het laatste woord

Democratie

In ‘5 actuele gevaren voor de democratie’ (Knack nr. 37) wordt de invloed van het salafisme en andere strenge islamitische opvattingen die in strijd zijn met de democratie als bedreiging genoemd. Wat de democratie evenwel het meest bedreigt, zijn de toegevingen – gedaan in naam van de vrijheid van godsdienst, vrije meningsuiting en mensenrechten – aan groeperingen en ideologieën die deze verworvenheden verwerpen maar er doelbewust én soms zelfs gesubsidieerd gebruik van maken om ze te ondergraven.

Marc Martens, Maldegem

Belgicisten

Sinds jaren kennen we de doelstelling van het Vlaams-nationalisme: een onafhankelijk Vlaanderen, door de N-VA ook verwoord als ‘Geen 200 jaar België’ (‘Waar zijn de belgicisten gebleven’, Knack nr. 37). Veel Vlamingen voelen zich ook Belg. Een separatist kan maar niet begrijpen dat Vlaamsgezindheid niet in tegenspraak hoeft te zijn met het Belg-zijn.

Chris Debruyne, Westerlo

Tom Meeuws

In ‘We moeten stoppen met de armen te pesten’ (Knack nr. 37) verwijt Tom Meeuws de PVDA aan iedereen een leefloon te willen geven. Dat klopt niet. Wij willen niet dat iedereen een leefloon krijgt, wij willen dat iedereen toegang krijgt tot een volwaardige en vaste job die mensen uit de armoede houdt. Wij willen dat het beleid daarop ingrijpt, en niet verder gaat op het elan de mensen in armoede te straffen. Mensen die geen vijf sollicitaties per week voorleggen wordt een leefloon geweigerd, zij belanden in bittere armoede. Ik zie zelfs dakloze jongeren die een geldelijke sanctie krijgen omdat ze ‘onvoldoende’ solliciteren. Ondertussen werd de individuele arbeidsbegeleiding bij het OCMW afgebouwd.

het laatste woord

Al meer dan tien jaar wordt een beleid gevoerd dat focust op het controleren en bestraffen van mensen in armoede. Tom Meeuws kiest ervoor om die lijn aan te houden. Al tien jaar stijgt de armoede. De tijd voor het gerommel in de marge is voorbij. Het is werkelijk tijd om het roer om te gooien, in te grijpen op de arbeidsmarkt, te investeren in versterkende arbeidsbegeleiding en om het leefloon op te trekken.

Lise Vandecasteele

De volledige tekst kunt u lezen op www.knack.be/leefloon

Autisme

Het artikel ‘ Zodra ik op kantoor ben, gaat het doek op en begin ik te acteren’ (Knack nr. 37) is heel herkenbaar voor mij. Ik heb 35 jaar een partner gehad van wie later bleek dat hij autisme had.

Dat de sociale vaardigheden bij autisme anders zijn en ondersteuning vragen op het werk, is meer dan duidelijk. Dat diezelfde ‘andere’ sociale vaardigheden op het thuisfront heel zware gevolgen met zich meebrengen voor partner en kinderen, wordt veel minder erkend.

Een autist kan ontzettend goed doen alsof en theater spelen. Voor de buitenwereld is hij dan heel charmant en behulpzaam. Maar in huis als partner bots je constant tegen een muur, een gedragspatroon vol contextblindheid en koppigheid. Je moet het volledige huishoudelijk pakket alleen dragen en zorgen voor de opvoeding van je kinderen. Bovendien mag je ook nog eens al de moeilijkheden oplossen die je autistische partner veroorzaakt voor zichzelf en voor de mensen om hem heen. Het is stress, stress en nog eens stress, dag in, dag uit.

Mijn familie en mijn vriendenkring hebben zich grotendeels tegen mij gekeerd: want hij was toch zo charmant en ik zo autoritair. Het is hoog tijd dat er ook erkenning, begrip en ondersteuning komt voor wie alle dagen moet leven met iemand met autisme.

Naam en adres bekend bij de redactie

Wetenschap en religie

Rik Torfs legt terecht de vinger op de wonde als het over wetenschap, religie en waarheid gaat (‘Wetenschap als religie’, Knack nr. 37). Hij zegt dat religie de ambitie heeft opgegeven om een verklaring voor alles te bieden. De conventionele wetenschap heeft die ambitie nog wel. Onbevooroordeelde wetenschappers erkennen evenwel de beperking van het materialistisch-reductionistische denkkader en staan open voor de menselijke ervaring als bron van geldige kennis buiten de zintuiglijke waarnemingen.

Raymond Saerens, voorzitter Limen IANDS Flanders

Joods-christelijk

Ik meen dat mensenrechtenactiviste Brigitte Herremans niet weet dat de term ‘joods-christelijk’ een positieve betekenis heeft gekregen in de jaren ’60-’70 (‘Joden worden opnieuw vermoord omdát ze Jood zijn’, Knack nr. 37). In de periode van het Tweede Vaticaans Concilie (Vaticanum II) is er een positievere kijk ontstaan in de rooms-katholieke kerk ten aanzien van het jodendom. Het verwondert me dan ook dat Brigitte Herremans zo absoluut stelt dat ‘christenen en joden het helemaal nooit goed gehad hebben met elkaar’. De geschiedenis tussen joden en christenen is veel genuanceerder en leerrijker dan deze ongenuanceerde uitspraak. Jammer dat Ludo Abicht dat niet even onderstreept heeft.

Herman Lodewyckx, Oostende

Correctie

In ‘Hoe redden we onze gezondheidszorg?’ (Knack nr. 38) pleitte emeritus professor Huisartsgeneeskunde Jan De Maeseneer voor de invoering van een netto belastbaar maandinkomen voor artsen van maximum 10.000 euro. Dat moet zijn: een netto besteedbaar inkomen van maximum 10.000 euro. onze excuses.

De redactie

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content