Bart De Wever (N-VA) vond de campagne van Vlaams Belang walgelijk.
‘De campagne van 2007 werkte ook nu nog steeds door. N-VA heeft toen bepaalde beloftes aangegaan. Daar hebben wij keihard voor geknokt, maar zodra bleek dat de andere partijen een doorbraak onmogelijk maakten, hebben wij een stap opzijgezet. Die rechtlijnigheid heeft de kiezer geapprecieerd’, luidt de verklaring van N-VA-voorzitter Bart De Wever voor de eclatante zege van zijn partij.
Heeft de houding van CD&V, uw kartelpartner destijds, bij u kwaad bloed gezet? De kans lijkt groot dat u opnieuw aan dezelfde tafel belandt.
BART DE WEVER: Vergeet niet dat wij niet uiteengingen omdat er onderlinge afkeer was of onenigheid over het te bereiken doel. Het breekpunt was de manier waarop dat doel – een ingrijpende staatshervorming – bereikt zou worden. CD&V koos voor de zachte aanpak en wou het koste wat het kost de regering draaiende houden – een standpunt waar ik trouwens meer begrip voor had dan iedereen scheen te denken. Maar CD&V verstond ook dat die situatie voor ons en onze kiezers onaanvaardbaar was. Wij hadden geen andere keuze dan het kartel op te blazen. Desondanks zijn de relaties tussen CD&V en N-VA altijd hartelijk gebleven. Mijn gsm is op verkiezingsavond net niet ontploft van alle gelukwensen die ik uit christendemocratische hoek ontving. En die waren oprecht, dat weet ik zeker.
U weet uit ervaring dat CD&V ook in tijden van crisis graag verder regeert, en dus wellicht nog voor de zachte aanpak zal kiezen in onderhandelingen met de Franstaligen.
DE WEVER: Dat zullen we zien. Kris Peeters (CD&V) zal nu ook wel ongeveer weten wat voor mij kan en wat niet. Ik wil een Vlaanderen dat zich assertief opstelt tegenover de Franstaligen. Maar assertiviteit sluit niet uit dat je redelijk blijft, ik zal de laatste zijn om daar een probleem van te maken.
Wat betekent de eerste verkiezingsnederlaag van Vlaams Belang voor de Vlaamse beweging?
DE WEVER: Het betekent dat de Vlaamse roep naar onafhankelijkheid weer een bespreekbaar en eerbaar streven wordt. Daarom was 7 juni een historische dag.
Het Vlaams Belang heeft opnieuw een stuitende campagne gevoerd. Proberen te scoren met ‘de zakken van Mohammed’, ik vond het walgelijk. Daarmee zette die partij zichzelf doelbewust opnieuw buitenspel. Maar het heeft ditmaal niet gepakt en de detente die dat gaat veroorzaken is verregaand. Eindelijk kan er weer op een normale manier aan politiek worden gedaan, zonder voortdurende vrees voor een onstuitbaar groeiend Vlaams Belang.
Jef Van Baelen
