Welk land heeft een eerste minister, die meer afweet van voetbal dan van politiek? België!
De premier is voor een weekje naar Peking. En zoals het intussen de gewoonte is bij Yves Leterme (CD&V), is ook nu zijn agenda weer op de valreep gewijzigd. Zijn ‘persoonlijke bezoek’ aan de Olympische Spelen krijgt toch nog een politiek karakter wanneer hij deze week een ontmoeting heeft met zijn Chinese ambtsgenoot Wen Jiabao, en wanneer hij Chinese zakenlui over de streep probeert te halen om in ons land te investeren. Bovendien mogen we op beide oren slapen: tussendoor verdiept Leterme zich in enkele dossiers die in de komende weken op de regeringstafel liggen: de begroting, het immigratiebeleid, Belgacom, het centrale loonakkoord. Hij heeft zelfs nog tijd over voor een Pekingdagboek in Het Laatste Nieuws en La Meuse. Maar een nieuwe staatshervorming, die houdt hem even niet bezig. Dat is sinds zijn nepontslag in de nacht van 14 op 15 juli een zaak voor de drie bemiddelaars die de koning op pad gestuurd heeft.
Het vertrek van Leterme naar China werd vorige week zaterdag, zoals dat kennelijk hoort in deze moderne tijden van politiek en media, uitvoerig gecoverd door radio en televisie. De nonchalante houding van de premier – handen in de zakken, gespeeld ontspannen op de luchthaven – stond helaas in schril contrast met de somberheid die de boventoon haalt in de septemberscenario’s die partijgenoten, politici van andere partijen en verantwoordelijken uit de sociaaleconomische sector in dit nummer van Knack schetsen.
Maar zijn communicatiemedewerkers weten gelukkig welke antidota geschikt zijn om pessimisten de mond te snoeren. Acte de présence geven bij de voorstelling van een nieuwe najaarsconference van komiek Geert Hoste, bijvoorbeeld. Of in een interview met het weekblad Humo toptrainer en vriend Michel Preud’homme laten opdraven als ‘medeplichtige’ en gangmaker om de perceptie te voeden van een politicus die het een gesel vindt om voortdurend onder druk te staan. Van een politicus die zijn gezondheid opoffert voor de toekomst het land. In datzelfde interview goochelt Standardsupporter Leterme andermaal met containerbegrippen als ‘verantwoordelijkheid’ en ‘hardnekkigheid’ om zijn optreden te legitimeren. In het voetbal kijkt hij eerst of de verdediging klopt, maar in de politiek heeft hij stilaan de buik vol van ‘het catenaccio van de Franstalige partijen’ om een nieuwe staatshervorming tegen te houden. ‘De bal moet er nu maar eens in’, aldus de premier.
Ook interessant om te vernemen: Leterme heeft begrepen dat ironie in de politiek verkeerd begrepen wordt, en zegt vervolgens tongue in cheek dat hij meer geïnteresseerd is in sport dan in politiek. ‘En ik heb er ook meer verstand van.’ Voor dergelijke als grap bedoelde uitspraken bestaat er één woord: stuitend!
Als het dit najaar helemaal fout loopt in de Wetstraat, en het regime echt in een crisis sukkelt, kan Leterme nog altijd een trainerscursus volgen. Kan hij met zijn licentie nadien naast Preud’homme op de bank plaatsnemen om ‘sereen te blijven in de nederlaag en bescheiden in de overwinning’. En klaar.
door Patrick Martens
