Illustrator Carll Cneut stelt voor: Onderwater, een kleur- en tekenboek voor jong en oud vol ‘verbluffende vissen, zinderende zeepaardjes en schitterende schelpen’.
Onderwater is geboren na de eerste lockdown, vorig jaar.
Carll Cneut: Tijdens die lockdown wist ik geen blijf met mezelf. Ik werk van thuis uit maar ik raap mijn inspiratie van de straat, zie je. ’s Morgens gaan wandelen in de Veldstraat te Gent, waar ik vlakbij woon, is heerlijk. Ik ben een mensenmens: ik kijk graag naar hoe mensen gekleed zijn, hoe ze stappen of een lief gebaar maken. Maar tijdens de lockdown verdween alle leven uit het straatbeeld. Toen het na twee maanden terugkwam, zei ik tegen mezelf: ‘Tijd om je te amuseren!’ Zo ben ik aan Onderwater begonnen.
En dat is uw proefstuk niet: in 2014 kon jong en oud zich al vermeien in Vogels: tekenen, krabbelen en kleuren.
Cneut: Ja, dat eerste kleur- en tekenboek verscheen net voor de overzichtstentoonstelling van mijn werk in de Gentse Sint-Pietersabdij. De bezoekers van die expo konden op het einde zelf aan de slag in mijn atelier. Het verraste me hoezeer iedereen – kinderen én volwassenen – zich uitleefden en plezier hadden in het tekenen.
Onze snelle, door technologische hulpmiddelen gestuurde wereld maakt onze verbeelding lui.
Waar haalt u de inspiratie voor uw teken- en kleurboeken?
Cneut: Zevenennegentig procent van wat ik teken – mensen, dieren, planten – komt uit mijn hoofd. Ik heb nogal een vol hoofd. (lacht) Soms zoek ik wat op. Of ik laat de lezer iets opzoeken, zoals in Onderwater de humu humu nuku nuku apua’a. (grijnst) Dat is een vis met een varkenssnuit. De lezer mag hem tekenen, maar het hoeft niet. Tekenen is vrijheid.
Onze snelle, door technologische hulpmiddelen gestuurde wereld maakt onze verbeelding lui. Daarom is tekenen buiten en zelfs zonder de lijntjes zo bevrijdend. Het verlegt je grenzen. Je leert durven. Vroeger schetste ik eerst braaf al mijn tekeningen. Dat doe ik niet meer. Ik begin er gewoon aan.
Choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui is van tekenen naar dansen geëvolueerd. Hoe groot is de kans dat u dezelfde evolutie zult maken?
Cneut:(lacht) Vroeger maakte ik de dansvloer graag onveilig, nu wiebel ik op mijn tekenstoel. Er speelt constant muziek in mijn atelier. Veel mensen denken, afgaande op mijn werk, dat ik een melancholicus ben die zich laat meevoeren door klassieke melodieën. Niets is minder waar. Mijn atelier klinkt als een danstent. Dance, triphop, rap, disco. En dan wiebelen! Verder reiken mijn ambities in de dans niet, hoor.
Ik werk wel met film- en theatermakers. Het Belgian National Orchestra zou dit voorjaar touren met de muziektheaterversie van Heksenfee, het boek dat ik met Brigitte Minne maakte. Het stuk is nu herwerkt tot een interactief online-event. Er komt ook een animatiefilm van Heksenfee aan.
Uw 87-jarige collega-illustrator Thé Tjong-Khing is net aan een nieuw avontuur als striptekenaar begonnen. Wat is uw toekomstdroom?
Cneut: Ooit heb ik met graffiti geëxperimenteerd. Het is verdomd moeilijk om fijn te tekenen met die spuitbussen. Misschien is dat een goede uitdaging voor als ik 87 ben? Voorts wil ik een balans vinden tussen tekenen voor boeken en mijn beeldende werk. Sinds de overzichtsexpo maak ik ook werken die losstaan van een boek. Het voelt als een stap naar nog meer vrijheid. In die werken lucht ik mijn hoofd en mijn hart, lijn na lijn en verflaag na verflaag. Tot ik zen word en het doek zindert. Ik hoop dat iedereen die met Onderwater aan de slag gaat hetzelfde zal ervaren.
