Komt er in de zaak-Fortis een nieuwe blamage voor het Brusselse hof van beroep?
Als het aan het Openbaar Ministerie ligt, vernietigt het Hof van Cassatie in februari het inmiddels beruchte Fortisarrest van 12 december 2008. Dat zou een nieuwe blamage zijn voor advocaat Mischaël Modrikamen, maar nog veel meer voor het Brusselse hof van beroep.
Want jawel, het gaat nog maar eens over datzelfde hof van beroep en datzelfde arrest die ons land al zoveel gezichtsverlies deden lijden: het arrest waarover de drie rechters het op het laatste moment onderling oneens werden, waarna ze zoveel ruzie maakten dat een van de rechters ziek thuis bleef en haar echtgenoot in arren moede zelfs naar een ministerieel kabinet belde. Hetzelfde hof van beroep dat zowel binnen het huis van de magistratuur als ten overstaan van de politiek zoveel ‘onhandigheid’ aan de dag legde, dat op het allerhoogste niveau de vraag naar de scheiding der machten werd gesteld. Waardoor de regering-Leterme viel. Nu blijkt, als klap op de vuurpijl, dat de openbare aanklager vindt dat het hof in zijn arrest voorbijging aan een nochtans cruciaal argument, dat tijdens de debatten door de staatsholding FPIM was aangebracht.
Frissen we even het geheugen op. Fortis: dat was destijds de grootste bank-verzekeringsgroep van het land. Toen de groep in de financiële storm terechtkwam, slaagden witte ridder Yves Leterme en zijn Nederlandse en Luxemburgse collega-premiers erin een ramp te voorkomen door de boel uit elkaar te halen, waarbij het Belgische deel verkocht werd aan de Franse groep BNP Paribas. Het reddingsteam had daarbij meer oog voor de belangen van de nationale economieën dan voor die van de aandeelhouders. En waarom zou het? Als het Fortis failliet liet gaan, hadden die aandeelhouders sowieso niets meer. Een aantal aandeelhouders probeerde zijn gram te halen bij de rechtbank van koophandel, met behulp van de flamboyante en lawaaierige advocaat Mischaël Modrikamen. Maar voorzitter Francine De Tandt van de rechtbank van koophandel had weinig oren naar de grieven van de aandeelhouders. Ze oordeelde op 18 november 2008 dat FPIM en het openbaar ministerie gelijk hadden: ’s lands belang overstijgt dat van de aandeelhouders.
Maar minder dan een maand later, de week voor Kerstmis, oordeelde het Brusselse hof van beroep dus dat Modrikamen wel gelijk had. De verkoop aan BNP Paribas werd prompt bevroren en de aandeelhouders moesten de kans krijgen zich over de operatie uit te spreken. Die aandeelhoudersvergaderingen kwamen er en blijven voor immer op het netvlies gebrand van ieder die ze zag. Maar zelfs de oplopende demagogie van advocaat Modrikamen kon niet verhinderen dat de verkoop aan BNP Paribas in april ook van de aandeelhouders groen licht kreeg. Fortis was intussen wel nog eens honderden miljoenen kwijt: aan de organisatie van de meetings zelf, aan de onduidelijkheid die op de reorganisatie woog, en aan valutatransacties die op 8 december gedaan waren met het oog op dringende verplichtingen, die er minder dan een week later plotseling niet meer waren.
Als het Hof van Cassatie in februari het advies van het parket-generaal volgt, wil dat zeggen dat het hof van beroep niet alleen een hoop desastreuze fouten gemaakt heeft tijdens het tot stand komen van het arrest, maar bovendien in het arrest zelf een van de meest centrale argumenten in het hele debat veronachtzaamd heeft. De nadelen van een zorgvuldige rechtspraak – zoals de traagheid van de gerechtelijke molen – dreigen op die manier zonder tegenwicht te vallen. Voor alle duidelijkheid: wat op deze manier nog altijd open ligt, is nog maar een procedure in kort geding!
BLOG! Reageer op blogs.knack.be/economie
door Luc Baltussen
Ondanks de demagogie van advocaat Modrikamen kreeg de verkoop aan BNP Paribas in april ook van de aandeelhouders groen licht.
