Eind 2000 moet het gerechtelijk onderzoek naar de misdrijven van Marc Dutroux en zijn medeplichtigen zijn afgerond.
Uiterlijk begin 2001 verschijnt Marc Dutroux voor zijn rechters. Dan komt ook een einde aan de vele controverses over een affaire die het land al jarenlang beroert. Maar eerst moet het uiterst ingewikkelde onderzoek worden afgewerkt.
Het bewijsmateriaal tegen Dutroux, zijn vrouw Michèle Martin en zijn kompaan Michel Lelièvre is verpletterend. Toch blijven er nog vragen. Wie ontvoerde op zaterdag 24 juni 1995 in Grâce-Hollogne Julie Lejeune en Mélissa Russo? Dutroux bekent andere ontvoeringen, maar niet die van de twee achtjarige meisjes.
Dutroux beweert dat Michel Lelièvre en/of de later door hem vermoorde Bernard Weinstein de meisjes ontvoerden. Dutroux geeft toe dat hij ze in Marcinelle gevangen hield, maar beweert dat hij ze eind maart ’96, na bijna vier maanden voorarrest in een andere zaak, stervende aantrof. Uiteindelijk begroef hij de twee meisjes in Sars-la-Buissière, waar hij nadien ook Bernard Weinstein onderspitte. Die moord op Weinstein is de enige die met zekerheid door Dutroux is gepleegd.
Dutroux bekent samen met Michel Lelièvre in de nacht van 22-23 augustus 1995 in Oostende An en Eefje te hebben ontvoerd. Naderhand zouden de meisjes zijn meegenomen door Bernard Weinstein en die zou ze ook hebben vermoord.
Dutroux bekent ook de ontvoering op 28 mei van Sabine in Doornik en op 9 augustus 1996 van Laetitia in Bertrix, telkens samen met Lelièvre. Hij sloot de meisjes op in Marcinelle en misbruikte ze, tot ze op 12 augustus ’96 werden bevrijd.
Michèle Martin is de medeplichtige van haar man: uitgezonderd voor de moord op Weinstein en de geweldpleging op de meisjes. De ontvoering van Julie en Mélissa vernam Martin, naar eigen zeggen, wanneer de meisjes in Marcinelle zaten en zij hun eten moest koken. Martin is op dat ogenblik zelf drie maanden zwanger.
Op cruciale momenten heeft Martin haar man bewust geholpen. Zij staat bijvoorbeeld op de uitkijk terwijl Dutroux Julie en Mélissa begraaft. Als zij op 23 augustus 1995 op de hoogte wordt gebracht van de ontvoering van An en Eefje, en even later van de dood van Weinstein, zwijgt zij. En ze blijft zwijgen na de ontvoering van Sabine en Laetitia.
Michel Lelièvre blijft bij zijn eerste verklaringen. Hij beweert dat hij Dutroux niet kende toen Julie en Mélissa in juni 1995 werden ontvoerd. Voorlopig spreekt het dossier hem niet tegen. Daarom werd een reconstructie van de ontvoering almaar uitgesteld en eiste Lelièvre een confrontatie met Dutroux, Martin, Michael Diakostavrianos en anderen. Die kunnen bevestigen wanneer hij Dutroux voor het eerst heeft ontmoet.
Intussen heeft de Luikse Kamer van Inbeschuldiginstelling op verzoek van de ouders toch een reconstructie van de ontvoering van Julie en Mélissa bevolen. Die is voor juni gepland.
Lelièvre bekent wel dat hij Dutroux hielp bij de ontvoering van An en Eefje en nadien van Sabine en Laetitia. Maar hij ontkent dat hij de meisjes gevangen hield of misbruikte.
Voortdurend stond Lelièvre bij Dutroux in het krijt. Hij hield XTC-pillen voor zich in plaats van ze te verkopen, moest achterstallige huur betalen, zijn papieren waren nooit in orde. En zo stapte Jean-Michel Nihoul in het verhaal.
Lelièvre dacht dat Nihoul, de regelneef, hoge bescherming genoot en dat Dutroux afnemers zocht voor de onvoerde meisjes. Via Lelièvre leert Nihoul Dutroux kennen: al was het maar om zijn wagen te herstellen. Met zijn verklaringen werkte Lelièvre meteen na zijn aanhouding midden 1996 verhalen over netwerken in de hand.
Jean-Marc Connerotte, de eerste onderzoeksrechter in de zaak, verdacht Nihoul niet alleen van bendevorming maar ook van de ontvoering en de opsluiting van Julie en Mélissa. Maar dan had Nihoul Dutroux moeten leren kennen voor Lelièvre ze aan elkaar voorstelde, en dat lijkt nu onwaarschijnlijk. Nihoul legt ook alibi’s voor die hem moeten vrijpleiten van de ontvoering van Laetitia Delhez.
In januari 1997 liet het Luikse gerecht Nihoul weer op vrije voeten. Als hij toch in de gevangenis zit dan is dat omdat Nihoul tot drie jaar cel werd veroordeeld voor verduistering, onder meer van enkele miljoenen van SOS-Aide au Sahel. Al sluit dat niet uit dat Nihoul zich voor een en ander zal moeten verantwoorden tijdens het proces tegen Dutroux.
F.D.M.
