrachtwagens bleek groot genoeg om vlot in te voegen.
Het neveneffect dat de gemiddelde snelheid daalde, deed zich voor. Maar tegelijk bleek het verkeer vlotter door te stromen. De contradictie is dus dat wie trager rijdt, toch vroeger op zijn plaats van bestemming is. Een gedeeltelijke verklaring is dat het aantal ongevallen waarbij vrachtwagens betrokken zijn, daalde. Dat is belangrijk. Voor ongevallen met personenauto’s hebben we het fast-programma: de auto wordt zo snel mogelijk van de rijbaan gehaald. Een vrachtauto wegtakelen kost meer tijd. Daardoor ontstaat een file, aangevuld met een kijkfile.
Een andere maatregel is een strenger toezicht op te zwaar belaste vrachtauto’s. En vanaf 1 januari wordt de prijs die vrachtschepen per ton en per kilometer betalen afgeschaft. De industrie kan dan kiezen voor een goedkopere oplossing. Dat haalt weer vrachtverkeer van de weg.
Ik ken de tegenargumenten. De Oost-Europese chauffeurs die te traag rijden. Is traag rijden dan zo erg als daardoor ongevallen vermeden worden? En het argument van de just-in-time-levering. Gaat tijd boven mensenlevens? De truckers vergissen zich van tegenstander: niet ik ben hun vijand, maar sommige transporteurs die onmenselijke rittenschema’s opleggen.”
Isabelle De Maegt
Er moet inderdaad iets gedaan worden aan de verkeersproblematiek. Dat zegt Isabelle De Maegt, woordvoerster van de Federatie van Belgische Transporteurs (Febetra) die de transportsector vertegenwoordigt. Ze vindt wel dat de overheid eenzijdig het vrachtvervoer aanpakt.
“Wij zijn voor alle maatregelen die het samenleven van vrachtwagens en personenauto’s op de weg verbeteren. We zijn ook voorstander van maatregelen die de verkeersdoorstroming vlotter kunnen maken. Dat is ook in ons belang.
Wat de proef met het inhaalverbod betreft, bleek uit een enquête dat 57 procent van onze leden-bedrijfsleiders positief stond tegenover de maatregelen. Er bleek immers dat het verkeer vlotter verliep en dat is niet alleen goed voor de sector, het is ook goed voor het imago van de hele sector. We weten dat het beeld dat de weggebruiker van de vrachtwagenchauffeur heeft, niet gunstig is.
Negatief vonden de bedrijfsleiders dat enkel vrachtvervoer geviseerd werd. In andere landen, Frankrijk bijvoorbeeld, geldt zo’n inhaalverbod voor alle trage weggebruikers, dus ook voor bussen en caravans. Dat kan hier ook.
De chauffeurs waren voor 59 procent tegen. Die zagen in de praktijk dat ze binnen de spitsuren niet mochten voorbijsteken, ook al was het verkeer niet druk.
Wij pleiten daarom voor een dynamisch beleid. In Duitsland meten sensoren op de wegen de verkeersdrukte en vanaf een bepaald peil geven elektronische borden het inhaalverbod aan. Dat is technisch perfect mogelijk. En het is minder strak dan de nu opgelegde “spitsuren”.
Er zijn ook andere maatregelen mogelijk. Wij zijn voorstander van samenwerking met spoor- en waterwegen. Maar de realiteit is dat driekwart van het transport gebeurt over een afstand kleiner dan 150 kilometer, terwijl het spoor pas rendabel is vanaf 800 kilometer. Daarbij moet gezegd dat de service van de verschillende spoorwegmaatschappijen verbeterd moet worden. Nu weten we vaak niet waar goederen zich bevinden, er zijn onaangekondigde stakingen en zo meer. Zo kunnen wij geen service leveren aan de klanten.
Er is ook de verruiming van de laad- en losuren. Nu kunnen vrachtauto’s bij bedrijven terecht tussen 9 en 16 uur. Als dat daarvoor en daarna ook nog kan, wordt het vrachtvervoer gespreid. Alleen moeten bedrijven dan meer mensen in dienst nemen. Als de overheid daar bijspringt met fiscale maatregelen is dat doenbaar.”
Opgetekend door Misjoe Verleyen
