Het stemrecht voor Europeanen, de houding van de Franstaligen in Brussel en de Rand en het interview met Brigitte Grouwels lokken reacties uit.

Brussel (1)

Het interview met Brigitte Grouwels (Knack, 32) bevestigt nog eens hoe het wingewest Vlaanderen dit land in stand moet houden. Franstaligen overtreden met de regelmaat van een klok de wet. Ze weigeren het territorialiteitsprincipe te erkennen als dat niet gunstig voor hen is. Ze weigeren het Vlaamse schooltje in Komen te financieren.

Dat is helaas al jaren het geval, zonder dat de klassieke Vlaamse partijen reageren. De opstoten van Jan Verroken en Herman Suykerbuyk waren verdienstelijk. Maar het bleef altijd bij een verbale reactie. Vermoedelijk zal dat ook zo zijn met Grouwels.

Mocht Vlaanderen op dezelfde manier reageren als Philippe Moureaux met zijn institutionele tijdbom, of zoals José Happart met zijn ongestrafte provocaties, dan bestond België al lang niet meer. Ik denk met heimwee terug aan de tijd dat de Volksunie bestond. Een Vlaamse partij die voor Vlaanderen opkwam en toen veel meer dan 21 ideeën had.

Brussel (2)

We hebben het in dit land hoofdzakelijk over taalproblemen en het is belangrijk dat onze taal wordt gevrijwaard. Waar het te weinig over gaat, is over de duistere Waalse en Brusselse belangen die alles dirigeren. Denk maar aan de Generale.

In de jaren zestig stond Vlaanderen zijn meerderheid af voor een bord linzensoep. Vlaamse politici stelden hun belangen en die van hun partij boven de belangen van het volk. Vlaanderen had met een meerderheid van zestig procent automatisch de meerderheid in het land. Dat mocht niet.

Waarop wachten onze Vlaamse bewindslieden om eveneens een 50-50-verhouding in Brussel te eisen? Brussel was altijd een Vlaamse stad en zal het altijd blijven. In de praktijk willen de francofonen ons Brussel, de randgemeenten en heel Halle-Vilvoorde afnemen – zoals ze dat al eerder deden met Komen en Moeskroen. Het francofoon imperialisme kent blijkbaar geen grenzen.

Brussel (3)

Het verbaast mij dat de Franstalige partijen, inclusief de PRL, gewonnen zijn voor stemrecht voor niet-Europeanen. In het recente verleden namen sommige PRL’ers herhaaldelijk scherpe standpunten in tegen de migranten. Een Vlaamse partij zou omwille van zo’n discours zeker veroordeeld worden.

De ommezwaai bij de PRL is een kwestie van politieke berekening. De Franstaligen willen de honderdduizenden stemmen van de eurocraten en migranten gebruiken om de positie van de Vlamingen in Brussel en Vlaams-Brabant verder te verzwakken. Zelfs vanuit Franstalig standpunt is dat een kortzichtige strategie. De uiteindelijke overwinnaar zal niet de francofonie, maar de islam zijn. Denken de Franstaligen dat ze met de Marokkanen en de Turken meer gemeenschappelijke belangen hebben dan met de Vlamingen?

Brussel (4)

Brussel is de hoofdstad van België, een voor zestig procent Nederlandstalig land. Brussel is ook de hoofdstad van Vlaanderen en van oudsher een Brabantse (Nederlandstalige) stad. Het is blijkbaar een natte droom van heren als Tobback en De Batselier om Brussel aan Europa te verkopen. In deze Europese zone kunnen we onze taal dan vergeten en overschakelen op het Frans of het Engels.

Ook onze nationale loodgieter Jean-Luc Dehaene is bereid zijn moedertaal te verkopen om Europa te behagen. Hij wil ons doen geloven dat inwijkelingen die al moeite deden om Frans te leren, plotseling op Nederlandstalige lijsten zouden stemmen.

Om de draaikonterij van SP en CVP en het succes van het Vlaams Blok te pareren, moet er een sterke Vlaamse partij komen. Waarop wachten VLD en VU om samen te gaan?

Friedländer

Naar het schijnt trekt Saul Friendländer realistischer conclusies dan Daniel Goldhagen over het gedrag van de Duitsers onder het nazi-regime. Maar in het gesprek met Friedländer (Knack nr. 28) wordt met geen woord gerept over het feit dat het nazi-regime ook voor de Duitsers een gevaarlijke dictatuur was die beter niet werd uitgedaagd. De mensen in Duitsland wisten dat: er waren al vrij vlug concentratiekampen, gevuld met mensen van de oppositie die er vaak alleen als doden weer uitkwamen.

Onder zulke omstandigheden gedragen mensen zich natuurlijk heel anders dan in een vrije democratie. Als onder zo’n dictatoriaal regime uw (al dan niet joodse) buurman wordt ingerekend, is het heel verstandig om de andere kant op te kijken. Als u protesteert, komen ze u ook halen. Dat zou niet alleen een ramp zijn voor uzelf, maar ook de toekomst van uw vrouw en kinderen zwaar hypothekeren.

De meeste Duitsers waren dus niet onverschillig, maar wel deels te bang en deels te intelligent om nutteloos de held uit te hangen. Gesimuleerde onverschilligheid is de veiligste methode om in een dictatuur te overleven. Die houding achteraf, vanuit zijn luie zetel, als onethisch afkraken, is erg goedkoop.

Repressie

Ik ben een oorlogswees. Mijn vader werd in Oostduinkerke gefusilleerd, door verraad van eigen bodem (de zaak-Laplasse). Ik volg de opinie van David Süsskind over het decreet-Suykerbuyk. Het is wansmakelijk dat Vlaamse parlementsleden vandaag steun verlenen aan de Vlamingen die destijds Vlaanderen aan de nazi’s verkochten. De echte slachtoffers – de joodse nabestaanden, de kinderen van gevallen weerstanders – moeten nu de folteraars en de nazi-fanaten betalen. Dat is veel erger dan amnestie.

Morkhoven

Met de hardnekkigheid van de echte negationisten blijft u het bestaan van pedofilienetwerken ontkennen. De Werkgroep Morkhoven VZW wordt in uw artikel (Knack nr. 31) scherper op de korrel genomen dan de pedofielen en de producenten van kinderporno. Moeten wij verontwaardigd zijn omdat de Werkgroep ene Norbert D.R. heeft “gebroodroofd en aan de schandpaal genageld”, als we in uw artikel lezen dat deze Norbert D.R. figureert in een pornofilm terwijl hij jonge knaapjes misbruikt?

Hetzelfde geldt voor uw “ontmaskering” van Marcel Vervloesem. Misschien is die man inderdaad onbetrouwbaar en heeft hij inderdaad een strafregister. Maar dat is naast de kwestie. Het gaat hier om de vraag of de informatie die hij verstrekt, correct is. Het gaat om de boodschap, niet om de boodschapper. Waarom drukt u wel het strafregister af van Vervloesem, en niet van, bijvoorbeeld, Nihoul? Is dat misschien een kwestie van politieke sympathie? De “vuile zaken” van een werkgroep zijn voor u klaarblijkelijk belangrijker dan de vuile zaken van de porno-industrie.

Als u zo goed op de hoogte bent van het reilen en zeilen in de wereld van de kinderporno, waarom heeft u dan nooit één artikel gepleegd om dit aan te klagen? Al sinds de zaak-X1 vraag ik mij af of u niet meewerkt aan één grote doofpotoperatie. Uw eenzijdigheid is te systematisch om toeval te zijn.

In een rechtstaat genieten zelfs de meest verketterde verdachten nog steeds het vermoeden van onschuld tot ze veroordeeld zijn. Het is niet aan een soort volksgerecht om ervoor te zorgen dat verdachten intussen hun job kwijtgeraken en maatschappelijk dood worden gemaakt. Zij heten Norbert D.R., Jean-Michel Nihoul of hoe dan ook.

Als dit soort volksgerecht bovendien leugenachtig is en aangewend wordt om zelf aan een definitieve veroordeling, een forse straf of andere problemen te ontkomen, gaat het evenzeer om de boodschapper als om de boodschap. Zij heten X1, de VZW Morkhoven of hoe dan ook.

Dat heeft niks met eenzijdigheid of zogeheten doofpotoperaties van doen. Knack trok trouwens op 28 augustus 1996 als een van de eersten van leer tegen de toenemende beschikbaarheid van kinderporno op Internet en de machteloosheid om daar tegen op te treden.

De redactie

Wim Pieters, Turnhout,Jan De Wilde, Gent,Willy Degroote, Brakel,R. Schoutteten, Anzegem,Wolfgang Stüber, Mol,Bertje Ureel, Hombeek,Luc van Dun, Mortsel