Tiger Woods wordt eind dit jaar pas 26. Zijn erelijst is nu al verbluffend.
Eldrick ‘Tiger’ Woods werd in Cypress-Californië geboren op 30 december 1975. Zijn vader, Earl Woods, had een mislukt huwelijk achter de rug en was als beroepsmilitair van lieverlee naar Vietnam getrokken. ‘Tiger’ was de bijnaam van een strijdmakker die hem daar het leven redde. Op uitstap in Bangkok leerde vader Woods de veertien jaar jongere Kultida Punsawad kennen, met wie hij een nieuw huwelijk aanging. Earl was van Afro-indiaanse afkomst en protestant, Kultida was van Thais-Chinese afkomst en boeddhiste. Die smeltkroes van invloeden bepaalde nadien mee het karakter van de jonge Tiger Woods.
Zoals bij ons sommige vaders ervan dromen dat hun zoon voetballer zal worden, zo droomde Earl Woods dat zijn zoon de beste golfer aller tijden zou worden. Tiger kon nauwelijks lopen, of Earl had hem al de techniek van de drive aangeleerd. Volgens vader Woods zou de jonge Tiger meer voor de wereldgemeenschap betekenen dan Mahatma Gandhi en Boeddha. Dat klonk aanvankelijk wat overdreven, maar dat Woods een betere swing had dan Boeddha en Gandhi was snel duidelijk. Dat hij rijker zou worden ook. En dat hij veel voor de wereldgemeenschap betekent eigenlijk ook. ‘Hij zal een brug slaan tussen alle volkeren’, riep Earl Woods nog, vooraleer hij met zijn hoed rondging en met een hartaandoening werd opgenomen.
Het gezinnetje Woods-Punsawad verhuisde korte tijd na de geboorte van Tiger naar Californië. Vader Woods beperkte zijn arbeid tot een baan als adviseur bij McDonnell Douglas en offerde zijn vele vrije tijd op aan het eindeloos oefenen met zijn zoon. Toen Tiger twee jaar was, nam hij het in het putten op tegen Bob Hope in de Mike Douglas Show op televisie. Op zijn derde werkte hij negen holes af in 48 slagen, toen hij vier was, versloeg hij met gemak volwassen tegenstanders en op zijn vijfde werd hij voor het eerst opgenomen in de Golf Digest, voor velen een heiliger werk dan de bijbel.
Dra stonden coaches, managers, sponsors, organisatoren en journalisten voor het jonge fenomeen in de rij. Woods werd drie keer op rij juniorenkampioen van de Verenigde Staten, en aansluitend nog eens drie keer op rij amateurkampioen. Alleen Masters-stichter Bobby Jones deed ooit beter met acht nationale titels na elkaar, maar dat was niet bij de jeugd.
In september ’96 liet Woods zijn studie aan de Stanford University voor wat ze was en werd prof tijdens de Greater Milwaukee Open waar hij 60ste eindigde. In de resterende zeven PGA-toernooien waaraan hij dat jaar deelnam, eindigde hij drie keer in de toptien en twee keer als winnaar. Het vermaarde weekblad Sports Illustrated koos hem prompt tot Sportfiguur van het jaar. De jongste sinds de turnster Mary Lou Reton in 1984, het jaar van de Olympische Spelen in Los Angeles.
De Masters van ’97 betekenden zijn eerste major-title. De eerste zwarte die een major won, de jongste Masterswinnaar ooit, en met 270 slagen (18 onder par) ook de nieuwe houder van het Masters-wedstrijdrecord.
In ’99 behaalde hij met de PGA zijn tweede major, in 2000 won hij er drie op rij: de US Open, de British Open en voor de tweede keer de PGA. In totaal won hij al 26 toernooien in de Amerikaanse PGA-Tour, en nog verscheidene andere daarbuiten. Tal van de vele golfrecords staan op zijn naam. Zijn inkomsten aan prijzengeld belopen net geen 1 miljard frank (25 miljoen euro). Zijn extra-sportieve inkomsten zijn niet meer te schatten, maar zijn er zeker een veelvoud van. Woods heeft een eigen stichting, de Tiger Woods Foundation, die onder leiding van zijn vader projecten ontwikkelt om golf toegankelijk te maken voor minderbedeelden. Hetgeen we absoluut moeten vermijden, maar een Amerikaan doet nu eenmaal graag aan goede werken. Als hij niet op een verre golfbaan staat, woont Tiger Woods in Orlando-Florida, samen met zijn vriendin Joanna Jagonda.
Koen Meulenaere
