VDAB
In ‘Werk aan de winkel’ (Knack nr. 51) stelt u dat een ‘openbaar uitzendbureau snel op de veranderende situatie zou kunnen inspelen’, sneller dan een privé-kantoor. Tot vandaag was dat steeds omgekeerd. De verzelfstandiging (dit woord drukt beter de verandering uit dan privatisering) van de T-diensten zal deze net in staat stellen om veel sneller op veranderende marktsituaties te reageren.
Yvan Bostyn stelt dat de uitzendsector jarenlang ‘een heilige oorlog’ tegen de VDAB voert. De uitzendsector heeft enkel aangeklaagd dat T-Interim dezelfde dienstverlening zonder btw kon aanrekenen. Dit is oneerlijke concurrentie. Dit wordt door niemand betwist, ook niet door Bostyn.
Michel Bergmans, Lommel.
Aelvoet
Ik geniet meestal van de interviews van Dirk Draulans. Maar het oppervlakkige, hak-op-de-tak ‘Ik ben voor een beetje gesmos’ (Knack nr. 51) ervoer ik als een pijnlijke uitschuiver. Pijnlijk voor Dirk Draulans en voor Magda Aelvoet. Het boeiende regeringswerk van Magda Aelvoet had een degelijkere benadering verdiend.
Michel Bergmans, Lommel.
VS
Met al dat gedoe rond Afghanistan en het eenzijdig opzeggen van de atoomraketverdragen door de VS (‘De week in de wereld’, Knack nr. 51), hebben we met de lokale collega’s eens alles opgeschreven wat die VS zo allemaal uitspoken in de wereld. Want als iemand je slaat, moet je toch eerst even nadenken waarom dat gebeurt. Enige zelfkritiek ontbreekt echter volledig.
Wat Bin Laden & co uitspookten, is niet te verdedigen. Wat de VS doen, is ook niet proper. Ik heb die lijst hier in mijn bureau gehangen en de reacties gaan altijd zeer hevig in de twee mogelijke richtingen, zelfs bij de bezoekende Amerikanen. Genoeg misdaden voor een oorlogsmisdadengerecht? Bush is ook maar een stroman…
Michel Bergmans, Lommel.
Migrantenstemrecht (1)
Maarten Kuijk pleit nog maar eens voor het migrantenstemrecht (‘Het laatste woord’, Knack nr. 51). De overgrote meerderheid is, net als ik, tegen het migrantenstemrecht. Dat zou overduidelijk tot uiting komen bij een volksraadpleging. Mijn grootvader heeft voor België gevochten. Velen van zijn makkers zijn gesneuveld. Mijn pa is door de Gestapo opgepakt. Mijn ma is in een bombardement boven Merelbeke gebleven. Ikzelf werd met talloze andere kinderen opgevoed in een tehuis, overheersend bevolkt door oorlogswezen. Waarom al die offers voor België? Nu geeft men België gratis ten geschenke aan lui die geen Belgen willen worden. Hoelang zal het duren voor die niet-Belgen de Belgen helemaal zullen overheersen? De politici die het migrantenstemrecht goedkeuren, zijn de landverraders van vandaag.
Michel Bergmans, Lommel.
Gelijksoortige brief van Frans Vanhelmont, Lubbeek.
Migrantenstemrecht (2)
Terwijl er nog steeds met stemplicht wordt gezwaaid, is het voor Belgen in het buitenland haast onmogelijk om aan de parlementsverkiezingen deel te nemen. Zou men er dus niet beter aan doen om landgenoten een kans te geven in plaats van immigranten privileges te schenken?
Michel Bergmans, Lommel.
Migrantenstemrecht (3)
Geef iedereen stemrecht maar schaf ook de stemplicht voor elke stemgerechtigde Belg af. Het kan niet zijn dat de één in volle vrijheid van zijn stemrecht gebruik mag maken en dat de ander strafrechterlijk vervolgd wordt als hij zich aan zijn stemplicht onttrekt. Dat voorstel houdt een andere zeer cruciale vraag in: weegt het electorale gewin van het één wel op tegen het stemverlies van het andere?
Michel Bergmans, Lommel.
Euro
Voor mijn part verzamelt iedereen de minikitjes (‘De week in België, Knack nr. 51), maar ik kan uit het hoofd zeggen dat 500 frank gelijk was aan 12,39 euro en niet aan 12,40 euro.
Geen probleem voor de consument: die krijgt 500,2 frank in plaats van 500. Als je die 0,2 frank vermenigvuldigt met de 5,5 miljoen kitjes die zijn verkocht, is dat ongeveer 1,1 miljoen frank die zomaar verdween.
Aan de andere kant zijn er dan weer organisaties, onze nationale VRT, waar 500 frank gelijk is aan 12,38 euro. Help!
Michel Bergmans, Lommel.
Giscard d’Estaing
Giscard d’Estaing versloeg Mitterrand destijds voor het presidentschap met het kleinste verschil uit de geschiedenis van de Franse republiek. Piet Piryns wijst er terecht op dat Giscard won door er in een tv-debat op te wijzen dat Mitterrand het monopolie van het hart niet mocht opeisen (‘Jager op Groot Wild’, Knack nr. 51). Giscard legde zijn rechterhand op het hart en sprak de historische woorden: ‘Mon coeur est ici: il bat pour la France.’ Mitterrand bleef zonder reactie op zoveel aplomb. En werd electoraal afgestraft.
Michel Bergmans, Lommel.
Verschueren
Michel Verschueren staat bekend om zijn gespierde rechtse uitspraken: ‘Wie hard en goed werkt, mag daarvoor meer beloond worden dan wie dat niet doet’ (‘Op 11 september was ik bij Lenin’, Knack nr. 51). Met dat soort uitspraken wordt nu al eeuwenlang de meest onrechtvaardige sociale ongelijkheid in stand gehouden. Werkte Frans Rombouts die 743.680 euro per jaar verdiende, dan zestig keer harder en beter dan de postbode die elke dag door weer en wind moet? Kreeg hij daarom een afscheidspremie van 2,48 miljoen euro, een bedrag dat de meeste Belgen – hoe hard ze ook werken – nooit bij elkaar zullen verdienen?
Als rabiaat anti-communist haalt Verschueren ook naar het vroegere Oostblok uit. Afgezien van het feit dat die landen weinig met communisme te maken hadden – het gebrek aan democratie en vrijheid leidt in een planeconomie onvermijdelijk tot zware economische problemen – is de waarheid genuanceerder. In het overgrote deel van de ex-Oostbloklanden is de economische en sociale situatie vandaag slechter dan voor de val van de Muur.
Verschueren beseft waarschijnlijk niet dat het kapitalisme dat hij verheerlijkt, jaarlijks vele honderden miljoenen mensen in extreme armoede dompelt en daarnaast ook tientallen miljoenen mensen de dood injaagt door honger of gemakkelijk te genezen ziektes.
Michel Bergmans, Lommel.
Post (1)
Zolang de minister van Overheidsbedrijven toelaat dat politiek benoemde topambtenaren 743.680 euro per jaar verdienen en zolang voor ex-kabinetsmedewerkers nieuwe functies met eveneens riante salarissen worden gecreëerd, terwijl de staat nog een interne openbare schuld van 248 miljard euro heeft, weiger ik te geloven dat de beloofde belastingverlaging ernstig mag genomen worden. Rekenkundig is dat onmogelijk (De Post verliest zijn kerntaak uit het oog’, Knack nr. 50). Dat kan zelfs een kind van de lagere school becijferen, daarvoor hoeft men echt geen minister van Begroting of Economie te zijn.
Michel Bergmans, Lommel.
Post (2)
Na zoveel ‘zwarte’ zondagen zou je toch denken dat onze ‘verkozenen des volks’ iets hebben begrepen van wat er bij de gewone man en vrouw leeft. Wel, dan moet je die mensen eens uitleggen dat een meneer die de leiding van De Post heeft gekregen 743.680 euro per jaar ontvangt voor iets waarvoor hij niet bekwaam is, zoals achteraf blijkt. Hij wist immers niet hoe een postkantoor er aan de binnenkant uitzag en waarschijnlijkt wist hij nog minder van wat er bij de postbodes en gewone bedienden leefde: het behoud van hun job en inkomen. Het toppunt is toch wel dat diezelfde 2,48 miljoen euro gemeenschapsgeld ontvangt als ontslagpremie voor een job waarvoor hij onbekwaam is!
Voor politiemensen, die soms met gevaar voor eigen leven voor uw en mijn veiligheid moeten zorgen, zal er onvoldoende geld zijn om alle overuren, nacht- of weekenduren te betalen. Er moet hierover opnieuw onderhandeld worden, toch? Voor verplegend personeel in de zieken- en rusthuizen is er al jaren te weinig geld om ze een goede verloning voor hun inzet en opoffering te geven. In het onderwijs en in het leger niets dan tevreden gezichten, of vergis ik mij?
We zullen onze senatoren, volksvertegenwoordigers en europarlementsleden wel een riante wedde blijven betalen om in veel plenaire vergaderingen door afwezigheid te schitteren. We kunnen zo nog een tijdje doorgaan, op naar de volgende zwarte zondag. Maar ja, de minimumuitkeringen gaan toch een beetje omhoog, de belastingen voor een middelmatig inkomen dalen een beetje en de belastingen voor de hogere inkomens dalen iets meer. Zo is iedereen weer tevreden toch? Och ja, we betalen ook geen tv- of radiotaks meer vanaf volgend jaar.
Michel Bergmans, Lommel.
Gelijksoortige brief van M. Mouton, Loppem.
Onderwijs
‘De laatste garde’ (Knack nr. 50) was echt hartverwarmend. Eindelijk herkennen ikzelf en mijn collega’s onze jarenlange situatie in een weekblad. Hopelijk wordt het door velen gelezen en zet het tot nadenken aan.
De laatste idealisten danken Knack.
Michel Bergmans, Lommel.
Gelijksoortige brieven van Guy De Vriese, Kontich; Prof. D. Van Dyck, departement natuurkunde, RUCA; Truus Van Gestel, Turnhout.
Vermassen
De simplistische houding van Jef Vermassen over de rol van de VS en Israël in de oorlog tegen het terrorisme (‘Forum’, Knack nr. 50) leidt ertoe te besluiten dat men de Amerikaanse tussenkomst tijdens de Tweede Wereldoorlog ten zeerste moet betreuren, want Pearl Harbour had Amerika meer ’tot bezinning dan tot agressie moeten inspireren’. Die redenering geldt uiteraard ook met betrekking tot nazi-Duitsland. Want ‘je kunt wel enig begrip opbrengen voor de achterliggende motieven’ zoals de te hoge schadevergoeding die na WOI aan dat land werd opgelegd.
Vermassen meent ook dat de soldaten vroeger ‘een code’ respecteerden in oorlogstijd. Hij verwijst wellicht onder meer naar het platbombarderen van Rotterdam in mei 1940 of de terreurbombardementen door V1 en V2.
Michel Bergmans, Lommel.
Ziekenhuizen
In ‘De fut is uit de fusie’ (Knack nr. 49) wordt een onterechte insinuatie aan mijn adres gegegeven. Het feit dat ik me 27 jaar heb ingespannen om de St-Jozefskliniek vzw te laten evolueren naar een modern ziekenhuis dat aan de noden van de Vilvoordse bevolking kon voldoen en heden financieel gezond is om op de nieuwe medische uitdagingen in te spelen, wordt me door sommigen schijnbaar zeer kwalijk genomen.
Ik kan stellen dat de geciteerde investering in de ‘parkjes’ correct is aanbesteed en verlopen, en ik niet in verdenking ben gesteld. Alle investeringen waren trouwens openbaar en vielen onder de ‘Wet op de Ziekenhuizen, afdeling Fonds voor de bouw van Ziekenhuizen’. Wat een dubbele (technisch zowel als financiële) onafhankelijke controle inhield.
Michel Bergmans, Lommel.
De Gucht (1)
De onbeschaamdheid waarmee de volkspartij van Karel De Gucht dit land uitmelkt, overtreft inderdaad alle fantasie. Nog maar nauwelijks gaven ze de telefonievergunning voor niets weg en hielpen ze Sabena definitief om zeep, of ze gaan nu eigendommen van het Belgische volk verkopen (‘Belofte maakt schuld’, Knack nr. 49). En dat om in tijd van crisis een belastingverlaging te kunnen doorvoeren die de rijksten ten goed komt, én om aan blijkbaar onbekwamen astronomische weddes toe te kennen en kosmische uitstapvergoedingen voor niet-gedane arbeid. Hoe ver ligt dit alles af van van de corruptie waaraan bijvoorbeeld Argentinië ten onder gegaan is? Privatiseren is de gemakkelijkste non-oplossing. Zie het Verenigd Koninkrijk. Zie Rusland. Zie overal!
Michel Bergmans, Lommel.
De Gucht (2)
Voor Karel De Gucht moet de belastingverlaging doorgaan. Als de liberalen aan de macht komen, gelden er enkele steeds terugkerende dogma’s. Vele miljarden op de bankrekeningen van de grootverdieners houden. De kruimeltjes voor de grote rest. In hun ogen werken alléén diegenen die zich in hun beperkte clubje bewegen. Gewone werknemers, ambtenaren, leraars, stempelaars, zieken en pechvogels zijn lastige profiteurs die moeten oprotten. Hijgend van afgunst hollen ze Amerika achterna en ons vrij goede sociale systeem moet volgens overgewaaide logica zo snel mogelijk worden opgedoekt! Dat ze er naar gewoonte bij elke regeringsdeelname een potje van maken (‘Niet u, maar de staat’, Knack nr. 49) raakt hun koude kleren niet. Na gemaakte brokken moeten volgende regeringen de lasten weer laten stijgen (‘Conjunctuur’, ib.) en betaalt de kleine belastingbetaler zich blauw om de miljarden weer aan te zuiveren.
Michel Bergmans, Lommel.
