Chemische processen worden duurzamer, maar voorlopig nog op kleine schaal.

Ammoniak is een chemische bouwsteen met veel industriële toepassingen, zoals kunstmeststoffen, maar bij de productie ervan komt veel CO2 vrij. Wereldwijd is 2 procent van de CO2-uitstoot door de mens aan de ammoniakproductie te wijten. In Vlaanderen gaat het zelfs om 15 procent.

Bio-ingenieur Lander Hollevoet (KU Leuven) en zijn collega’s hebben een methode ontwikkeld om ammoniak te produceren zonder CO2-uitstoot. Dat melden ze in Angewandte Chemie. Ammoniak wordt verkregen door stikstofmoleculen te splitsen, een proces dat veel moeite kost. De wetenschappers hebben er een plasmareactor voor ingezet. Die reactor creëert stikstofoxides, die op hun beurt met een filter uit de auto-industrie in ammoniak worden omgezet. Dat proces is volledig duurzaam. Het is nu zaak het tot een industrieel niveau op te schalen.

In hetzelfde vakblad publiceren Matthias Van den Bergh (KU Leuven) en zijn collega’s een nieuwe filtermethode om fluorvervuiling te verwijderen. Fluorchemicaliën, die onder meer worden gebruikt voor waterafstotende kledij en pannen met een antiaanbaklaag , breken niet af als ze in het milieu terechtkomen – met gezondheidsrisico’s tot gevolg.

Omdat de moleculen in lage concentraties voorkomen, is het moeilijk ze weg te krijgen. Het kan wel met een zeoliet in poedervorm: een poreuze stof met minuscule holtes die selectief fluorproducten aantrekt en vangt. Ook dat concept moet nu worden omgezet in een financieel haalbaar grootschalig productieproces.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content