Het is nog even wachten op een werkzaam vaccin tegen Mexicaanse griep.

Vaccinatie is het sleutelwoord bij een griepepidemie. Tegen de klassieke griep wordt er elke herfst een nieuw vaccin gemaakt. De meeste mensen die het toegediend krijgen, blijft de miserie verbonden aan een griepaanval bespaard.

Maar de kans groeit dat een efficiënt vaccin tegen Mexicaanse griep te laat zal komen om een wereldwijde verspreiding te remmen. Zo’n vaccin moet specifiek tegen een aantal eiwitten op het oppervlak van het virus gemikt worden, en als die relatief laat in kaart worden gebracht, kan de ontwikkeling geen gelijke tred houden met de verspreiding van het virus.

Bij de Mexicaanse griep duiken er ondertussen complicerende factoren op. De virusstammen die gemaakt zijn om – in afgezwakte vorm – als basis van het vaccin te dienen, blijken maar half zo snel te groeien als ‘gewone’ vaccinstammen. Waardoor het productieproces vertraging oploopt. Een rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie stelt dat er momenteel vijf virusstammen ingezet worden in de race naar een efficiënt vaccin. De snelste twee daarvan zijn nog altijd de helft trager dan de stammen die jaarlijks tegen de gewone griep worden ontwikkeld.

Bij een normale gang van zaken zou er tegen november 2009 een goed vaccin tegen de Mexicaanse griep op de markt moeten zijn. Maar als de groei van virusstammen niet versneld kan worden, zou dat pas tegen januari 2010 het geval zijn.

Het succes van vaccinatie zal ook afhangen van de vraag of er slechts één keer, dan wel twee keer per persoon moet worden gevaccineerd. Dat is op dit ogenblik niet duidelijk.

In ons land blijven vaccinexperts volhouden dat het mogelijk moet zijn om tegen november te beginnen vaccineren. De eerste klinische tests met de middelen zouden over enkele weken starten. Er is een groot aantal vaccins besteld, maar de strategie hoe die zullen worden toegediend, zou nog niet bepaald zijn. Het is waarschijnlijk dat er gestart wordt met artsen en andere gezondheidswerkers, om te voorkomen dat de gezondheidsvoorziening sputtert doordat te veel betrokkenen zelf ziek worden na het verzorgen van patiënten. Ook zwangere vrouwen zouden, gezien het extra risico dat ze lopen, prioritair gevaccineerd worden.

In afwachting van een succesvol vaccin blijven virusremmers de belangrijkste bestrijder. Maar de eerste tekenen duiken op dat het virus weerstand ontwikkelt tegen het belangrijkste middel (Tamiflu). Als die weerstand zich op grote schaal zou verspreiden, wordt het virus zo goed als onbehandelbaar. Dan kan iedereen alleen op zijn eigen afweer rekenen.