Arca brengt “Sister my Sister”.

Arca opent zijn 49ste speeljaar met “Sister my Sister”. Een stuk uit 1980 van Wendy Kesselman en gebaseerd op waar gebeurde feiten. In 1933 werden in Le Mans (Frankrijk) een vrouw en haar dochter vermoord door de twee dienstmeiden.

Het verhaal intrigeerde Kesselman, die vooral bekendheid verwierf als jeugdschrijfster. Ze paste de feiten aan en maakte er een intelligente en door passies gedreven thriller van. “My Sister in This House”, zoals het stuk oorspronkelijk heette, herwerkte ze later voor film. Het werd door Nancy Meckler op een geniale manier verfilmd als “Sister My Sister”. Toch was Kesselman niet de eerste die het verhaal voor een toneelstuk gebruikte. In 1947 inspireerde Jean Genet er zich al op voor “Les Bonnes” (“De Meiden”).

De twee zussen, Christine en Lea, zijn dienstmeiden bij de familie Danzard, een wat oudere dame en haar dochter Isabelle. Om niet te verkommeren van verveling, brengen deze twee bour geoisdametjes hun dagen door met triviale gesprekken en spelletjes, en met het begluren van hun twee meiden. Vooral dat laatste doen ze met grote ijver en op een pijnlijke en onredelijke manier. In dit koude huis, waar er geen communicatie tussen de klassen mogelijk is, zoeken de zusjes troost bij elkaar. Ook de relatie met hun eigen moeder verloopt moeizaam en ongelijk. Lea is de lieveling terwijl Christine haar moeder angst inboezemt. Het brengt de meisjes dichter bij elkaar, en incest en lesbische liefde zijn dan ook niet veraf. De spanning, die gecreëerd wordt door de kille stilte en de geniepige, nauwgezette controle, stijgt elke dag. Als ook jaloezie en nijd om de hoek komen kijken, is er weinig meer nodig opdat de dienstmeiden hun zelfbeheersing verliezen.

Een uitgekiende lichtregie verdeelt de scène (een zwart-wit betegelde vloer met een minimum aan attributen) in twee ruimtes. Pim Moorer zorgde voor een eigen, dramatische bewerking van het muziekthema dat Kesselman als een soort handleiding bij haar stuk geeft. Wie de film zag, zal meteen de melodie van “Slaap mijn zusje, slaap maar diep” herkennen.

Regisseur Christophe Ameye is erin geslaagd om eigen accenten aan “Sister my Sister” te geven, terwijl Katrien de Becker (Lea), Simone Milsdochter (Christine), Veerle Van Overloop (Isabelle) en Mieke Verheyden (Madame Danzard) hun personages overtuigend gestalte geven. Zij weten de spanning er tot het einde in te houden.

In Arca, St.-Widostraat, Gent tot 31/10,

09/225.18.60.

Isabelle Finet