Er bestaan specifieke centra voor het onderzoek
van slaapproblemen.
Het programma van de internationale dag van de slaap kan worden gevonden op de website van de Belgian Association for the Study of Sleep: www.belsleep.org.
Het Universitair Ziekenhuis Antwerpen (UZA) installeerde 21 jaar geleden het eerste Centrum voor Slaap- en Waakonderzoek in ons land.
‘Vroeger werden wij vooral geconsulteerd voor slapeloosheid, dikwijls gekoppeld aan een misbruik van slaapmiddelen’, vertelt Ilse De Volder. ‘Nu gaan de mensen verstandiger met slaapmiddelen om. We krijgen wel meer patiënten die klagen over toegenomen slaperigheid. In onze maatschappij wordt dat gemakkelijk als tijdverlies beschouwd.’
Slaap komt niet prominent in het geneeskundig curriculum aan bod. De meeste slaapdeskundigen zijn psychiaters, longartsen of, zoals De Volder, neurologen. ‘Het belangrijkste aan een slaapcentrum is de multidisciplinaire samenwerking’, stelt De Volder. ‘Die werkt een correcte diagnose en therapie in de hand. In een slaapcentrum worden mensen met klachten over een tekort of een teveel aan slaap, of over bijzonder gedrag tijdens het slapen onderzocht. Bedoeling is de onderliggende reden te achterhalen. Vaak zijn dat factoren waar noch de betrokkene, noch de partner zich bewust van zijn. We ontwikkelen ook nieuwe onderzoeksmethoden. En we werken mee aan klinische studies van nieuwe slaapmiddelen, uiteraard in overleg met de patiënten.’
Het is moeilijk het succes van een verblijf in een slaapcentrum in te schatten. Soms vindt de patiënt dat er een klein mirakel is gebeurd, soms voelt hij zich gewoon geholpen door het feit dat hij eindelijk begrijpt wat er aan de hand is.
‘Het is belangrijk dat mensen over slaapproblemen durven praten, uiteraard in eerste instantie met hun huisarts’, zegt De Volder. ‘In biblio-theken is er toegankelijke informatie over slaap te vinden. Sensibilisatieacties kaarten specifieke problemen aan. Vorig jaar werd tijdens de internationale dag van de slaap de nadruk gelegd op het feit dat mensen die in ploegen werken moeten aanvaarden dat ze een speciale levenswijze nodig hebben om hun werk goed te doen.’
Dit jaar heeft de internationale dag van de slaap (21 maart) onder meer aandacht voor nachtlawaai, niet alleen van vliegtuigen, maar ook van snurkers. ‘Niet iedereen heeft daar evenveel last van’, ondervond De Volder. ‘Maar voor mensen die er wakker van liggen, is het heel vervelend, omdat ze er geen vat op hebben.’
