Oostfronters
In ‘De Volksunie heeft oostfronters aan hun pensioen geholpen’ (Knack nr. 15) beweert Alvin De Coninck dat collaborateurs regelmatig vergoedingen of pensioenen allerhande ontvangen uit Duitsland voor bewezen diensten. Dat klopt, maar alleen voor mensen die een arbeiderscontract hadden en die een behoorlijk loon ontvingen. Zij kregen voor de gewerkte tijd een pensioen dat door de Belgische pensioendienst mee werd berekend. De mannen van het Vlaams Legioen of de Waffen S.S. kregen zoals alle soldaten een soldij van twee Duitse mark per dag. Soldaten die gewond werden, kregen een invaliditeitsrente. Die kregen de Oostfronters ook, en dat waren geen grote sommen.
Maurits Vanderbruggen, Sinaai
Bart De Wever
Waarom moet Bart De Wever teruggaan naar de periode van Steve Stevaert om te illustreren dat de politiek zich naar de publieke opinie plooit (‘Mijn leraren gaven mij gelukkig voortdurend ongelijk’, Knack nr. 15)? Ook vandaag liggen de voorbeelden voor het oprapen. Denk maar aan het Marrakesh-akkoord: twee jaar wordt onderhandeld, zonder veel obstructie, tot de N-VA het in november 2018 volledig afschiet omdat ze vaststelt dat er geen draagvlak is. Om nog te zwijgen over de bocht van Ben Weyts en de N-VA in de discussie rond de kilometerheffing. En dan maar klagen dat academici meer achting blijven genieten dan politici.
Kris Vandenbussche
Migratiepact
In ‘Kan de hoop nog van links komen? Ik vraag het me af’ (Knack nr. 15) bestempelt Mark Elchardus het migratiepact als een schabouwelijke tekst. Ik kan bevestigen dat de lectuur van alle 31 pagina’s een hele opgave is. Het pact gaat uit van de stelling dat migratie positief is en dus bevorderd moet worden. Het formuleert daarvoor 23 actiepunten. Engageren de landen, die het ondertekenen, zich niet die 23 actiepunten uit te voeren? Ik vind het raar dat de opsomming van landen die het niet tekenen of die voorbehoud maken nooit volledig was en steeds maar langer werd. En vooral dat het steeds om landen gaat die de migranten als bestemming kiezen.
Luc De Vriese, Aalst
Geldtransfers
In ‘Geldtransfers’ (Knack nr. 15) schrijft uw redacteur dat ‘Wallonië er niet in slaagt de economische kloof met Vlaanderen te dichten’. Dan volgen een aantal politieke insinuaties. In zijn beoordeling wordt er geen rekening gehouden met de evolutie in de economie. Dat de economische achterstand van Vlaanderen werd omgebogen tot een voorsprong vanaf 1965 heeft te maken met onze aardrijkskundige ligging. Als een land al zijn grondstoffen van het binnenland heeft opgebruikt, verschuift de bedrijvigheid in de richting van de havens en de zee. En laten we niet vergeten dat wij daarbij veel te danken hebben aan de buitenlandse vestigingen.
Albert Leysen, Mol
Kathleen Bury
Kathleen Bury werkte 10 jaar voor de N-VA en stapt nu over naar het Vlaams Belang (‘Ik geef Dries Van Langenhove alle krediet’, Knack nr. 15). Dat het VN-migratiepact van Marrakech doorslaggevend zou zijn geweest voor haar beslissing vind ik eigenaardig, aangezien de N-VA net daarom uit de federale regering is gestapt. Bovendien is het pact juridisch niet bindend, er kan hoogstens sprake zijn van een niet afdwingbare inspanningsverbintenis. Ik meen dan ook dat het in eerste instantie over opportunisme gaat, want het VB zit electoraal in de lift en Bury krijgt een verkiesbare plaats: tweede op de lijst in Vlaams Brabant.
Eddy Lauwers, Bornem
David Attenborough
Dankzij Sir David Attenborough is de natuurkennis van de gemiddelde Brit een stuk hoger dan die van vele andere Europeanen (‘Nee, ik heb de mens niet beter leren kennen’, Knack nr. 15). Planet Earth is een van de meest bekeken programma’s in het Verenigd Konkrijk. Wanneer ik de man schreef dat in Vlaanderen amper 200.000 mensen keken, kon hij dat gewoonweg niet geloven. En toen de commerciële zenders hier werden gelanceerd, was het afgelopen met natuurfilms in primetime. Een aantal jaren geleden was Sir David te gast op de Boekenbeurs. Ik vergeet nooit zijn blik toen hij in de bijna lege zaal keek.
Ronald Verheyen, Mortsel
Kolonisatie
Steeds meer intellectuelen en politici roepen de Belgische regering op om excuses aan te bieden voor ons ‘wangedrag’ in voormalige kolonies als Congo, Rwanda en Burundi. Ik denk evenwel niet dat de modale Congolees op onze excuses zit te wachten. Wat de Congolezen nodig hebben, zijn betere levensomstandigheden, een goeie infrastructuur, degelijk onderwijs en een betaalbare gezondheidszorg waardoor hun economie zich kan ontwikkelen. En natuurlijk een overheid die de bevolking mee wil laten genieten van de groei. De Chinezen hebben het al lang begrepen: die geven geen excuses maar bieden de Afrikanen wegen, watervoorziening en elektriciteit aan, zonder met het vingertje te wijzen.
Klaas Vanhalst, Ivoorkust.
