Filip Dewinter heet voortaan FDW.
Bij de vorige parlementsverkiezingen (21 mei 1995) stemde in het arrondissement Antwerpen één Blok-kiezer op twee voor Filip Dewinter. De lijsttrekker voor het Vlaams Parlement behaalde bijna 70.000 voorkeurstemmen (69.268, waarvan 42.591 in de stad). “Het zou electoraal onverstandig zijn mocht het Vlaams Blok mijn populariteit niet uitspelen”, denkt de grootste stemmentrekker van de havenstad.
Vorige week lanceerde de extreem-rechtse leider zijn campagne. Voortaan gaat hij als FDW door het leven. “Ik spiegel mij aan niemand”, klinkt het bescheiden. Zijn privé-campagne kost 1,2 miljoen frank. “Spaargeld en privé-giften tot 20.000 frank”. Zo wil het de wet. Toch zal het Blok meer folders bezorgen dan andere partijen. De militanten “matrakkeren de bussen”, zegt Dewinter. Dat bespaart alleen in de stad 800.000 frank.
Voor Dewinter zijn de campagne voor 13 juni en die voor de gemeenteraadsverkiezingen (9 oktober 2000) “één vloeiende beweging”. In zijn folder roept hij de kiezer op: “Geef de Antwerpse CVP-SP-VLD-VU-Agalev monstercoalitie een afstraffing van formaat.” De problemen van Antwerpen zijn onlosmakelijk verbonden met het Vlaamse en federale bestuursniveau, oordeelt hij. 13 juni is “een springplank naar 2000”. Vandaar dat Dewinter lokale en nationale thema’s mengt.
Het Blok weet dat het veel oudere aanhangers heeft. Het speelt daarop in met de belofte van hogere pensioenen en “meer veiligheid, minder vuiligheid”. Extreem-rechts werpt zich ook op als de kampioen van de directe democratie. Zo wil het de vreemdelingen buiten. Per referendum.
“Met plezier” verwelkomt Dewinter Guy Verhofstadt en Paul Marchal. Zij kandideren voor het Vlaams Parlement in Antwerpen. “Ik weet niet hoeveel stemmen Marchal zal halen. Ik weet wel dat WOW en Rossem het in 1991 goed deden in Antwerpen, maar niet ten koste van het Blok.” Dewinter zegt te betreuren dat PNPb en VLD in Antwerpen het Blok bestrijden, en niet de regeringspartijen CVP en SP. “Verhofstadt en Marchal leggen de rode loper uit voor de meerderheid.” Maar eigenlijk vindt hij dat helemaal niet erg. Alleen het Blok is een oppositiepartij. “VLD, VU en Agalev zijn would-be-oppositiepartijen. Hun enige doel is het om mee aan de vleespotten te zitten, ten koste van alles”, klinkt het in zijn populistisch taaltje.
Dewinter is zegezeker. Hij verheugt zich al op Antwerpse toestanden bij de vorming van de federale en de Vlaamse regering. Het Blok hoopt ook op die bestuursniveaus de enige oppositiepartij te worden, om vanuit die gunstige positie zijn greep naar de macht te doen. “Een één-tegen-allen-, en een alles-tegen-één-situatie, dat is voor ons electoraal interessant en we zullen dat uitspelen”, zegt Dewinter.
Nu al blikt hij vooruit op 2000. Dan wil hij de stad besturen. Met de VLD, zo blijft Dewinter hopen. “In 1994 durfde geen partij zich in Antwerpen aan het Blok verbranden, in de hoop in 1995 met de CVP en de SP te mogen mee regeren. Nu komen de parlements- voor de gemeenteraadsverkiezingen. Als op 13 juni dezelfde partijen weer uit de boot vallen, dan ziet zelfs de grootste politieke analfabeet dat CVP en SP zich aan elkaar hebben verbonden en dat ze de andere partijen alleen gebruiken om in het zadel te blijven.”
P.R.
