Het Gentse Arca-theater is in de gevreesde adviezen van de Beoordelingscommissie Nederlandstalige Dramatische Kunst buiten schot gebleven. De nieuwste productie van Arca wijst evenwel op een weinig dynamische programmatie.
Directeur Jo Decaluwé en zijn team vieren het vijftigjarige bestaan van het theater door in het jubileumseizoen uitsluitend “blijspelen” te brengen, onder de noemer “Arca steekt op een lachende koord de eeuw over”.
Nu is daar Dinges te zien, een bewerking van David Blomquists Weekends Like Other People. Deze “burgerlijke” komedie van de Amerikaanse socioloog-journalist blijft in de versie van regisseur Hugo Van Laere steken in volks vermaak en vrijblijvende maatschappijkritiek. Het verhaal op zich lijkt nochtans potentieel te hebben: Magda en Danny vormen, samen met zoon Alain, een modaal gezin. Hun leven verloopt volgens de geijkte patronen. Magda werkt in een restaurant, bekommert zich om het huishouden en Danny zit bij een firma in expansie. De aanstelling daar van een nieuwe, jonge bedrijfsleider zorgt voor een omwenteling. Danny wordt plots geconfronteerd met een totaal andere levenswijze en spiegelt zich aan de blitse nieuwe manager. Hij wordt zich bewust van zijn eigen nietigheid, krijgt een opstoot van ongekanaliseerde ambitie en streeft krampachtig naar sociale promotie en intellectuele verrijking. Hij werkt aan zijn conditie, schaft zich dure pakken aan, leest naslagwerken als Leiden zonder lijden maar het mag niet baten. De verhoopte verandering komt er niet en dat leidt tot een keiharde confrontatie tussen Danny en zijn echtgenote, die zich lijkt te verzoenen met de eentonigheid van hun kneuterig bestaan.
Brit Alen en Erik Van Herreweghe slagen er echter niet in om deze basisgegevens om te zetten in een stuk dat de thematiek – het verlangen om aan de middelmatigheid te ontstijgen – recht aandoet. Ze staan vrij houterig op de planken en hun personages verworden tot trieste karikaturen.
Wat een “existentiële problematiek” heet te zijn, wordt ingedekt met banale grappen – “Marx was degene die als eerste de communisten ontdekte” – en flauwe woordspelletjes à la “Ik ben gelukkig getrouwd met een kind”. De voorstelling is in zijn totaliteit vrij eendimensionaal en de positieve plotwending is ongeloofwaardig, wat dan weer op het conto van de auteur valt te schrijven.
Het is dan ook triest te moeten vaststellen dat de drang naar vernieuwing, waar Danny aan ten prooi valt, niet echt van toepassing is op het artistieke beleid van Arca.
“Dinges”, nog tot 29 februari in Arca, Sint-Widostraat 3, Gent. Info en reservatie: tel. 09/225.18.60
An Demeester
