Op sporten staat geen leeftijd. Een steeds groter wordende groep mensen, de zogenaamde ‘masters’, blijft ook op rijpere leeftijd sportief actief. Officieel ben je master vanaf je vijfendertigste, maar er bestaan ook categorieën voor zestigplussers. Sommige veteranen blijven zelfs vlotjes doorgaan na hun tachtigste. Knack vroeg aan drie masters wat hen drijft om ook lang na hun pensioen tot het uiterste te gaan.
Jozef Lazou (79) blijft recordhouder
Trots vertelt Jozef Lazou van Krachtsport Waregem dat hij vier keer wereldkampioen gewichtheffen bij de masters, erevoorzitter van de Vlaamse gewichtheffersfederatie én internationaal scheidsrechter is. In die laatste hoedanigheid reist hij nog steeds de wereld rond.
Lenigheid en techniek, daar draait het volgens Jozef om bij gewichtheffen. ‘Ik train nog altijd vier keer per week. Door te trainen verminder je het risico op blessures. Op mijn 62e trok ik 95,5 kilogram. Dat was toen een wereldrecord bij de masters. Nu, 17 jaar later, hef ik nog altijd 65 kilogram. Dat is nog altijd een record, hoor, want veel meer dan 30 kilogram zit er voor mijn leeftijdgenoten niet in. Dat zijn oude mensen, hè’, lacht Jozef.
‘Het gebeurt wel vaker dat mensen niet geloven dat ik wereldtop ben. Als ik hun vertel dat ik op mijn leeftijd nog zo’n gewicht hef, denken ze dat ik aan het opscheppen ben. “Doeje gie da nog? Da kan toch nie? Hèje gie gèn zjèr in uwe rug?”‘
Rita Vercauteren (69) is judoka sinds 1956
In judoclub Goshin in Sint-Amandsberg geeft voormalig politiecommisaris Rita Vercauteren training aan nieuwe judoka’s. Ze werkt er ook aan een programma voor vijfenvijftigplussers die met judo willen beginnen.
Momenteel oefent ze voor haar examen zevende dan. Indien ze die meestergraad behaalt, zou ze de hoogst gegradeerde vrouwelijke judoka in België zijn – de olympische kampioenen Gella Vandecaveye en Ulla Werbrouck hebben er zes.
Rita is al sinds 1956 judoka en heeft een succesvolle internationale competitieloopbaan achter de rug. Nu is ze nationaal scheidsrechter bij wedstrijden. ‘Judo is nu eenmaal mijn leven’, zegt ze. ‘Het geeft zelfvertrouwen en zorgt voor discipline. Door judo houden we kinderen van de straat. Het is behalve een sport ook een filosofie. En ik leer elke dag nog bij, ook van nieuwelingen.’
Juliane Maesschalk (79) bereidt zich voor op het BK vijfkamp
‘Op mijn vijfendertigste kreeg ik last van mijn rug, waardoor ik niet meer kon lopen. Het was wijlen mijn echtgenoot die me motiveerde en coachte in de vijfkamp’, zegt de blakende Juliane Maesschalck. De vijfkamp voor masters bestaat uit kogelslingeren, kogelstoten, discuswerpen, gewichtwerpen en speerwerpen. ‘Alleen speerwerpen doe ik niet graag’, vertelt Juliane, die we treffen tijdens een tweedaagse training.
‘Momenteel oefen ik voor het Belgisch kampioenschap voor masters dat midden september plaatsvindt in Ninove. Ook al train ik alleen en beoefen ik een solitaire sport, toch is het sociale van sporten, het ontmoeten van andere mensen erg belangrijk voor me. Begin dit jaar is een familielid overleden, waardoor ik even niet kon sporten. De eerste training daarna deed deugd en toen besefte ik dat ik hier echt nood aan heb. Momenteel slinger ik de kogel 18 à 19 meter ver, maar mijn persoonlijke record is 26 meter. Het klinkt misschien vreemd, maar ik werp beter als ik niet te veel train.’
