In een gezamenlijk pamflet hekelen de liberale senator Alain Destexhe en de linkse journalist Claude Demelenne ‘progressieve politici die flirten met de conservatieve islam’.

Het begon met een opiniestuk in Le Soir na de regionale verkiezingen van juni 2009. Alain Destexhe en Claude Demelenne uitten daarin kritiek op de in hun ogen misplaatste euforie van sommige linkse politici nadat Ma-hinur Ozdemir mét hoofddoek de eed had afgelegd in het Brusselse parlement. Volgens de auteurs was dit behalve ‘democratische achteruitgang’ ook ‘een rampzalige boodschap aan alle vrouwen die geen andere keus hebben dan een hoofddoek te dragen.’ Een moslimorganisatie diende prompt een klacht in wegens racisme tegen beide heren.

Voor Destexhe en Demelenne vormde die klacht juist de aanleiding voor een in scherpe bewoordingen gesteld pamflet over de – naar eigen zeggen – dubieuze inschikkelijkheid van sommige progressieve politici tegenover moslims die het niet zo nauw nemen met ‘universele waarden’ zoals de gelijkheid van man en vrouw en de scheiding van kerk en staat. ‘Anders dan in Vlaanderen zit het debat hierover aan Franstalige kant namelijk muurvast’, zegt Claude Demelenne. ‘Je mag niets zeggen of je wordt voor racist of handlanger van extreemrechts uitgescholden.’

Om het moslimelectoraat te paaien, doen Franstalige linkse partijen zoals PS, Ecolo, en CDH moeilijk te verdedigen toegevingen aan een ‘reactionaire minderheid binnen de moslimgemeenschap’, schrijven de auteurs.

‘Terwijl links niet alleen de historische opdracht heeft om de armen te verdedigen, maar ook om hen te emanciperen’, vindt Demelenne. ‘In het verleden heeft de PS de conservatieve katholieke clerus altijd fel bevochten. Waarom dan die terughoudendheid tegen-over bepaalde imams, die vrouwen aan hun retrograde morele codes willen onderwerpen?’

De auteurs pleiten onder andere voor een algemeen hoofddoekenverbod in het onderwijs en in de ambtenarij. Lost dat dan iets op? ‘Ik was heel lang tegen een hoofddoekverbod gekant,’ aldus Demelenne, ‘maar in Brussel neemt de druk op moslimmeisjes om een hoofddoek te dragen hand over hand toe. Anders zijn ze geen goede moslima’s. De volgende stap is dat moslimmeisjes niet langer gemengd mogen sporten, dat ze alleen nog met moslimmannen mogen omgaan, en ga zo maar door. Om die redenen vind ik een verbod vandaag wel verdedigbaar. Elke democratie heeft bovendien het recht om haar eigen regels te maken.’

LETTRE AUX PROGRESSISTES QUI FLIRTENT AVEC L’ISLAM REAC VAN CLAUDE DEMELENNE EN ALAIN DESTEXHE IS UITGEGEVEN BIJ EDITIONS DU CERISIERS.

Han Renard