Voor de Palestijnse mensenrechtenactivist Mustafa Barghouti weerspiegelt de uitslag van de Israëlische parlementsverkiezingen de oorlog in Gaza.
Mustafa Barghouti, de Palestijnse cardioloog en mensenrechtenactivist die in 2005 kandidaat was voor het voorzitterschap van de Palestijnse Autoriteit, is vandaag een van de weinige Palestijnen die zowel contacten onderhoudt met Fatah als met Hamas. Hoe staat hij tegenover de uitslag van de verkiezingen? En wat is voor hem de dringendste ingreep van de te vormen Israëlische regering?
Mustafa Barghouti: Een einde maken aan het conflict. Enerzijds is het een gruwel voor de bevolking. Anderzijds is het een gevaar voor Israël – kijk maar naar de uitslag van de verkiezingen.
Hoe interpreteert u het verkiezingsresultaat?
Barghouti: Dit is niet zomaar een ruk naar rechts. Het is een verschuiving in de richting van meer extremisme. Wanneer iemand als Avigdor Lieberman openlijk etnische zuiveringen kan aanbevelen, is dat een teken aan de wand. De bezetting heeft van Israël een immorele staat gemaakt, nu maakt ze immorele burgers van de Israëli’s.
Liebermans idee om Israëlische Arabieren uit te wijzen is niet nieuw in de Israëlische politiek. Meestal verdwijnt het wel in periodes van relatieve stabiliteit. Is dat nu anders?
Barghouti: Zeer zeker. Kijk alleen naar het resultaat van de Arbeiderspartij. Die behaalde dit keer amper dertien zetels! Waar is links gebleven in Israël? En wat met het gematigde vredeskamp? Israël is een apartheidsregime geworden, doordat het de bezetting gesteund heeft. Het idee van de etnische zuivering is daar een pure weerspiegeling van.
Ondanks de neergang van links blijven de meeste Israëli’s de tweestatenoplossing steunen.
Barghouti: Dat zeggen ze, maar dat menen ze niet. De hele vraag is wat ze bedoelen met een staat. Bedoelen ze een staat waarbij Israël de Bezette Gebieden verlaat en terugvalt op de grenzen van 1967? Als dat zo is, dan gaan we akkoord. Maar dat is niet wat ze bedoelen.
Is het niet zo dat links zwak staat omdat het ervan uitgaat dat het geen partner heeft om te onderhandelen?
Barghouti: Nee, want 78 procent van de Palestijnen ondersteunt de tweestatenoplossing. In 2007 beschikten de Palestijnen over een regering van nationale eenheid (die besprekingen mogelijk had gemaakt, nvdr), en die hebben ze nu inderdaad niet meer. Maar dat kan veranderen.
Hoe?
Barghouti: We proberen te onderhandelen over de vrijlating van politieke gevangenen aan de twee kanten. Fatah en Hamas ontmoeten elkaar op 22 februari in Egypte. Stel dat we wel een regering hadden van nationale eenheid, dan hadden er misschien verkiezingen plaatsgevonden aan het eind van 2008. Hamas zou dan zeker niet gewonnen hebben.
Waarom niet?
Barghouti: De bevolking ziet stilaan in dat Hamas met dezelfde problemen kampt als Fatah: nepotisme en cliëntelisme. Als de mensen destijds voor Hamas kozen, deden ze dat niet vanwege hun nationalistische overtuiging, maar veeleer omdat ze hoopten op verandering. Zeker, Hamas en Fatah hebben nog heel wat aanhang. Maar veel mensen willen een alternatief.
© Newsweek
