De NMBS en haar service aan de reiziger – of beter: het gebrek eraan – blijven voor irritatie zorgen. Lezers aan de klaagmuur: een bloemlezing.

NMBS (1)

Een trein die op tijd aankomt, is inderdaad een zeldzaamheid (“Veel zeveraars op de tram”, Knack nr. 24). De laatste weken voor de nieuwe uurregeling was het hek helemaal van de dam, de minimum vertraging bedroeg toen een half uur. In dat opzicht is de nieuwe uurregeling een verbetering, de vertragingen bedragen nu opnieuw minder dan een half uur. Het is niet alleen een kwestie van technische problemen en verouderd materieel, maar ook een kwestie van mentaliteit bij het spoor. Men heeft het lef om een hele trein (Brussel-Oostende) om te leiden naar Denderleeuw om te kunnen verwisselen van machinist in Denderleeuw! Dit is gewoon wraakroepend!

NMBS (2)

Ik was ontgoocheld dat het artikel over de trein amper vier pagina’s bedroeg. Jullie zijn duidelijk geen treinreizigers, want het probleem is anders.

Bij het wachten merkt men de algemene toestand van de NMBS: onaangename perroninrichting, gebrek aan informatie, smerige treinruiten, te weinig zitplaatsen.

Daarbij komt nog het fiscale verschil tussen trein en auto. Wie zijn auto gebruikt om naar het werk te gaan, krijgt fiscale vrijstelling. Wie met de auto naar het dichtstbijzijnde station moet, dan de trein neemt en dan nog eens een bus of metro moet nemen, krijgt veel minder fiscaal voordeel.

NMBS (3)

Expert Arthur De Waele kan een eredoctoraat hebben van de universiteit van Lyon, bij mij kreeg hij niet eens een diploma basisonderwijs. Hij bestaat het te beweren dat de Limburgers niet moeten klagen. Maar hij realiseert zich niet dat het verschil tussen een Bruggeling en een Hasselaar die de trein nemen naar Brussel, enorm is. De Bruggeling heeft 54 minuten nodig, de Hasselaar één uur en een kwartier. En dat terwijl de afstand Brugge-Brussel groter is dan Hasselt-Brussel.

Moet De Waele nog een reden hebben waarom de autoweg naar Leuven (riching Brussel) al om halfzeven vol zit vanaf Aarschot? Technocraten realiseren zich niet dat verkeersproblemen alles met mobiliteit en niets met rentabiliteit te maken hebben. Tussen Brugge en Brussel stopt de trein een keer. Tussen Hasselt en Brussel zeven keer.

Ruimtelijke ordening

In “Roemenië aan de Noordzee” (Knack nr. 25) vermeldt Peter Renard een aantal essentiële zaken niet.

Dat een groot aantal woningen in Vlaanderen zonevreemd liggen, is niet de schuld van de bewoners. De huizen waren er vaak al voor de wetten van 1962 en van 1978. De gewestplannen in de jaren zeventig negeerden, al dan niet gewild, die toestand.

Als het de bedoeling is die mensen geruisloos te onteigenen en het platteland te ontvolken, dan moet de regering daar maar voor uitkomen en de betrokkenen een billijke onteigeningsvergoeding geven. Dàt is openheid van bestuur.

De mooie natuur- en landbouwgebieden zijn al lang verkaveld. Op andere plaatsen zijn moerassen en vervuilde terreinen gepromoveerd tot bouwgrond en degelijke woningen gedegradeerd tot natuurgebied. Onrecht roept onrecht op.

Engels

Dat de Vlaming weinig eerbied heeft voor zijn taal, is een oud zeer (“Een nieuwe taalstrijd”, Knack nr. 25). Daarom moeten Nederlandse woorden wijken voor Engelse. De onnodige verbastering zorgt niet alleen voor kopzorgen bij de spelling van “onze” taal, ze maakt het ons bovendien moeilijk om aan anderstaligen eerbied te vragen voor het Nederlands.

Als ik lees dat neerlandicus Guido Geerts, hoofdredacteur van de Van Dale-woordenboeken, zegt dat “het toch veel eenvoudiger was geweest als we allemaal Frans hadden gesproken”, dan denk ik dat zo’n man in Frankrijk al lang aan de schandpaal was genageld.

Agalev

In “Voorzitter op vrijersvoeten” (Knack nr. 24) neemt Patrik Vankrunkelsven een loopje met de waarheid. Het is de VU-voorzitter wellicht ontgaan dat uitgerekend Agalev-Brussel het initiatief nam om met een openstadslijst naar de verkiezingen te gaan. Ik meld ook dat wij een autonome werking hebben en geen rekenschap hoeven te geven aan welke partij ook. Mag ik verder de VU-voorzitter geruststellen dat wij steeds vragende partij zijn voor een openstadslijst gevoed door Agalev, SP, VU en onafhankelijken? Ecolo-Brussel steunt dit initiatief met volle eensgezindheid.

Belasting

In “De minister privatiseert de belastinginning” (Knack nr. 24, “Geld en werk”) staan twee onnauwkeurigheden.

Aan de eigen inning van de Onroerende Voorheffing is wél een uitgebreid parlementair debat voorafgegaan. Het startte op 12 februari in de bevoegde Commissie en werd op 27 mei afgesloten met de goedkeuring in plenaire zitting.

Als de Vlaamse overheid meer werk maakt van meer fiscale autonomie, dan is dat in uitvoering van een resolutie van het Vlaamse parlement dat stelde dat Vlaanderen moet beschikken over het fiscale instrument voor het voeren van een verantwoord sociaal-economisch beleid.

De oprichting van een Dienst met Autonoom Beheer – waarvan u suggereert dat die er nooit komt – werd op 11 juni door het parlement goedgekeurd.

Belasting (2)

We vergeten kijk- en luistergeld te betalen. Dus krijgen we een brief van een deurwaarder met een dwangbevel plus honorarium. We betalen de taks diezelfde dag, maar moeten blijkbaar nog wel het honorarium betalen.

De Kijk- en Luisterdienst meldt ons dat we twee aanmaningen kregen. We hebben die nooit gezien, maar kunnen dat niet bewijzen. De ombudsdienst van de Vlaamse Gemeenschap kan niets doen, want is niet bevoegd voor de Kijk- en Luisterdienst.

Dus betalen we maar belastingen langs een privé-dienst om terwijl het parlement daar niets meer over te zeggen heeft?

Mensenrechten

In uw eerste aflevering over de Rechten van de Mens (“Een strijd van elke dag”, Knack nr. 24) staat dat John Locke een filosoof is uit de achttiende eeuw. Gezien de man leefde van 1632 tot 1704 is dat wat moeilijk. Maar hij is de echte vader van het liberalisme en ook van het sociaal contract. Gewoonlijk zijn het de Fransen die dat graag vergeten.

Goeroe

Wie vanop veilige afstand over goeroes schrijft (“De valkuil voor het kind in ons”, Knack nr. 22), leert niets over het groeibevorderend potentieel van een goeroe. Die is niet bestudeerbaar als een object buiten de waarnemer.

Een goeroe is een doorgedreven confrontatie met jezelf, durven botsen met de eigen ik-grenzen. Een goeroe-leerling-relatie is geen meester-slaaf, maar een meester-disciple-relatie. Die laatste steunt op overgave, niet op gehoorzaamheid. Gehoorzaamheid heeft te maken met macht. Overgave groeit uit vertrouwen, liefde en moed.

Bhagwan leert ons inderdaad dat onderdrukking van seks tot obsessie door seks leidt. Het aanvaarden van seks leidt tot het overstijgen ervan. Daar gaat het om, niet om de vrije liefde op zich.

De pers – zelf geobsedeerd door seks – maakte van hem de seksgoeroe. Hij heeft nochtans meer gesproken over meditaties en bewustzijnstechnieken. In de grond zegt het meer over de pers dan over Bhagwan. Het verklaart ook waarom 83 procent van zijn sannyasins universitairen zijn en twaalf procent een doctorstitel hebben.

C. Van Keirsbilck, Gent.,J.M. Demol, Halle.,J. Késenne, Brugge.,C. Van den Borre, Haaltert.,J. Spinnewyn, Antwerpen.,K. de Nys, politiek secretaris, Agalev-Brussel.,W. Demeester, Vlaams minister van Financiën, Brussel.,J. Stockaert, Alsemberg.