?De orkestrepetitie? van Wim Dewulf.
Uitgangspunt voor ?De orkestrepetitie?, de nieuwste productie van het Janus-Ensemble, is dat een orkest een collectief is waarin het individu als zodanig wordt gerespecteerd. Een ideale samenleving dus. Toch zijn er spanningen, en het overboord gooien van afspraken en reglementen maakt dat behoorlijk repeteren onmogelijk wordt. Het hyper-individualistisch gedrag van de muzikanten leidt tot chaos en doet de dirigent en ?het systeem? wankelen.
Deze parabel van Wim Dewulf is geïnspireerd door de farce ?Tingeltangel? van de Beierse komiek Karl Valentin (1882-1948). Die inspireerde op zijn beurt Fellini voor de film ?Prova d’Orchestra? (1978).
Fellini situeert de handeling in een afgedankte historische kerk, waardoor de symboliek rijker wordt. Valentin schrijft voor dat er liefst geen decor is. Dewulf, die zelf zijn stuk regisseert, volgt Valentin en laat alles gebeuren op een kale scène met, tussen en soms op de instrumenten.
Er wordt gespeeld door een gemengde cast, in die zin dat er ?echte? muzikanten op de scène staan naast acteurs die doen alsof. Een dergelijke opstelling kan aanleiding geven tot komische toestanden, maar in ?De orkestrepetitie? is de humor eerder boertig. In de opeenstapeling van déjà-vu-effecten gaan de bedoelingen van de schrijver-regisseur verloren. Dewulf liet muziek schrijven door Johan De Smet van The Simple Tones die componeert ook voor Arne Sierens en Kamagurka , maar ook die inbreng gaat de mist in. De composities van De Smet staan ongetwijfeld dicht bij de ironie die ook Valentin met zijn farces beoogde. Het is dan ook doodjammer dat Dewulf niet in die cabareteske richting is doorgegaan. Nu wordt er een mengelmoes opgediend waarin de spelers maar wat doen. Zo wordt de rol van de ?tenorbode? ( Mark van Malderen) nooit duidelijk.
In vorige producties (?Orfeo?, ?De koning en de rest?) bewezen het Janus-Ensemble en Dewulf op een goed spoor te zitten inzake jongerentheater. Met ?Een veelvoud van stilte?, vorig seizoen gecreëerd door Antigone, leverde Dewulf een sterk dramatische tekst af voor het volwassenencircuit. Maar met ?De orkestrepetitie? capituleert hij, zoals de dirigent in het stuk, voor de grote bezetting en de complexe vorm.
Roger Arteel
Reisvoorstellingen. Info : 09/360.39.25.
De orkestrepetitie : boertige humor.
