?De affaire van de rue de Lourcine?.

De negentiende-eeuwse komedieschrijver Eugène Labiche (1815-1888) mag dan tijdens zijn leven meer dan 160 stukken geschreven hebben, in de loop van de volgende eeuw verdwenen die langzaam in de vergetelheid. Tot in de jaren zeventig enkele toonaangevende regisseurs ( Peter Stein in Duitsland of Patrice Chéreau in Frankrijk) de vaudevilles van de productieve Fransman opnieuw vanonder het stof haalden. Sindsdien behoort Labiche, samen met zijn jongere evenknie Georges Feydeau, tot het vaste repertoire van de grote bühne. Ook in onze contreien is Labiche opnieuw bon ton geworden bij de grote gezelschappen, zoals nu blijkt uit de enscenering van ?De affaire van de rue de Lourcine? in de KVS.

?De affaire van de rue de Lourcine? behoort samen met ?La Cagnotte? (?Het Spaarvarken?) tot de bekendste stukken van de auteur. In de zuivere traditie van de vaudeville (woordspelletjes, terzijdes met het publiek, onverwachte wendingen, gezongen passages, persoonsverwisselingen), die Labiche als geen ander beheerst, schetst het een pijnlijk onthullend beeld van de hypocriete en neurotische bourgeois. Allesbehalve een brave burger dus, die hier als een grappige kruising van een liederlijke dronkelap en een koelbloedige moordenaar in spe wordt opgevoerd. Tja, Labiche was dan ook de uitvinder van wat later als vaudeville-cauchemar de geschiedenis zou ingaan.

Maar nu de hamvraag. Wat doe je met zo’n negentiende-eeuws stuk ? In de KVS koos de regietandem Jean-Claude Berutti en Rudy Sabounghi resoluut voor een historiserende aanpak, een historische reconstructie van het stuk als negentiende-eeuwse vaudeville. Zowel het decor als de kostuums zijn zo uit de tijd van het Second Empire (1850-1871) geplukt. Ook de belichting (voetlichten, geaccentueerde schaduwen) en de uitvergrote speelstijl verwijzen naar de tijd waarin het stuk werd geschreven en opgevoerd.

Best interessant, ware het niet dat de enscenering niet verder komt dan een illustratie van een in banaliteit en door voorspelbaarheid verzand genre. En het gevaar om zelf banaal en voorspelbaar te worden, komt in de KVS angstwekkend dichtbij. Om te bewijzen dat de productie meer in haar mars heeft, volstaat de amper een uur durende voorstelling niet. Al proberen de acteurs (onder andere Chris Thys en Mark Vandenbos) er nog het beste van te maken.

Paul Verduyckt

Voorstellingen tot en met 2/2 in de KVS (Brussel).

De affaire van de rue de Lourcine : voorspelbaarheid en banaliteit.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content