Het laatste woord

Rutten en Almaci

Rutten en Almaci

In het dubbelinterview met partijvoorzitsters Gwendolyn Rutten (Open VLD) en Meyrem Almaci (Groen) (Knack nr. 17) zegt die laatste dat Vlaanderen meer zijn best moet doen. Oké, maar niemand – en zeker de groenen niet – rept over de bomenkap langs snelwegen en spoorwegen, om van het Essersbos nog te zwijgen. En Rutten moet zwijgen over Verhofstadt: de ‘sale en lease back’-operatie van 2003 kost ons nu nog hopen geld. Als laatste dit: willen de politici de files oplossen, dan moeten ze investeren in openbaar vervoer. Maar dat impliceert veel minder inkomsten qua accijnzen en belastingen. Dus doen ze het niet, maar wij zullen wel moeten rekeningrijden. Als je leugens maar genoeg herhaalt, worden ze waarheid.

Griet Vandermassen
Griet Vandermassen

René Biebuyck

Woonenquête

Naar aanleiding van het artikel ‘De Vlaming heeft hoogtevrees’ (Knack nr. 17) wil ik waarschuwen voor een onomkeerbare (politieke) vergissing. Laten we de hoogbouw in een historische context op menselijke maat en onder de gemiddelde boomkruinhoogte (vier verdiepingen) houden. Zo beperken we de impact op de skyline en de privacy, en zijn er minder valwinden en slagschaduwen. Bovendien is die hoogte beter bereikbaar voor de brandweer.

De Vlaamse Overheid dweept graag met Renaat Braem. Zelf woonde de architect, die gezinnen opeenstapelde in woontorens, in een viergevelhuis ver buiten de stadsdrukte. Welke toerist komt naar Antwerpen en Leuven om er de Oudaan en het Sint-Maartensdal te bewonderen?

Karel Beeck, architect

Minimumlonen

Ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen waarom Ewald Pironet in zijn analyse ‘Lijpe sinterklazen’ (Knack nr. 18) zo vernietigend uithaalt naar de voorstellen van de SP.A en Groen om de minimumlonen substantieel te verhogen. En dat in een nummer van Knack waarin sprake is van de blijvende schande van (kinder)armoede in ons rijke Vlaanderen. En waarin de gouverneur van de Nationale Bank geen probleem lijkt te hebben met zijn jaarwedde van 490.000 euro. Hij voegt er nog aan toe dat hij niet minder goed zou slapen wanneer er wat procenten zouden afgaan. Een cynische reactie, als je zijn loon vergelijkt met dat van mensen in armoede. Of vindt journalist Pironet die superlonen wél normaal, terwijl hij de vraag om de minimumlonen te verhogen weglacht? Gruwelijk vind ik dat.

Het laatste woord

Paul De Witte, Aalst

IS-terreur

Online las ik het opiniestuk ‘Er is nog meer IS-terreur op komst’, van Montasser AlDe’emeh en Werner de Saeger. Dat zal ongetwijfeld bij velen de ogen openen en voer zijn voor discussies. De terreur van de IS, de taliban, Al-Qaeda en andere groeperingen is nog niet over zijn hoogtepunt heen, integendeel.

In landen waar hooggeplaatste (voornamelijk moslim)religieuzen de plak voeren, ontbreekt een waardig rechtssysteem. Dat vacuüm wordt ingevuld door principes zoals ‘oog om oog, tand om tand’. Veel moslimgelovigen worden gebrainwasht om al dan niet in groep aanslagen te plegen op de – in hun visie – ongelovige gemeenschap. De islam is niet de vijand, wel de ongelukkige interpretatie en toepassing ervan.

Veel strijders blijven geruime tijd onder de radar. Dankzij internationale samenwerking wordt af en toe een netwerk(je) opgerold, maar het blijft dweilen met de kraan open. Bovendien vormen de lone wolves een niet te onderschatten gevaar voor de andersgelovigen.

Dat mag ons niet angstig maken of verlammen. Geen enkele (geloofs)gemeenschap heeft het recht anderen te onderdrukken. Door een open geest en door het uitdragen van de menselijke waarden en normen die gangbaar zijn in de westerse samenleving, moeten we een vuist vormen tegen de vele bedreigingen.

Paul Van Herck, Vosselaar

Griet Vandermassen

Het onderzoek van Griet Vandermassen (Knack nr. 18) over de verschillen tussen mannen en vrouwen heeft ook politieke gevolgen. Vrouwen nemen vaak liever een zorgfunctie op dan mannen. Om de ‘ratrace’ haalbaarder te maken, zetten meestal de vrouwen een stapje terug. Maar vandaag zijn er steeds meer strekkingen die deeltijdse arbeid problematiseren. Ook bij echtscheiding is de 50/50-regeling voor de kinderen meestal nadeliger voor vrouwen, die vaak een veel grotere zorgbehoefte hebben dan mannen.

Voor het absolute gelijkheidsstreven van een beperkte groep vrouwen, betaalt een andere, minder zichtbare groep een grote prijs. En natuurlijk kunnen de rollen ook omgekeerd zijn. Mogen mannen de zorgtaak opnemen, en vrouwen carrière maken. Maar maak er toch geen probleem van als het meestal andersom is!

Er is nog werk in België qua gendergelijkheid, maar laten we niet doorschieten en daardoor andere problemen veroorzaken. Zorg dragen voor de wereld, betekent ook respect hebben voor de menselijke natuur.

Ann Van Laere, Ertvelde

Correctie

In ‘Waarom hebben ze dit niet gerealiseerd terwijl ze in de regering zaten?’ (Knack nr. 18) staat verkeerdelijk dat Steven De Smet de voormalige Gentse hoofdcommissaris is. De Smet is dat nog steeds. Onze excuses.

De redactie

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content