Ma 25-08

Wij dienen het opnieuw te hebben over de urineopening van Kathleen Cools. Voorwaar geen smakelijk onderwerp, maar wat moet, moet. Gevoelige zielen lezen misschien het best niet verder.

We hebben u vorige week gemeld hoe Cools op donderdag 21 augustus, om zeven over acht, TerZake inleidde met de hele tijd onder haar zelfbewuste verschijning het onderschrift: ‘Ik had geen urineopening meer.’ Een onderschrift dat als vertaling thuishoorde ergens midden in de aangekochte reportage die volgde, en die handelde over besnijdenissen bij vrouwen, een typisch onderwerp waarop de VRT zijn kijkers trakteert op een zomerse avond in primetime.

Kathleen Cools is degene die in een interview met Humo ooit subtiel verkondigde dat ze op de VRT-nieuwsredactie allemaal stinken. Uren in het rond. Een varkensstal was er niets tegen. Kathleen moest soms haar neus dichtknijpen, als ze weer eens in de lift moest staan naast een onverzorgde collega die zich al een week niet meer had gewassen. Ze ging eigenlijk liever met de trap, maar zonder urineopening is dat niet altijd gemakkelijk.

Dat uitgerekend zij in beeld komt met gedurende vijftien seconden het waanzinnige onderschrift ‘Ik had geen urineopening meer’, kan niets anders dan kwaad opzet zijn. Dat onderschriften te vroeg of te laat komen, dat is sinds de grote hervorming van vorig jaar standaard in alle VRT-nieuwsuitzendingen. Maar doorgaans is het dan het laatste onderschrift dat te laat komt, of het eerstvolgende te vroeg. En niet eentje dat pas drie minuten later in beeld moet verschijnen, terwijl al tal van andere zijn gepasseerd.

Dat uw dienaar een gemakkelijk leven slijt, is een indruk die bij sommige lezers of hogere kaderleden van de Roularta Media Group bestaat, maar die volkomen onterecht is. Wij zullen dat nu aantonen. Wij zijn die avond, donderdag 21 augustus dus, eigenlijk vrijdagochtend 22 augustus, tot diep in de nacht wakker gebleven om te controleren of deze toch alle limieten testende flater er in de nachtelijke herhalingen van TerZake nóg zou in zitten. Geef toe: wie brengt zo veel beroepsernst op? Bij Knack alvast niemand.

De eerste herhaling kwam rond twintig voor twee. Kathleen Cools in beeld, en géén onderschrift meer over haar urineopening die ze om acht uur nog tijdelijk was kwijtgespeeld. Dat viel onverwacht mee, ze hadden het dus niet alleen zelf opgemerkt op de VRT, ze hadden zelfs ingegrepen. Spreek nu nog slecht over die mensen.

Wij hadden al bijna ons toestel uitgeschakeld om ons vermoeid maar gerustgesteld te ruste te begeven, toen de reportage over de besnijdenis begon: GEEN ONDERSCHRIFTEN!! Geen enkel. U denkt dat wij liegen? Op de Bijbel zweren wij het. Op het hoofd van de kinderen van Gilbert Bodart. Wij hoorden een vrouw in het Duits, vervolgens één in het Engels, dan één in het Frans, hierna een Somalische in het God mag weten wat… allemaal zonder vertaling. Pas na een minuut of vier kwam het eerste onderschrift in beeld.

Nog eens drie kwartier extra wakker gebleven, want nu wilden wij echt met eigen ogen zien of dat bij de volgende herhaling opnieuw zo zou zijn. Wat een beproeving. Eerst de hele reportage over die besnijdenis weer uitgezweet, op de duur begonnen wij zelf al pijn te voelen aan onze clitoris. Wéér Jan Becaus, nog meer pijn aan onze clitoris. Wéér de vliegramp in Madrid. Wéér Nicolas Sarkozy bij de plechtigheid voor Franse soldaten die per kist uit Afghanistan waren teruggekeerd. Wéér Tia Hellebaut, wéér Kim Gevaert, wéér Jos Lansink.

Een marteling! Indien ze deze techniek toepassen in Guantanamo, hebben ze Osama Bin Laden volgende week te pakken. Maar uiteindelijk begon opnieuw TerZake, en geloof het of niet: deze keer liepen de onderschriften van bij het begin van de reportage juist, en onder Kathleen Cools stond niets. Hoe het mogelijk is dat dat dan een uur vroeger niet zo was, daar kan toch geen mens met gezond verstand bij? Die reportages én inleidingen zijn meer dan een maand voordien kant-en-klaar ingeblikt, hoe kan het dan verkeerd lopen, en op twee verschillende manieren dan nog?

Uw dienaar was nu bereid tot het uiterste te gaan. Wéér drie kwartier tot een uur gewacht op de derde herhaling. Eerst weer het geknip en gesnij aan vrouwelijke geslachtsdelen. Wéér Jan Becaus. Wéér de vliegramp in Madrid. Wéér Sarkozy, wéér Tia Hellebaut, wéér Kim Gevaert, wéér Jos Lansink.

En dan, eindelijk, rond halfvier of zoiets, wéér Kathleen Cools. Opnieuw zonder urineopening. Nee, mét! Mét urineopening. Dus zonder onderschrift over geen urineopening. Pfff… de vermoeidheid heeft uw dienaar bijna op de knieën. Begint de reportage over de besnijdenissen: geen onderschriften!! Daarna zijn wij, volledig uitgeput, gaan slapen.

De dag voordien, woensdag 20 augustus, leidde Annelies Beck ook in TerZake een reportage in over prostitutie in Riga. Inderdaad een onderwerp dat het verdient om nader belicht te worden op de omroep van de Vlaamse Gemeenschap. Wat wij nu gaan schrijven, gelooft geen mens, maar het is de volle waarheid. Tijdens die inleiding prijkte het volgende onderschrift onder de guitige Annelies: ‘Het is iets verderop. Geen striptease, alleen sex.’

Op woensdag 27 augustus stelt Emmanuel Rottey een bijdrage over mozzarella voor. Onderschrift onder de glimmende Emmanuel: ‘En dan heb je een mooie grote kaas, die lekker zacht is.’

In tegenstelling tot wat wij vroeger mogelijk eens hebben geschreven, eisen wij nu het onverkort aanblijven van het college van hoofdredacteurs, wee wee wee punt de vijf en binnenkort de zes idioten punt bee ee. De grootste humorist moet het tegen hen afleggen.

wo-27-08

Wil u nu eens iets weten? Zijn potager is naar de knoppen. Patrick Dewael! Greet Op de Beeck heeft op een verkeerd moment gespoten. Bladschurft en naaktslakken hadden gezamenlijk een aanval ingezet op les herbes aromatiques die Dewael was beginnen te telen, en waarover hij zo geestdriftig had verteld in een diepte-interview met Annick Hovine van La Libre Belgique. ‘Du thym, du laurier, et de la ciboulette’, had de minister geplant, en het was een dreun op zijn neus toen hij ’s ochtends door zijn moestuintje wandelde en zijn planten vol gaten en blazen aantrof.

Toen Greet Op de Beeck drie uur later beneden kwam, vond ze op de keukentafel een briefje dat haar niet echt beviel: ‘Ga in de Aldi eens een antislakkenspray van Roundup kopen.’ Daarnaast lag een biljet van 20 euro.

Nu alle verbouwingswerken aan zijn huis zijn uitgevoerd, nu haar contract van de VRT gehalveerd is, en nu de schnabbels ter waarde van 35.000 euro van bij Fientje Moerman zijn weggevallen, beschikt Greet wel over meer vrije tijd, maar een antislakkenspray gaan kopen was wel het laatste waarvoor ze haar carrière had opgegeven.

Niettemin voldeed ze aan het bevel, en spoot de hele bus vervolgens leeg op zijn kruiden en zijn plantjes. In volle zon! Wat je natuurlijk niet mag doen. Toen Dewael ’s avonds laat vermoeid thuis kwam en met een zaklamp nog even door zijn potager dwaalde, hing alles slap en dor tegen de grond. Datzelfde kon voor één keer worden gezegd van zijn libido.

Binnen kreeg Greet de wind van voren. In het Frans, want sinds hij Annick heeft leren kenen, doet Dewael zijn familienaam alle eer aan: ‘Mais enfin Greetje, tu sais que ce potager me relaxe énormément. Que j’y vais me balader quand j’ai le temps. Que je peux y réfléchir sur les livres d’Henri Lepage, Guy Sorman, et Milton Friedman. Ça me séduit de plus en plus. Mais maintenant je me dis: merde, qu’est-ce qui est en train de se passer?’

Dat viel bij Greet Op de Beeck niet bepaald in goede teelaarde. Vooral zijn toontje. Zíj had een zwembad doen graven in de tuin, zíj had het lelijke behangsel van de vorige bewoonster buiten gezwierd, zíj had alle binnenmuren laten schilderen en daarna alle buitenmuren, zíj had dakpannen van een andere kleur doen leggen, zíj had het laminaat van haar voorgangster vervangen door authentiek oud parket, zíj had het drie meter brede kingsize bed ingeruild voor een veel intiemere twijfelaar, zíj had met zorg een volledig nieuw badkamerinterieur uitgekozen, zíj had nieuwe luxaflexen gekocht, zíj had roze gordijnen op maat laten stikken… en dan zou ze ook nog eens zijn onkruid moeten wieden en zijn slakken verjagen? Dat ging wat ver.

Het ene woord brengt dan algauw het andere mee, en plots kwam het gemiste concert van Paul Simon in Vorst weer ter sprake. ‘Je voulais absolument le voir,’ schakelde ook een boze Greet over op het Frans, ‘mais je ne l’ai pas fait. Tu t’es dit: si j’y vais et qu’il y a une crise gouvernementale, la presse va dire: ah! ah! on assiste à un concert et on pourrait être sur qu’on aurait mis des photos de toi. Et où est resté mon magasin d’antiquités combinée avec une oenothèque ou un petit bistrot? De temps en temps je me dis: merde, qu’est-ce qui est en train de se passer. Si je faisais tout à fait autre chose.’

Hier raken we de kern van het probleem: voor een vrouw van de wereld als Greet, die in het VRT-Journaal de belangrijkere onderwerpen coverde, is er in een gat als Tongeren niets te beleven. Maar meid spelen, is niet meteen een valabel alternatief.

We zullen het kort houden: na nog wat verwijten heen en weer heeft Dewael nu een tuinman in dienst genomen! Een jonge gespierde kerel zonder grijs haar, want met oudere wat uitgezakte mannen is die Greet nooit te vertrouwen geweest. Zij zelf heeft een tweede huishoudster aangeworven, plus een kokkin, én een gezelschapsdame. Allemaal op zijn kosten.

Patrick Dewael is al een paar keer met de fiets en een droevige blik gesignaleerd in een laan in een buitenwijk van Tongeren, waar zijn ex-vrouw een splinternieuwe villa heeft gebouwd, die drie keer zo groot is als de zijne. Met achterin een prachtige moestuin. Zonder slakken.

vr 29-08

Elisabeth Donkers is bevallen. Van het kind van haar zoon, tevens haar neef, aangezien haar moeder Chris Lomme een affaire heeft gehad met de vader van de Wijtinckx van Witse, en dus haar eigenlijke vader niet de terminaal zieke dokter Karel Donkers was maar de blind geworden John Nauwelaerts, de onnatuurlijke vader van Bruno Soetaert uit Flikken, van wie wij door al die herhalingen echt niet meer weten of hij nu ál in de coma ligt, nóg in de coma ligt, of niet meer in de coma ligt. Mogelijk is hij dood. Maar vermits Boudewijn De Groot weer is opgedoken om de Feiremans te ontmaskeren en vooral Andrea Croonenberghs in zijn bed te krijgen, is ons chronologisch inzicht enigszins verward geraakt.

U herinnert zich Elisabeth Donkers? Dat koppige mens uit Katarakt dat tegen alles en iedereen in altijd haar eigen zin deed, in een hotel in Polen geslachtsgemeenschap had met haar halfbroer, en het bedrijf van haar schoonvader Jaak Van Assche op de rand van het faillissement bracht door Néeron op de appelbomen te spuiten terwijl de anderen naar de kermis waren, waardoor haar man, de broer van Kurt Van Eeghem die net met Joke Devynck in de koffer was gedoken, zelfmoord pleegde en zij postuum de Gouden Appel won?

Hooo! Er schiet ons iets te binnen. Greet Op de Beeck zal toch geen Néeron op zijn herbes aromatiques hebben gespoten zeker? Pas op, ze zou durven hoor, als ze haar zinnetje niet krijgt.

za 30-08

Professor Robert Senelle, afgelopen weekend uitgebreid gevierd voor zijn negentigste verjaardag, is bij het opstellen van de Vlaamse grondwet iets vergeten. Iets belangrijks. Gelieve daarom dit addendum aan te brengen bij de integrale versie van die grondwet, door Knack in zijn extra nummer van 18 juli gepubliceerd. Wij lezen onder ‘Titel II, Grondrechten’, artikel 15: ‘Iedereen heeft recht op vrijheid van meningsuiting en informatiegaring.’

Daaraan moet worden toegevoegd: ‘Spreekrecht wordt evenwel ontzegd aan weersvoorspellers.’ In de tekst van de professor worden de uitzonderingen overgelaten aan het decreet, en dat risico kunnen we niet lopen.

Naar de hel met dat zootje weermannen en weervrouwen, dat zich van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat via alle mogelijke kanalen en met een stuitende familiariteit aan ons opdringt, en dat met de grootste stelligheid van alles staat te verkondigen dat naderhand compleet onjuist blijkt te zijn. Wacht, hier zie, artikel 15 bis: ‘Lijfstraffen zullen in de Vlaamse deelstaat niet worden uitgesproken noch uitgevoerd, behalve voor Frank Deboosere en Sabine Hagedoren.

door Koen Meulenaere

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content