In de nieuwe lichting Britse schrijvers blijkt Patrick Marber (1966) niet de minste. Voor “Closer”, zijn tweede stuk, stond het Londense publiek elke avond in de rij. Marber schrijft ook voor televisie en hij regisseert. Zijn werk verwijst naar de stukken van de angry young men van de jaren vijftig en zestig: John Osborne, John Arden, Harold Pinter. Ook Marber schrijft vanuit een onbehaaglijk gevoel tegenover de anderen en de buitenwereld, hij maakt scherpe analyses en bouwt sterke dialogen op. Zijn onrust gaat over de eenzaamheid en de leugen die wordt aangewend om eraan te ontsnappen. Hoe closer de mensen bij elkaar leven, hoe sterker het gevoel alleen te zijn en bedrogen te worden. Het is als surfen op Internet. Je vindt wel iemand die antwoordt, maar je weet niet wie die andere echt is en of hij eerlijk is.

Een jaar na The Royal National Theatre in Londen brengt het Nederlands Toneel Gent de Vlaamse creatie in een vertaling van Paul Mennes en in een regie en decor van Niek Kortekaas.

Leeftijdgenoot Mennes zet de vranke taal van Marber om in sober en direct Nederlands, zoals ook de regie van Kortekaas is. Zetstukken maken een vlugge wisseling van de vele scènes mogelijk. Op die manier wordt het uitmelken van bepaalde emotionele ontmoetingen vermeden en krijgt de zoektocht van Alice ( Elise Bundervoet) naar zichzelf alle aandacht.

Alice komt uit Amerika naar Londen. Op haar dij heeft ze een litteken in de vorm van een vraagteken, een overblijfsel uit haar jeugd. Heel haar identiteit blijft raadselachtig. Ze stript en ontvangt mannen voor de kost. Ze vindt genegenheid bij Dan ( Guy Van Sande) die “in memoriams” schrijft voor een krant en het verhaal van haar nog jonge leven “leent” voor een roman. Daarin wordt alles verteld, behalve de waarheid. De fotografe Anna ( Mieke De Groote), dokter Larry ( Maarten Wansinck) en Dan (die allebei pendelen tussen Anna en Alice) beliegen elkaar in alle eerlijkheid, in het besef dat liefde een utopie is en bijgevolg ontrouw niet uitsluit. Alice verongelukt, of is het zelfmoord? Zij heeft zich vereenzelvigd met een zekere Alice Ayres, die in 1885 drie kinderen uit een brandend huis redde en er zelf het leven

bij verloor.

“Closer” is een breekbaar pièce bien-faite, waarin regisseur en vertolkers nergens buitensporigheid nastreven maar ook geen risico’s nemen. Wat in dit geval een compliment is.

Tot 16/1 in NTG-2, Minnemeers. Reserv.: 09/225.01.01.

Roger Arteel