Willy Claes
In ‘Ik was voor de SP.A het zoenoffer’ (Knack nr. 03) beweert Willy Claes dat het Opus Dei ‘uit was op zijn vel’ in het Agusta-proces, waarin hij werd veroordeeld.
Uit mijn ervaring kan ik zeggen dat geen enkel lid van het Opus Dei in België in dat proces heeft getuigd, noch om beroepsredenen, noch om politieke motieven of andere redenen. De ‘hooggeplaatste geestelijke’ die meneer Claes aanhaalt om zijn verklaringen te staven, heeft zich vergist of heeft fabels verteld, zonder enig bewijs te leveren.
De prelatuur van het Opus Dei houdt zich niet bezig met duistere samenzweringen tegen de overheid of haar vertegenwoordigers. Ze is een instelling van de katholieke kerk die tracht de christenen te helpen hun roeping te beleven in de openbaarheid, met een groot respect voor de wet en de burgerlijke instellingen.
De Lijn (1)
Het artikel ‘Wie hier de bus neemt, is een loser’ (Knack nr. 3) zou het script kunnen zijn voor een nieuwe komische Vlaamse film. Helaas beschrijft het de dagelijkse realiteit. Ik ben altijd jaloers als ik in buitenlandse steden vaststel hoe het openbaar vervoer wel goed georganiseerd kan zijn: digitale realtime info aan de haltes, hoge frequentie, grote P+R-parkings aan de stadsrand, prioriteit aan verkeerslichten, klantvriendelijkheid, … Soms kan het ook hier dicht bij ons. De realtime info aan bus- en tramhaltes werkt wel in Brussel. Als dat een hellhole is, wat zijn steden als Gent en Antwerpen dan?
De Lijn (2)
Een belofte die minister Weyts en zijn voorgangers niet zijn nagekomen, is het toegankelijk maken van het openbaar vervoer voor personen met een handicap. Om de Vlaamse infrastructuur up to date te krijgen, is er een Marshallplan nodig. Waarom nog wachten?
De Lijn (3)
Uw redacteur heeft geluk dat hij in Antwerpen woont, want daar rijden nog trams en bussen. Ik woon in de Westhoek, op zes kilometer van Ieper: er is één bus ’s morgens voor de schoolkinderen en één bus nà schooltijd. En dan de belbus, twee uur vooraf telefoneren om te vertrekken en opnieuw twee uur vooraf telefoneren om terug te keren, vaak via een omweg. Na 19 uur rijdt er niets meer. En dan is men verwonderd dat de mensen hun auto gebruiken en dat senioren niet intekenen om voor 55 euro een jaar met het openbaar vervoer te rijden.
Nieuw Rechts
Het vorige ‘boek’ van auteur Ico Maly boeide me maar matig, maar ik las er toch enkele stukjes uit, met name een paar pagina’s die hij aan mij meende te moeten wijden, voornamelijk rond mijn toenmalige inzet voor het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (‘Het probleem met de linkse antwoorden is dat ze ingewikkelder zijn’, Knack nr. 03). Daarbij moest ik enkele feitelijke fouten vaststellen. Die suggereerden me dat Maly eerder een politiek sprookje schreef, een poging om onder een geleerde mantel (‘een doctoraat’) al wie Vlaamsgezind is zwart te maken. Is deze auteur geen dogmaticus die graag een loopje neemt met pertinente feiten?
Leopold Lippens (1)
Knokke-Heist staat voor exclusief toerisme en is een goudmijn als beleggingsoord, benadrukt Leopold Lippens (‘Bart De Wever had voor 220 procent gelijk toen hij naar ’t Fornuis ging’, Knack nr. 3). Maar veel inwoners ondervinden de keerzijde van zijn beleid: je mag hier wel werken, maar betaalbaar wonen lukt niet meer. Op goed uitgebouwd openbaar vervoer hoef je ook niet te rekenen. Jongeren trekken weg, 44 procent van de bevolking behoort tot de 65-plussers. En ruim 25 procent van de inwoners (dus meer dan 8100 mensen) leeft in een kansarmoedewijk. Het beleid dient op dat vlak een omslag ten goede te maken. Een toeristisch aantrekkelijke gemeente blijven mag best, maar Knokke-Heist moet ook een inclusieve gemeente worden. Mag er wat meer ambitie zijn alstublieft?
Leopold Lippens (2)
Als leraar met twintig zware werkjaren achter de rug heb ik van iemand die zijn comfortabele economische positie puur door afkomst verkregen heeft niet het verwijt te krijgen dat ik nog nooit ‘een dag echt gewerkt heb’. Ik ken perfect de prijzen van brood en als alleenstaande vader moet ik in de ramsjbakken snuffelen. Mensen die naast een gevulde portemonnee ook een minimum aan smaak hebben mijden overigens de kustlijn van Knokke. Zij trekken naar de concessie van De Haan of naar Oostende.
Anne Morelli (1)
Het citaat boven het interview met Anne Morrelli, een van de ondertekenaars van het opiniestuk van Cathérine Deneuve in Le Monde, luidde: ‘De meeste vrouwen bestaan via de blik van mannen’ (Knack nr. 03). Ik denk dat het de nagel op de kop is: voor vrouwen is mannelijke bevestiging dikwijls een noodzaak voor eigenwaarde.
Anne Morelli (2)
Anne Morelli noemt zich feminist. Ik dacht altijd dat een feminist ervoor ijvert zonder de blik van mannen bepaalde posities te veroveren of bepaalde doelen te bereiken.
Zaadcel
In ‘De moord op de zaadcel’ (Knack nr. 03) vraagt uw redacteur zich af hoe het komt dat de mannelijke vruchtbaarheid de voorbije 40 jaar met 60 procent is gedaald. Vijf bladzijden verder wordt de stelling dat slapen naast je telefoon kanker en onvruchtbaarheid kan veroorzaken als grotendeels onwaar beoordeeld. Daarbij zijn enkele feiten vergeten. Opwarming wordt door de hele wetenschappelijke wereld geaccepteerd als gezondheidsrisico bij het gebruik van mobiele telefoons. Die werken immers met elektromagnetische straling, net zoals een microgolfoven. Waar zit die smartphone bij jongeren als ze niet bellen? In hun broekzak, dicht bij hun zaadcellen, geen half uur maar tien uur per dag.
Spotify
Spotify is niet het probleem (‘Sociale aandoeningen’, Knack nr. 03). De opkomst van het illegaal downloaden is (was) het probleem. De celestial jukebox van Spotify is het antwoord op de celestial jukebox van het internet. Alles staat toch op YouTube, gratis en voor niks. En als artiesten zelf hun muziek er niet op gooien, doet iemand anders het wel. We zijn gewend om alles tot onze beschikking te hebben, liefst van uit de luie zetel. Met spotify is er tenminste nog een wettelijk kader. De artiesten worden niet genoeg betaald – ook niet door Spotify -, maar als Spotify er niet was, werden ze gewoon niet betaald.
