Het vraaggesprek met Bert Anciaux over zijn alliantie tussen Volksunie en ID21 lokte nogal wat reacties uit. En ook een aantal bezorgde vragen.
ID21 (1)
Als lid van Vivant verwondert het mij dat Bert Anciaux zegt dat VU-ID21 de enige vernieuwing is in de politiek (“Het moet uit liefde zijn”). Vivant telt ondertussen om en bij de tweeduizend leden, ongeveer evenveel als Agalev of Ecolo (en veel meer dan ID21).
ID21 heeft overigens het programma van Vivant grotendeels overgenomen, iets waar we zeer positief tegenover staan.
ID21 (2)
De alliantie tussen VU en ID21 zal geleid worden door Bert Anciaux. Mogen wij eraan herinneren dat Anciaux conform de statuten van de VU niet herverkiesbaar is als VU-voorzitter? En moest hij iets heel bijzonders verzinnen om bij de verkiezingen van 1999 toch een goede plaats te hebben. Dus deed hij eind 1997 een stapje terug als VU-voorzitter en vroeg hij het partijcongres een mandaat om een vernieuwingsbeweging op te starten. Aldus zag ID21 het daglicht, een samenraapsel van opportunisten en politiek daklozen die allen hopen op verkiezingssuccessen met Anciaux als boegbeeld van de nieuwe partij.
Wie dacht dat Anciaux tussen wal – de oude VU-garde – en schip – nieuwe ID21’ers – zou vallen, had buiten het talent van Anciaux gerekend. Er komt een alliantie VU-ID21 en Anciaux zal deze alliantie leiden. Op die wijze wordt het probleem van de niet-herverkiesbaarheid omzeild.
Vooral het probleem van de verkiesbare plaatsen voor de ID21’ers op de lijsten zal doorwegen. Er zal echter één man zijn die ongeschonden uit al deze perikelen komt: Bert Anciaux.
ID21 (3)
Anciaux moet toch beseffen dat de Volksunie schade kan leiden van zijn project ID21. Hij moet na al die jaren politiek toch door hebben dat het grootste percentage van politici overwegend begaan is met zichzelf. Dat laatste verschijnsel doet zich het hardnekkigst voor bij de samenstelling van de kandidatenlijsten bij verkiezingen. Op dat gewichtige ogenblik hebben de zetelende parlementairen lak aan verruimers en denken enkel aan hun eigen zetel. Het zal bij VU-ID21 ook zo gaan. Daarenboven heeft Anciaux het wel erg moeilijk om aan de kiezer klaar en duidelijk uit te leggen dat het niet gaat om een nieuwe partij.
EU-stemrecht (1)
Jean-Luc Dehaene en Marc Van Peel verkopen hun eigen mensen onder het motto Verdeel en Heers in Vlaanderen (“De partijen graven zich in”, Knack nr. 36). Bert Anciaux wil de VU verdelen met zijn ID21, terwijl enkel het samengaan van VLD en VU een echte Vlaamse democratische toekomst kan waarborgen (“Het moet uit liefde zijn”, Knack nr. 36).
EU-stemrecht (2)
Geen 24 uur na de IJzerbedevaart wordt Vlaanderen verraden door de CVP. Het eurostemrecht komt eraan met de medewerking van de PRL. Een tweede mokerslag is de goedkeuring van de voorstellen van Columberg (“Een bezoeker uit Zwitserland”, Knack nr. 36). Ik ben ontgoocheld en ontnuchterd. De bedevaart van de verzoening maakte plaats voor verraad en lafheid van de grootste partij in Vlaanderen. Verraden bovendien door de eigen verkozenen.
IJzerbedevaart (1)
Op een strategisch moment, vlak voor de bedevaart, liet Knack wel een heel eenzijdig beeld zien van de verzoening rond de bedevaart (“Het gevaar van godsvrede”, Knack nr. 35). Enkel iemand die een scheiding in de Vlaamse Beweging wil, komt aan het woord, iemand die enkel voor verdraagzaamheid en verzoening pleit als het in zijn kraam past.
Iedereen moet welkom zijn op de IJzerbedevaart die de locomotief moet zijn van de Vlaamse ontvoogdingsstrijd, en geen aanhangwagentje van een of andere regeergeile partij.
Tot spijt van wie het benijdt, werd het een succesrijke en incidentloze IJzerbedevaart. Daarvan geen woord in de enkele lijntjes die Knack er achteraf aan wijdde (“De week in België”, Knack nr. 36).
IJzerbedevaart (2)
Lionel Vandenberghe sprak terecht van het racistische FDF. Bert Anciaux drukt wel vriendelijk de hand van Clerfayt. Men onderhandelt of zetelt in een regering met dat FDF of met vredesapostelen die smeergeld aannemen van de wapenhandel. Een politieke moord schrikt niet af. De nalatigen in de zaak-Dutroux worden niet gestraft. Premier Dehaene liet minister Melchior Wathelet zelfs bevorderen.
Wie kan begrip opbrengen voor die mateloze dubbelzinnigheid?
Benoemen
In “De politiek van het benoemen” (Knack nr. 36) schrijft Dirk Draulans dat de Vlaamse regering politieke benoemingen doorvoert in de plaats van rekening te houden met objectief beoordeelde wetenschappelijkheid. Hij “staaft” dit voor het Vib, het Vito en Imec.
Het Vlaams Interuniversitair Instituut voor Biotechnologie (Vib) bundelt de onderzoekscentra van de zes Vlaamse universiteiten en coördineert dat met het onderzoek van de biotechnologische bedrijven in Vlaanderen. Dat Vib wordt bestuurd door vertegenwoordigers van het bedrijfsleven, de zes universiteiten en de Vlaamse regering. De wetenschappelijke uitstraling van het instituut en de samenwerking tussen bedrijven en onderzoek worden benijd door het buitenland.
Jo Bury en Rudi Dekeyser zijn enkel omwille van hun zeer degelijke wetenschappelijke achtergrond en hun ervaringen met projectbeoordelingen benoemd aan het hoofd van het Vib. Uitgebreid overleg met wetenschappelijke kringen, bedrijven, onderzoekslabo’s en het IWT (Vlaams Instituut van het Wetenschappelijk-Technologisch Onderzoek in de Industrie) toonde aan dat iedereen de deskundigheid van Bury en Dekeyser erkende. Hun mandaat is tijdelijk: na zes jaar wordt de Vib-directie op basis van objectieve criteria geëvalueerd door de raad van bestuur.
Sinds 1992 is de Vlaamse regering niet meer betrokken bij de benoemingen in het Vito (Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek). Afgevaardigd bestuurder Walter De Jonghe gaf op 23 december 1997 te kennen dat hij zijn mandaat vroegtijdig wenste te beëindigen, om in te gaan op een jobaanbieding in de privé-sector. Dat hij geen verlenging “kreeg”, is dus fout. Dat twee geselecteerde kandidaten afhaakten, is hun verantwoordelijkheid. Dat op hen politieke druk werd uitgeoefend om plaats te maken voor politieke benoemingen, is een verzinsel.
Of het met de journalistieke deontologie en de menselijke waardigheid strookt om stukken uit een persoonlijk en vertrouwelijk evaluatieverslag van kandidaten te publiceren, is een andere vraag.
De werking van Vib, Vito en Imec wordt elk jaar geëvalueerd tijdens de begrotingsbesprekingen, zowel in de Vlaamse regering als in het Vlaamse parlement en dit op basis van volledige informatie. Om de vijf jaar vindt er een minutieuze doorlichting plaats, waaraan externe onafhankelijke adviesbureaus en internationale deskundigen meewerken. Deze drie instellingen hebben een degelijke reputatie in internationale wetenschappelijke middens. Hun groei en succes zijn mee het resultaat van de zeer aanzienlijke bijkomende middelen die de Vlaamse regering heeft vrijgemaakt voor wetenschappelijk onderzoek. Bij de concrete besteding van deze middelen beperkt de politieke invloed zich tot het aangeven van de fundamentele opties. Als bevoegd minister hield ik mij verre van het dagelijks beheer van de betrokken instellingen en raden.
M. Höfte, Deurne.,A. Sinjan, Antwerpen, H-J. Ombelets, Herk-de-Stad.,H. Boudry, Roeselare.,A. Deldeele, Spiere.,W. Rosiers, IJzerbedevaartcomité Bree-Maasland, Neeroeteren.,H. Schaerlaekens, Turnhout.,L. Broes, Brugge.
