Peter Terrin
Peter Terrin Peter Terrin is schrijver.

Men kan, voor een slordige 100 miljoen euro, een reis naar de maan kopen. Op aarde schijnt een aanzienlijk aantal gegoede mensen te leven die onze planeet wel eens wil verlaten. Kwestie van avontuur, horizon verbreden, frisse neus halen, alles weer in perspectief zien. Heel binnenkort krijgt de maan als vluchtroute een te duchten concurrent. Binnenkort kan men zijn of haar geliefde een waarachtig godsgeschenk kopen. Prijs op aanvraag te bekomen.

God is de slechtste nog niet. Midden in de Eeuwige Oorlog, met Hemzelve en enkele van zijn aardse rijkdommen als inzet, geeft hij onverhoeds een blijk van zijn ondoorgrondelijkheid. De aap die hij uit zijn mouw schudt, leeft in de boomtoppen van Nieuw-Guinea. De aap is vergezeld van andere, onnozele schepselen, zoals de boomkangoeroe of de goudgevlekte prieelvogel. Onnozel, want volstrekt onervaren met de motieven van die vreemde snuiter die ze onlangs voor het allereerst hebben ontmoet: de mens.

Het paradijs op aarde, puur en ongerept. Wie had het kunnen vermoeden? Hoe bestaat het dat men dit weliswaar ontoegankelijk gebied in de Foja-bergen, deze Hof van Eden, 300.000 hectaren groot, niet eerder in die hoedanigheid ontdekt heeft? Is niet elke vierkante centimeter van het aardoppervlak te bezichtigen op een computerscherm, wordt niet elke beweging waargenomen vanuit de ruimte? Of is hier daadwerkelijk sprake van een Goddelijke tussenkomst? Een geschenk, waarmee Hij in tijden van twijfel nog eens autoritair zijn Schepping onderstreept?

Zwemmen met dolfijnen was ingrijpend. Het contact met een wild maar intelligent medeschepsel gaf een bijna religieus gevoel van verbondenheid met de natuur. Vervolgens wilde men de aantrekking van de aarde ervaren, hetzij met een opgevouwen zeil in de rugzak, hetzij aan een elastiek. Vrije val; velen kickten op ‘vrij’, terwijl ik er maar niet in slaagde om het substantief te vergeten. Straks krijgen we het paradijstoerisme, niet te verwarren met de tropische hotelvakantie. De eenentwintigste-eeuwer zal in de Foja-bergen van Nieuw-Guinea aan den lijve kunnen ondervinden hoe Adam en Eva hun tijd hebben doorgebracht. Hij zal er met zijn partner rondlopen zoals de Heer hen geschapen heeft, hij zal gedurende zijn zorgeloos verblijf in absolute harmonie met de wereld verkeren. Dieren hebben nog geen schrik voor hem, hij zal de paradijsvogel, eertijds een uitgestorven soort, uitvoerig over het kopje kunnen krabben. Hij zal zich kunnen laven aan de volle boezem van moeder natuur. Hij zal thuiskomen.

De reis, vrees ik, zal voorbehouden blijven voor erg rijke mensen. Erg rijke Nieuwe Christenen, Amerikanen. Want zij zullen zonder twijfel aanspraak maken op dit stukje aards paradijs. Bruce Beehler, geboren te Baltimore, stond aan het hoofd van de expeditie, waar ook het Indonesisch wetenschappelijk instituut aan deelnam. Indonesië telt 220 miljoen moslims. We mogen een bittere strijd verwachten. Een nieuw Gaza. Metershoge omheiningen, afgezet met kluwen glimmende prikkeldraad. Adam en Eva zullen af en toe een gevechtsvliegtuig moeten dulden, die de hemel aan flarden scheurt bij het bewaken van de no-flyzone.

Je vraagt je af waarom de wetenschappers in het belang van de onwetendheid niet voor één keer hun ontdekking hebben verzwegen. Of paste het in zijn communicatiestrategie dat Hij de mens ijdel heeft gemaakt?

Peter Terrin

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content