Schulz of Juncker als voorzitter van de Europese Commissie? Het maakt geen verschil, zegt Daniel Cohn-Bendit, de bekendste groene politicus van Europa, die na de verkiezingen stopt.

DANIEL COHN-BENDIT: Ik heb er genoeg van. Ik word binnenkort 69 en wil nog tien jaar actief zijn. Sinds er in 2011 schildklierkanker bij me werd vastgesteld, ken ik mijn grenzen.

De mooie jaren waarin Europa meer welvaart en vooruitgang betekende, zijn voorbij.

COHN-BENDIT: Ik ben niet gefrustreerd. Met de eurocrisis is het moeilijker geworden, dat klopt, maar ook spannender. Maar je kunt niet altijd prediken dat de politieke klasse zichzelf ook een keer moet vernieuwen, en dan zeggen dat dat voor iedereen opgaat behalve voor jezelf.

Sluit u een terugkeer voor altijd uit?

COHN-BENDIT: Onder één voorwaarde zou ik op mijn 74e nog eens opkomen: als de voorzitter van de Europese Commissie rechtstreeks verkozen wordt door alle Europeanen. Dat zou een echte kiesstrijd opleveren.

Die is er nu toch ook al? De grote Europese fracties schuiven allemaal kandidaat-Commissievoorzitters naar voor.

COHN-BENDIT: Dat is toch één grote leugen. Je hebt nu topkandidaten zoals Jean-Claude Juncker bij de conservatieven (EVP), die drie maanden lang heeft verklaard dat hij de baan helemaal niet wilde – niet meteen een goede basis. Bovendien zal er in het volgende Europees Parlement geen duidelijke meerderheid langs linkse of rechtse kant zijn. En als Martin Schulz van de sociaaldemocraten (S&D) op kop zou liggen, dan belt hij meteen naar zijn oude kameraad Sigmar Gabriel van de SPD in Duitsland, en die zal hem zeggen dat hij zo snel mogelijk een grote coalitie met rechts moet sluiten, omdat bondskanselier Angela Merkel (CDU) dat zo wil.

Maar zodra Schulz Commissievoorzitter is, is hij toch onafhankelijk.

COHN-BENDIT: Maar nee! Martin klinkt altijd zo mooi links, zo dapper. Maar zodra het ernst wordt, zoals bij de discussie over de Europese begroting, gaat hij na een telefoontje met Angela Merkel altijd braafjes door de knieën. De sociaaldemocraat Schulz zou een Commissievoorzitter zijn bij de gratie van Merkel.

Is Duitsland te sterk voor Europa?

COHN-BENDIT: Ja. Dat is het grote probleem. De manier waarop Duitsland de Europese politiek domineert, botst met het basisidee van de Europese Unie, dat één land nooit meer de rest zal domineren. In werkelijkheid beslist Duitsland op dit moment alles.

Nu klinkt u wel gefrustreerd.

COHN-BENDIT: Europa was nog nooit zo noodzakelijk als nu. De Europese integratie verloopt veel te aarzelend. Op dit moment lijken de Duitsers de grote winnaars. Maar ze vergeten dat op lange termijn geen enkel Europees land, ook Duitsland niet, zo sterk zal zijn dat het bij de acht grootste industrielanden hoort. Daarom gaat de integratie te langzaam.

De Duitse kiezers stellen die terughoudendheid inzake integratie op prijs.

COHN-BENDIT: De taak van een politicus is niet de mensen achterna te lopen, maar ze ergens van te overtuigen. Denkt u dat de Franse bevolking na de Tweede Wereldoorlog zelf voor een verzoening met Duitsland had gekozen?

© Der Spiegel

‘Eén telefoontje van Merkel, en Schulz gaat braafjes door de knieën.’