In januari verhuizen Barack Obama en zijn gezin naar Pennsylvania Avenue 1600, Washington DC. Dat is het adres van het Witte Huis. Een bezoek aan het wereldcentrum van de macht.

Het Witte Huis is opgetrokken uit zandsteen afkomstig uit Neder-Saksen. Dezelfde steen als de Dom van Keulen dus. Het werd gebouwd door de allereerste Amerikaanse president: George Washington. Maar hijzelf woonde er nooit. Zijn opvolger, John Adams, werd in 1800 de eerste bewoner. Veertien jaar later brandden uitgerekend Britse troepen het in Engelse stijl gebouwde landhuis plat.

Tot 11 september 2001 mocht het Witte Huis door toeristen bezocht worden. Tot WO II hadden die zelfs geen entreekaartje nodig. Het ‘Huis van het Volk’ stond voor iedereen open.

De nieuwe ‘huurders’ staan meestal voor verrassingen. Toen George W. Bush erin trok, vond hij graffiti op de muren, waren de telefoonlijnen weggehaald en ontbrak de toets W – voor George W. – op alle computers. Een welkomstgeschenk van de medewerkers van Bill Clinton.

Maar zelfs bij officiële ontvangsten is een verrassing nooit ver. Omdat ook belangrijke gasten graag een souvenir van hun bezoek hebben, heeft het personeel de opdracht bij het afruimen borden en bestek na te tellen. Een discreet kuchje is meestal voldoende om de ontvreemde spullen te recupereren.

Westvleugel

Het echte centrum van de macht ligt niet in het middelste deel van het Witte Huis maar in de West Wing, de Westvleugel. Vanuit het Oval Office (1) gaat het naar de Werkkamer van de president (2). Links is een kleine keuken (3). Persconferenties worden gegeven in de Rozentuin (4). De vergaderruimte voor de regering (5) kijkt uit over die tuin. De Rooseveltkamer (6) dient nu voor conferenties. Vroeger stond hier het aquarium van de Democratische president Franklin Delano Roosevelt, die een fanatiek hengelaar was. Vandaag hangen hier de foto’s van zijn voorganger en verre verwant, de Republikeinse president Theodore (Teddy) Roosevelt.

(7) Salon

(8) Bureau van de vicepresident

(9) Ontvangstgedeelte

Oostvleugel

De meeste bezoekers komenvia deze vleugel binnen. Dakverdieping

Privédomein van de president. In de Game Room (6 – Speelkamer) staat een biljart, in de Workout Room (7 – Fitnesskamer) houdt de president zich fit en gezond. Daarnaast ligt de Music Room (8 – Muziekkamer) waar Bill Clinton saxofoon speelde.

Centrale deel

Tweede verdieping

De Dressing Room (9 – Kleedkamer) is bedoeld voor de garderobe van de First Lady. Ze ligt naast de slaapkamer van de president, de Master Bedroom (10 – Grootste slaapkamer). De Living Room (11) is bestemd voor de hele familie. De Queens Bedroom(12 – Koninklijke slaapkamer) was vroeger gereserveerd voor koninklijke gasten en voor de Britse premier Winston Churchill, die graag een middagdutje deed. De Lincoln Bedroom (13) heet zo omdat hier nog meubels van president Abraham Lincoln staan. Hijzelf sliep hier nooit. Alleen heel belangrijke gasten mogen hier de nacht doorbrengen. Verteld wordt dat Steven Spielberg 200.000 dollar voor het verkiezingsfonds stortte in ruil voor één nacht in de kamer.

Eerste verdieping

In de State Dining Room (1 – Staatsbanketzaal) kunnen 140 mensen tafelen. Het roodzijden behang van de Red Room (2 – Rode kamer) werd nog door Jacky Kennedy gekozen. De Blue Room (3 – Blauwe kamer) is eigenlijk een muziekzaaltje, voor privégasten. De Green Room (4 – Groene kamer) is vaak het toneel van politiek schaakspel. En de grote East Room (5 – Oostelijke salon) dient voor grootscheepse ontvangsten en afscheidsceremonieën. Zowel Abraham Lincoln als John F. Kennedy lag hier opgebaard. Maar First Lady Abigail Adams hing hier de was op. Ruimte genoeg.

Gelijkvloers

Op de vloer van de Diplomatic Reception Room (14 – Diplomatieke ontvangstsalon) ligt een tapijt waarin de wapenschilden van alle vijftig staten van het land. Inde Map Room (15 – Kaartenkamer) bestudeerde Franklin D. Roosevelt de militaire toestand in de Tweede Wereldoorlog. Rechts daarvan ligt de China Room (16 – Porseleinkamer of Chinese salon) waar de First Ladies hun verzameling oosters porselein etaleerden.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content