Mark Elchardus
SP.A-huisideoloog Mark Elchardus maakt een zeer juiste analyse van de politiek en actualiteit, en bevestigt helaas mijn vermoeden dat weinig partijen die juiste analyse durven maken (‘Het linkse denken staat er beter voor dan twintig jaar geleden’, Knack nr. 05). Ze richten zich alleen op het eigen electoraat en vooral op de eigen partij, en vergeten daarbij het algemeen belang. Zonder feitenkennis worden de kiezers op een sloganeske manier in een emotionele slangenkuil gegooid. Politiek zou met het hart moeten worden bedreven, zonder de feiten en de werkelijkheid uit het oog te verliezen. Hij bewijst ook dat Bart De Wever (N-VA) een briljante politieke strateeg is die met kop en schouders boven zijn concurrenten uitsteekt.
Door de navelstaarderij en de zelfbediening van alle partijen voel ik me als oud VU-lid politiek verloren. We zitten in een systeemcrisis, en politici weigeren dit te onderkennen. Sommige debatten die ten gronde zouden moeten worden gevoerd, worden stelselmatig geweerd om de achterban niet voor het hoofd te stoten. Ik pleit voor een terugkeer naar een debatcultuur met een degelijke duiding vooraf, en een mix van pragmatisme en emotie.
Drugs
Ik ijver al enkele jaren voor de legalisering van medicinale cannabis (‘Dit drugsbeleid is alleen goed voor de winsten van criminelen’, Knack nr. 05). Ook in deze strijd is er nog enorm veel te doen, maar vechten tegen de farmalobby is een bijna onbegonnen zaak. Ook het gebrek aan kennis bij dokters is schrijnend. Zelfs op het ministerie van Volksgezondheid stond ik tijdens een persoonlijk onderhoud perplex van de onkunde van een zogenaamde expert op het gebied van medicinale cannabis.
Het is een groot onrecht dat wij als patiënten vervolging riskeren om een ziekte of aandoening te bestrijden met een plantaardig middel. Kijk naar de ons omringende landen waar medicinale cannabis toegelaten is: daar worden grote besparingen gerealiseerd in de gezondheidszorg. Maar hier wil men er niets van weten. Legalisering van cannabis is niet hetzelfde als legalisering van medicinale cannabis.
Humor
Dat Monica De Coninck van de gelegenheid gebruik maakt om tijdens het interview ‘Humor verdeelt niet, spot wel’ (Knack nr. 05) nog maar eens tegen de schenen van Theo Francken (N-VA) te stampen, vind ik kleingeestig en volledig naast de kwestie. Het tv-programma Taboe is een groot succes en is knap gedaan. Uiteraard is niet iedereen gediend met zwarte humor.
Taalonderwijs ( 1)
Docent Erik Moonen heeft het mis wanneer hij in ‘Fout is fout. In de rekenles is twee keer twee ook altijd vier’ (Knack nr. 04) zegt dat geen enkele test dyslexie kan aantonen. Wij zijn gelukkig dat we zelf heel vlug dyslexie hebben vastgesteld bij onze dochter. 25 jaar geleden hadden leerkrachten daar geen ervaring mee. Nu bestaan er wel degelijk tests om leerstoornissen zoals dyslexie op te sporen. Een snelle diagnose is heel belangrijk om de leesmoeilijkheden tot een minimum te beperken. Ondertussen heeft onze dochter met brio haar universitair diploma behaald.
Taalonderwijs ( 2)
Als leerkracht en taaklerares heb ik veel kinderen van het eerste en tweede leerjaar bijgewerkt voor lezen, spellen en rekenen. En inderdaad, het enige wat deze kinderen vooruithielp, was een heldere en correcte instructie, een eenvoudige methode, gecombineerd met veel oefenen. Er wordt veel te vlug het etiket ‘dyslectisch’ gegeven. Uw artikel biedt stof tot nadenken voor het lees- en schrijfonderricht in de eerste jaren van het lager onderwijs.
Luchthaven Zaventem
In Kortenberg zijn wij als goede buren de eerste verdedigers van de luchthaven, maar we vinden tegelijk dat er een duurzaam evenwicht moet zijn tussen de ambitie van de luchthaven om economisch rendabel te blijven en de ambitie van de omwonenden om in een leefbare omgeving te wonen. Met de uitbreidingsplannen die de luchthavenuitbater voorstelde, is dat evenwicht helemaal zoek. Het gaat om véél meer dan de verlenging van de startbaan 25 L met 900 meter, de onteigening van 22 woningen of een muur van 18 meter hoog in de tuin. Het gaat om een brutale aanslag op de leefbaarheid van ruim 5000 mensen in Humelgem (Steenokkerzeel), Erps-Kwerps en Kortenberg. Vliegtuigen zouden in dat scenario opstijgen en landen in het hart van Erps-Kwerps. Dit is geen overgevoelige nimby-reactie, dit is een kwestie van elementaire levenskwaliteit.
De Lijn
Voor een dagelijks gebruiker van De Lijn was het artikel ‘Wie hier de bus neemt, is een loser’ (Knack nr. 03) een schot in de roos. Ik kan getuigen dat het soms nog absurder is dan wat redacteur Stijn Tormans schrijft. In dezen zijn niet alleen de gebruikers van De Lijn losers, maar ook de belastingbetalers en de andere weggebruikers.
De belastingbetalers betalen voor trams en bussen die in de verkeerschaos meer stilstaan dan rijden, en voor infrastructuur die door de onderfinanciering in zo’n slechte staat is dat de problemen zich opstapelen. Het ziekteverzuim en de demotivatie bij het personeel komen op rekening van degenen die van besparen op overheidsdiensten een mantra hebben gemaakt. Het leidt uiteindelijk tot inefficiëntie en chaos. En de andere weggebruikers staan stil omdat de overheid weigert te investeren in een aantrekkelijk openbaar vervoer dat de files kan counteren.
Stadsdichter
Ik begrijp het actuele karakter van het artikel ‘Stadsdichter zonder stad’ (Knack nr. 04) maar het blijft jammer dat redacteur Peter Casteels nauwelijks openstaat voor het werk van de ‘nieuwe’ stadsdichter. Vermoedelijk begrijpt hij één en ander niet (het overkomt ons allemaal weleens), maar nú al oordelen over wat komen moet/kan omdat hij de eerste worp niet helemaal doorheeft, dat vind ik een beetje te eng.
In ‘De ware les van Paaseiland’ (Knack nr. 03) toont auteur Rutger Bregman helder aan dat de wetenschappelijke vooruitgang een bochtig parcours kent: verklaringen die een tijdlang gelden, worden bijgestuurd wanneer nieuwe evidentie opduikt. Maar het toont ook aan dat wetenschappers soms al te snel verkondigen dat hun visie de ‘echte ware’ is. Het is vreemd dat Bregman de uitgestorven cultuur van Paaseiland als voorbeeld van menselijk vernuft en succes opvoert. Als de geschiedenis van die samenleving een voorafspiegeling is van de evolutie van onze planeet, dan ziet het er voor de mensheid somber uit.
