Eindspel

Björn Soenens

Björn Soenens is Amerikawatcher voor de VRT. Tot voor kort was hij ook hoofdredacteur van Het Journaal. Maar hoe is hij als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had hij 14 minuten en 15 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

In mijn geliefde land Amerika leeft één op de vijf kinderen in armoede. Dat choqueert mij.

Waarover zullen we ons over 50 jaar schamen?

We verwaarlozen het klimaat nog altijd veel te veel, en kijken al te makkelijk weg voor de oorlog in Syrië. Twee zogezegde ver-van-ons-bedshows waar we ons later voor zullen schamen.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Minder vechten in de politiek, en meer eerbare compromissen sluiten. Je hoeft niet altijd te winnen om de wereld te veranderen.

Bidt u weleens? Tot wie?

Ik bid niet.

Wat is uw grootste prestatie?

Mijn twee prachtige kinderen van 19 en 21. Maar wat zijn dat, prestaties? Mijn motto is: I won’t back down.

Wat is uw grootste mislukking?

Ik omarm mijn beperkingen. Ik voel me wel mislukt als ik fout begrepen word, en als het beeld dat mensen van me hebben niet strookt met het beeld dat ik van mezelf heb. Iedereen wil begrepen worden. Ik kan moeilijk om met de kwade wil die daar soms achter schuilt.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Ooit verhuis ik naar de VS. Nu mijn kinderen stilaan oud genoeg zijn, zijn er geen beperkingen meer.

Aan welk voorwerp bent u het meest gehecht?

Mijn collectie boots. Ik heb meer dan twintig paar.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Na een scheiding moest ik krabben om mijn huis te kunnen blijven afbetalen. Maar dat was eigenlijk krapte, geen echte armoede.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Dat ik gewist zou moeten worden, heeft een medewerker van een politieke partij ooit gezegd. Of dat mijn dochter eens verkracht zou moeten worden, dan zou ik weleens anders denken over moslims. Ik blokkeer die mensen. Anders worden sociale media een riool waar je niet meer proper uitkomt.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Ik heb geen huisdieren.

Hebt u ooit iets gedaan dat uw kinderen niet zouden mogen doen?

Iedere jeugd sterft zijn eigen dood. Mijn kinderen mogen alles doen. Ze zijn verstandiger dan ik, dus daar maak ik me geen zorgen over.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Een man van Oriana Fallaci heeft veel indruk gemaakt. Het verhaal gaat over een man die in opstand komt tegen het Griekse kolonelsregime, en er helemaal alleen voor komt te staan. Het gaat over de eenzaamheid en de moed die je moet hebben om dat te trotseren. Schilderijen als Guernica van Picasso, El tres de mayo de 1808 en Madrid van Goya en het werk van Edward Hopper vind ik ook geweldig.

Over welk onderwerp zou u meer willen weten?

Over hoe je een goede muzikant kunt zijn. Ik ben stikjaloers op vrienden die een instrument kunnen bespelen. Ik heb alleen mijn stem, en helaas geen aanleg voor muziek.

Wat is de schuld van de media?

We zouden beter wat meer nuance brengen. Mensen snakken naar meer begrip van de wereld.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Ik zou dat zeker willen doen. Het is alleen makkelijker om op zulke vragen te antwoorden dan ook effectief iemand in huis te nemen.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Ik kan nogal goed iemand graag zien. Graag gezien worden is lastiger. Ik ben blijkbaar niet zo overtuigd van mijn aantrekkingskracht.

Hoe lang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Drie weken. Ze wonen nogal ver, dus ik hoor ze vaker dan dat ik ze zie.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Mijn vrouw is heel erg met gezonde voeding bezig, dus dankzij haar eet ik de laatste jaren beter en gezonder. Maar ik zou eigenlijk moeten stoppen met roken.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Ik volg de lijfspreuk van Winston Churchill: ‘Succes is zelden eeuwig, blunders zelden fataal. Wat telt, is de moed om door te gaan.’

‘Ooit verhuis ik naar de VS. Nu mijn kinderen stilaan oud genoeg zijn, zijn er geen beperkingen meer.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content