Europa is de VS niet: een aantal lezers plaatsten kanttekeningen bij het verhaal over seriemoordenaars en de opsporingstechnieken van de politie.

Seriemoordenaar (1)

“De wraak van de moordenaar” (Knack nr. 29/30) spreekt over Vicap, een Amerikaans systeem dat allerlei vormen van criminaliteit in kaart brengt. Hieruit kan men verschillende daderprofielen afleiden waardoor de meeste daders min of meer gecategoriseerd kunnen worden. De kenmerken van bepaalde criminele vergrijpen (voornamelijk seriemoord en -verkrachting) kunnen hiermee vergeleken worden en dat kàn meer informatie leveren over de dader die men zoekt. Het gaat dus om een repressieve aanpak die zijn eventuele succes dankt aan de ervaring van de speurders en minder aan het databestand zelf, dat onmisbaar materiaal bevat, maar alleen een algemene richtlijn voorstelt.

Die manier van werken is in België nog quasi onbestaande en ook onmogelijk omdat een doorgedreven informatiedoorstroming en samenwerking van politiediensten vereist wordt. Om tot valabele resultaten te komen, zou alles op Europees vlak georganiseerd moeten worden.

De hamvraag is: kunnen we de op de Amerikaanse maatschappij gebaseerde resultaten toepassen op de Europese maatschappij?

Ik geloof van niet, omdat men toch met enkele wezenlijke verschillen te maken heeft.

Het concept daderprofilering roept nog veel ongeloof op en terecht. De aanpak staat nog in de kinderschoenen en is absoluut niet waterproof.

Seriemoordenaar (2)

De moordende advocaat Ted Bunty is beter en juister bekend als Ted Bundy. Jeffrey Damen heet Dahmer. Henry Lee Lucas werd in 1989 geëxecuteerd. Zijn kompaan Ottis Toole – met wie hij samen waarschijnlijk meer dan vijfhonderd moorden pleegde – zit wel nog opgesloten.

Er zouden geen vrouwelijke seriemoordenaars bestaan? Rosemary West – echtgenote van seriemoordenaar Fred West – is een seriemoordenaar. In Europa zijn niet minder dan zeventien vrouwelijke seriemoordenaars en twee moordende koppels bekend.

Seriemoordenaar (3)

De gevalsstudies van seriemoordenaars tonen aan dat hun arrestatie vaak met toeval te maken heeft, met hun door overmoed veroorzaakte slordigheid, met de mate waarin ze als georganiseerde of gedesorganiseerde persoonlijkheden kunnen beschreven worden. Het bezit van supersoftware heeft op die factoren weinig invloed.

Ook seriemoordenaars opereren in een sociaal milieu. In de Verenigde Staten zijn de grote sociale anonimiteit, de onverschilligheid van buren en wijkbewoners, de grootschaligheid van de steden en het uitgestrekte territorium belangrijke verklaringen om de lange rij niet-opgeloste seriemoorden te verklaren. Binnen een sociaal systeem waar eigenaardig gedrag en voortdurend verhuizen opvallen, is de kans dat een seriemoordenaar jarenlang kan moorden, veel kleiner. Het nut van uitgebreide opsporingssystemen is dus veel beperkter in een land als België.

Arbeidsinspectie

Noch de Belgische staat, noch de RVA hoeft zich bezig te houden met de samenlevingsvorm waarvoor zijn burgers kiezen. Controle van de zogenaamde gezinssituatie is een onaanvaardbare inbreuk op de privacy.

Twee: het kan dus ook niet dat wetgeving of reglementering betreffende werkloosheidsuitkering op een privé-kwestie als samenlevingsvorm gebaseerd worden. De huidige reglementering is tot stand gekomen als een besparingsmaatregel en is strijdig met elementaire burgerrechten. Ze moet dus verdwijnen.

In een moderne democratische samenleving is recht op arbeid en werkloosheidsuitkering een individueel recht. De samenlevingsvorm van de individuele burger mag en kan daarop geen invloed hebben. Een alleenstaande heeft evenveel stemrecht als een gezinshoofd of een samenwonende.

De regeling van “gezinshoofden” en “samenwonenden” creëert een nieuwe afhankelijkheid. Wie niet alleenstaand is en werkloos wordt, verliest een deel van zijn dagelijkse zingeving, sociale contacten en zo meer. Maar tegelijk een minimum aan sociale onafhankelijkheid. Zo wordt hij/zij ongewild afhankelijk van een ander. Ik wil nog niet ingaan op het feit dat dit vooral vrouwen treft die het qua financiële onafhankelijkheid al niet zo best stellen.

De privé-sfeer moet uit de wetgeving gehouden worden. Als de regering de sociale zekerheid wil hervormen, zou ze dat in het achterhoofd moeten houden. En als we toch bezig zijn, neem de fiscaliteit erbij en schrap de vernederende kolom “gehuwde vrouw” van de belastingbrieven en koppel belastingen aan het individuele inkomen.

Wielerbond

“De advocaten vallen aan” (Knack nr. 32) bevat enkele onjuistheden in verband met het dopingreglement van de Internationale Wielerunie (ICU). Dat reglement geldt in alle landen waar een nationale wielerbond bestaat die bij de UCI is aangesloten. Het moet worden toegepast bij een dopingcontrole in een wedstrijd van de internationale kalender. Als er een conflict is tussen een reglement van een nationale bond en dat van de UCI, geldt het reglement van de UCI. Eventuele normconflicten zijn dus meteen opgelost.

Er zijn twee procedures: enerzijds de leidraad voor de materiële handelingen (vanaf de inrichting van het controlelokaal tot de mededeling van de analyseresultaten). Anderzijds de procedure voor het opleggen van een sanctie aan een renner als er een positief resultaat is. Als de renner positief wordt bevonden, zal de nationale bond de disciplinaire procedure voeren die leidt tot sanctie of vrijspraak. In Frankrijk krijgt een atleet enkel disciplinaire maatregelen opgelegd voor dopinggebruik, geen strafsanctie. Sancties in Vlaanderen krachtens het dopingdecreet opgelegd, gelden in Wallonië en Brussel krachtens een samenwerkingsakkoord van 11 december 1991.

U stelt dat de renner alles maar moet aanvaarden. Dat klopt niet. Hij kan al zijn klachten laten noteren, maar kan de controle slechts nietig laten verklaren als een onregelmatigheid in de eerste procedure invloed kan hebben op het resultaat van de analyse. Dat is normaal. Ook het Belgisch Gerechtelijk Wetboek bepaalt dat (op een aantal uitzonderingen na) het verzuim van procesvormen slechts tot nietigheid leidt als de belangen van de betrokkenen werden geschaad.

Het UCI-reglement schrijft uitdrukkelijk voor dat de rechten van de verdediging nageleefd moeten worden. De renner kan voor zijn nationale bond alle procedurefouten tijdens de dopingcontrole inroepen. De disciplinaire instantie moet uitspraak doen over de invloed van de procedurefouten op het resultaat. Fouten in de disciplinaire procedure kunnen uiteraard ook ingeroepen worden.

Er is, zoals u schrijft, tegen de sanctie hoger beroep mogelijk bij het Tribunal Arbitral du Sport in Lausanne. Verder bepaalt het UCI-reglement wel degelijk sancties voor het bezit van dopingproducten.

KMO

VBO-topman Beirnaert beweert dat superette-uitbaters met drie winkelmeisjes zichzelf niet als ondernemingen beschouwen. Ik kan me perfect inbeelden dat iemand die altijd omringd was door bedrijfsleiders van multinationals, moeilijk kan geloven dat er tussen de vier muren van een kruidenierszaak sprake kan zijn van enige zakelijke bedrijvigheid. Toch vind ik zijn uitspraak kras aangezien hij beweert dat er bij de VBO-leden 20.000 KMO’s zijn. Waar trekt hij de streep tussen échte KMO’s en bezitters van een handelsregister die eigenlijk niet het recht hebben zichzelf als een onderneming te beschouwen? Bij tien werknemers? Of 20? 49?

Superettes met drie personeelsleden – de boutade is van Beirnaert – beseffen ook dat ze een zakencijfer moeten realiseren, een bruto- en nettowinst nastreven, waken over de concurrentiepositie, een personeelsbeleid uistippelen (zelfs met drie werknemers!) en op het einde van het jaar in de Trends Top 30.000 vermeld kunnen worden. En ze weten dat ze minder tegenslag dan een grootbedrijf nodig hebben om failliet te gaan.

De 20.000 KMO-leden zullen zich ook de vraag stellen over de hartelijkheid waarmee hun lidgeld bij het VBO ontvangen wordt. Gelukkig hebben zij nog het NCMV, dat de belangen van KMO’s gemeend ter harte neemt.

M. Tersago, Antwerpen.,I. Roelens, S. De Caluwé, Kortrijk.,S. Decoene, Leuven.,H. Houben, Kortenberg.,P. Verbiest, raadsman UCI,K. Six, Rotselaar.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content