De fraudeur Hamid Karzai mag van de internationale gemeenschap president van Afghanistan blijven.
De kans bestaat dat deze week bekend wordt wie de presidentsverkiezingen van 20 augustus in Afghanistan heeft gewonnen. Dat het zo lang duurt, heeft ermee te maken dat snel duidelijk werd dat er bij die verkiezingen op grote schaal werd gefraudeerd. Vooral aftredend president Hamid Karzai zou het democratische proces naar zijn hand hebben gezet. Hij hoopte om meteen de helft van de uitgebrachte stemmen achter zijn naam te krijgen, zodat hem de moeilijke gang van een tweede ronde zou worden bespaard.
Het heeft er alle schijn van dat ook de internationale gemeenschap deze uitkomst ziet zitten. Vorige week werd de tweede in bevel van de VN-missie in Kabul de laan uitgestuurd. De Amerikaanse diplomaat Peter Galbraith was van mening dat de fraude nauwkeuriger moest worden onderzocht. Hij botste daarbij op de houding van zijn chef, de Noor Kai Eide, die volgens hem te dicht bij Karzai staat om zich een onbevangen oordeel te kunnen vormen van wat er bij de verkiezingen is gebeurd. Galbraith schreef daarover een brief aan VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon, en werd prompt ontslagen: volgens de Verenigde Naties moet de missie in Kabul zich niet met het onderzoek naar die fraude bezighouden.
Peter Galbraith is de zoon van de beroemde economist John Kenneth Galbraith en heeft een lange staat van dienst. Hij accepteerde de baan in Kabul op verzoek van Richard Holbrooke, de speciale gezant van Barack Obama voor Afghanistan en Pakistan. Dat was toen de VS Karzai nog de duimschroeven wou aandraaien. Van Holbrooke is vorige week niets vernomen. Galbraith van zijn kant hield zijn mond niet. Hij vindt het in ieder geval een fout signaal dat diegene wordt weggestuurd die vraagt dat fraude wordt onderzocht. Tot nader order moet de inzet van alle manschappen in middelen in Afghanistan er ook voor zorgen dat het land een werkbare democratie krijgt.
Een eerste les is dat het er dus eigenlijk niet toe doet of Karzai zijn nieuwe ambtstermijn op een eerlijke manier heeft gewonnen. Het tekent de radeloosheid in de hoofdsteden in verband met Afghanistan. Militair is de operatie hopeloos vastgelopen. Barack Obama is voor de tweede keer sinds begin dit jaar op zoek naar een nieuwe strategie. Generaal Stanley McChrystal vraagt om nog 40.000 extra soldaten. Vicepresident Joe Biden verwacht meer heil van een operatie die zich louter concentreert op het uitschakelen van Al-Qaeda. Buitenlandminister Hillary Clinton suggereert een top met de buurlanden van Afghanistan – India, Pakistan, Iran, China en Rusland. In de hoop dat zij bijspringen. NAVO-lidstaten zoals Nederland en Canada, die de Angelsaksische politiek in Afghanistan tot nog toe volop hebben gesteund, willen nu weg. De inzet van troepen wordt straks ook in het Verenigd Koninkrijk de inzet van de verkiezingen.
Een tweede les kan zijn dat de westerse alliantie er dus geen graten in ziet dat de hele clan rond Karzai zich op een schabouwelijke manier aan de oorlog verrijkt. De vraag is dan hoe lang het duurt voor Afghanistan een splijtzwam wordt in de NAVO. Na acht jaar oorlog schiet het bondgenootschap zich op deze manier zelf in de voet.
door Hubert van Humbeeck
Het doet er blijkbaar niet toe of Karzai op een eerlijke manier heeft gewonnen.
