De Colombiaanse minister van Defensie, Juan Manuel Santos Calderón, over de bevrijding van Ingrid Betancourt.

Hoe reageerden Ingrid Betancourt en de andere gijzelaars toen ze merkten dat ze vrij waren?

JUAN SANTOS: Ze begonnen te schreeuwen en te applaudisseren, te zingen en te dansen. De piloot moest ze tot kalmte aanmanen omdat de helikopter gevaarlijk begon te wiebelen.

En wat zei Betancourt?

SANTOS: Ze feliciteerde de Colombiaanse soldaten en zei dat ze trots was Colombiaanse te zijn. Dat waren haar eerste woorden.

Maar haar moeder, Yolanda Pulecio, had in het verleden forse kritiek op president Alvaro Uribe. Ze verweet hem met zijn onbuigzame houding het leven van de gijzelaars op het spel te zetten.

SANTOS: Dat is intussen bijgelegd. Vlak na de vrijlating van Betancourt heeft de president met haar moeder gepraat. Ze was overgelukkig.

Waarom waren de onderhandelingen met de FARC mislukt?

SANTOS: De FARC heeft nooit echt over de vrijlating van Betancourt willen onderhandelen. Dat blijkt uit informatie die we in de computer van de gedode guerrillachef Raul Reyes hebben aangetroffen.

Wie heeft het initiatief genomen voor de reddingsactie?

SANTOS: President Uribe persoonlijk. De inlichtingen-diensten van het leger waren al maandenlang bezig de commandostructuur van de FARC te infiltreren.

Enige maanden geleden bood de Venezolaanse president Hugo Chavez nog aan te bemiddelen. Heeft hij een rol gespeeld?

SANTOS: Nee, geen enkele.

En de Franse president Nicolas Sarkozy?

SANTOS: Ook niet. Deze operatie is geheel en al het werk van de Colombianen. Wij hebben daarbij geen enkele hulp gekregen uit het buitenland.

Klopt het dan niet dat u de plaats waar Betancourt in de jungle werd vastgehouden hebt kunnen lokaliseren dankzij Amerikaanse satellietbeelden?

SANTOS: Nee, dat klopt niet. Wij hebben in het verleden wel veel steun gekregen van de Amerikanen, en we weten die naar waarde te schatten. Maar in dit geval hebben de Colombiaanse militairen zelf alle inlichtingenwerk gedaan.

Hoeveel gijzelaars bevinden zich nu nog in handen van de FARC?

SANTOS: De guerrilla houdt nog 27 gijzelaars vast die ze tegen gevangenen willen uitwisselen.

Tot voor kort was er toch nog sprake van 700 à 1000 gijzelaars?

SANTOS: Dat zijn gijzelaars voor wie ze losgeld vragen om hun oorlogskas te vullen.

Hoe sterk staat de FARC nog volgens u?

SANTOS: De FARC heeft in de voorbije maanden een paar zware klappen moeten incasseren, de zwaarste uit zijn 44-jarig bestaan. Twee leden van het zogenaamde secretariaat – hun opperste commandostructuur – zijn om het leven gekomen. Veel leiders zijn weggevallen. Logistiek staan ze zwak en het moreel van hun troepen zakt steeds verder weg. Een groeiend aantal rebellen snakt ernaar om de wapens neer te leggen en naar het normale leven terug te keren.

OP BLZ. 94 VINDT U EEN PORTRET VAN INGRID BETANCOURT.

© Der Spiegel